Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

απόσταση μόλις ενός μέτρου και τους κοίταΖε με τα άδεια ασπράδιατων ματιών του. Ο Ρον όμωςκοίταξε σαστισμένος τον Χάρι.«Ποια άλογα;»«Ξεστραβώσου!»Ο Χάρι άρπαξε τον Ρον από το μπράτσο και τον γύρισε προς το μέροςτου φτερωτού αλόγου. ΟΡον το κοίταξε για μια στιγμή κι ύστερα στράφηκε στον Χάρι.«Τι θέλεις να δω;»«Τα... Ανάμεσα στα ξύλα Ζεύξης! Δεμένα στα λουριά! Μπροστά σου...»Βλέποντας όμως τοαπορημένο ύφος του Ρον, μια σκέψη πέρασε από το μυαλό του. «Δε...δε βλέπεις τίποτα;»«Να δω τι;»«Δε βλέπεις τι είναι Ζεμένο στην άμαξα;»Τώρα ο Ρον είχε αρχίσει να ανησυχεί. «Μήπως δεν αισθάνεσαι καλά,Χάρι;»«Ε... είμαι μια χαρά...»Ο Χάρι τα είχε χαμένα. Τα άλογα ήταν εκεί, μπροστά στα μάτια τουγυάλιΖαν στο θαμπό φως πουδιαχεόταν από τα παράθυρα του σταθμού και ο αχνός από τα ρουθούνιατους πάγωνε στοντσουχτερό νυχτερινό αέρα. Ο Ρον όμως δεν τα έβλεπε, εκτός αν —πράγμα απίθανο— έπαιΖεθέατρο.«Πάμε, λοιπόν;» πρότεινε διστακτικά ο Ρον κοιτάΖοντας το φίλο τουσαν να ανησυχούσε γιακείνον. |Η189«Ναι», έκανε ο Χάρι, «πάμε». «Μη φοβάσαι», ακούστηκε μιαονειροπαρμένη φωνή στ' αφτί τουΧάρι; καθώς ο Ρον εξαφανιΖόταν στο σκοτεινό εσωτερικό της άμαξας.«Δεν τρελάθηκες. Τα βλέπω κι εγώ».«Αλήθεια;» Ο Χάρι στράφηκε απελπισμένος στη Λούνα. Είδε τοφτερωτό άλογο να καθρεφτίΖεται στα μεγάλα γκρι'Ζα μάτια της.«Ω, ναι», είπε η Λούνα, «τα έβλεπα από την πρώτη μέρα που ήρθαεδώ. Πάντα έσερναν τιςάμαξες. Μην ανησυχείς. Έχεις σώαςτας φρένας, όπως κι εγώ».Και μ' ένα αδιόρατο χαμόγελο, μπήκε στο εσωτερικό της άμαξας πίσωαπό τον Ρον. Ο Χάρι τηνακολούθησε κάθε άλλο παράεφησυχασμένος.191Το καινούργιο τραγούδι του καπέλου της επιλογήςΟ Χάρι δε θέλησε να πει στους άλλους ότι εκείνος και η Λούνα είχαντην ίδια παραίσθηση, ανπράγματι συνέβαινε κάτι τέτοιο. Έτσι, δεν ξαναμίλησε για τα άλογαόταν μπήκε στην άμαξα κιCreated with novaPDF Printer (www.novaPDF.com). Please register to remove this message.