Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

«Τι να σου πω...» μουρμούρισε διστακτικά ο Χάρι. «Η Τσο θαπεριμένει να περάσουμε μαΖί όλητη μέρα. Δεν κανονίσαμε τι θακάνουμε».«Φέρ' τη μαΖί" σου αν είναι απαραίτητο», επέμεινε η Ερμιόνη.«θα έρθεις, όμως, σίγουρα;»«Ε... καλά. Αλλά γιατί;»«Δεν προλαβαίνω να σου εξηγήσω, πρέπει να απαντήσω αμέσως στογράμμα».Έκανε μεταβολή κι έφυγε βιαστικά από την τραπεΖαρία, κρατώντας στοένα της χέρι το γράμμακαι στο άλλο ένα τοστ.«θα είσαι κι εσύ;» ρώτησε ο Χάρι τον Ρον, αλλά εκείνος έγνεψεαρνητικά, με κατσούφικο ύφος.«Δε θα έρθω καν στο Χόγκσμινι η Αντζέλικα θέλει να προπονηθούμεόλη μέρα. Λες και πρόκειταινα βγει τίποτα είμαστε η χειρότερη ομάδα που αντίκρισα ποτέ μου.Πρέπει να δεις τον Σλόπερ καιτον Κιρκ, είναι αξιοθρήνητοι, χειρότεροι κι από μένα».Βαριαναστέναξε. «Απορώ γιατί η Αντζέλικαδε μ' αφήνει να παραιτηθώ».510«Γιατί είσαι καλός όταν είσαι σε φόρμα, να γιατί», απάντησεεκνευρισμένος ο Χάρι.Ήταν αδύνατον να αντιμετωπίσει το φίλο του με συμπάθεια τη στιγμήπου ο ίδιος θα έδινε ταπάντα για να παίξει στον επικείμενο αγώνα με το Χάφλπαφλ. Ο Ρονπρέπει να πρόσεξε τον τόνοτης φωνής του Χάρι γιατί δεν ξαναμίλησε για κουίντιτς, ενώ υπήρχεμια μικρή ψυχρότηταανάμεσα τους όταν σηκώθηκαν από το τρα-πεΖί. Έτσι, ο ένας έφυγεγια το γήπεδο του κουίντιτσκι ο Χάρι, αφού προσπάθησε να στρώσει τα μαλλιά τουχρησιμοποιώντας για καθρέφτη ένακουταλάκι του τσαγιού, κατευθύνθηκε προς το χολ της;εισόδου εκεί επρόκειτο να συναντήσει την Τσο, κι αναρωτιόταν φο-«;βισμένος τι θα έβρισκαν να συΖητήσουν όλη μέρα.Τον περίμενε δίπλα στη δρύινη πόρτα ήταν πανέμορφη με τα μαλλιάπιασμένα αλογοουρά.Καθώς πήγαινε προς το μέρος της,-, είχε την αίσθηση ότι τα πόδιατου ήταν υπερβολικά μεγάλαγια το σώμα του και σίγουρα θα θύμιζε πίθηκο, έτσι καθώς κρέμονταντα χέρια του στα πλευράτου. «Γεια», είπε ξέπνοα η Τσο. «Γεια», έκανε ο Χάρι.Κοιτάχτηκαν για μια στιγμή κι έπειτα ο Χάρι είπε: «Ε...πηγαίνουμε;»«Ω!... ναι...»Created with novaPDF Printer (www.novaPDF.com). Please register to remove this message.