Attention! Your ePaper is waiting for publication!
By publishing your document, the content will be optimally indexed by Google via AI and sorted into the right category for over 500 million ePaper readers on YUMPU.
This will ensure high visibility and many readers!
παράθυρα <strong>το</strong>υς, οπότε <strong>το</strong> φρικτό χαμόγελο <strong>το</strong>υ έγινε έ<strong>να</strong>ς μορφασμόςοργής καθώς έγνεφε <strong>σ<strong>το</strong></strong>νΧάρι <strong>να</strong> πλησιάσει. Εκείνος έκανε μερικά βήματα, αλλά φρόντισε <strong>να</strong>σταματήσει σε έ<strong>να</strong> σημείοπου δεν <strong>το</strong>ν έφτα<strong>να</strong>ν τα απειλητικά απλωμέ<strong>να</strong> χέρια <strong>το</strong>υ θείου Βέρνον.«Τι <strong>σ<strong>το</strong></strong> διάβολο πας <strong>να</strong> κάνεις;» ρώτησε ο θείος Βέρνον με στρι-γκιάφωνή που έτρεμε απόλύσσα.«Τι πάω <strong>να</strong> κάνω;» επανέλαβε ψυχρά ο Χάρι. Κοι<strong>το</strong>ύσε πάνω-κάτω <strong>σ<strong>το</strong></strong>δρόμο ελπίζοντας ακόμη<strong>να</strong> δει <strong>το</strong> πρόσωπο που προκάλεσε όλη αυτή τη φασαρία.«Ακούστηκε σαν <strong>να</strong> βροντάν κανόνια έξω ακριβώς από <strong>το</strong> σπίτι...»«Δεν προκάλεσα εγώ αυτόν <strong>το</strong> θόρυβο», δήλωσε αποφασιστικά ο Χάρι.Δίπλα <strong>σ<strong>το</strong></strong> πλατύ κόκκινο πρόσωπο <strong>το</strong>υ θείου Βέρνον εμφανίστηκε ηαδύ<strong>να</strong>τη αλογίσια μούρη τηςθείας Πε<strong>το</strong>ύνια. Ήταν κατά-χλομη. «Γιατί παραμόνευες κάτω από <strong>το</strong>παράθυρο μας;»«Σωστή ερώτηση, Πε<strong>το</strong>ύνια! Τι γύρευες κάτω από <strong>το</strong> παράθυρο μας;»«Άκουγα τις ειδήσεις», παραδέχτηκε ο Χάρι υποχωρώντας.14η θεία κι ο θείος <strong>το</strong>υ κοιτάχτηκαν οργισμένοι.«Άκουγες τις ειδήσεις! Πάλι;»«Βλέπετε, αλλάζουν κάθε μέρα», συνέχισε.«Μη μου πουλάς εμέ<strong>να</strong> εξυπνάδες! Απαιτώ <strong>να</strong> μάθω τι σκαρώνεις καιμην ξα<strong>να</strong>κούσω γιαειδήσεις και τέ<strong>το</strong>ιες σαχλαμάρες! Ξέρεις πολύ καλά ότι οι δικοίσου...»«Πρόσεχε, Βέρνον!» ψέλλισε η θεία Πε<strong>το</strong>ύνια και ο θείος Βέρ-νονχαμήλωσε τόσο πολύ τη φωνή<strong>το</strong>υ, που ο Χάρι δυσκολεύτηκε <strong>να</strong> <strong>το</strong>ν ακούσει.«...ότι οι δικοί σου δεν α<strong>να</strong>φέρονται στις δικές μας ειδήσεις!»συνέχισε ο θείος <strong>το</strong>υ.«Τόσα ξέρεις, τόσα λες!» είπε με έμφαση ο Χάρι.Οι Ντάρσλι <strong>το</strong>ν κοίταξαν με γουρλωμέ<strong>να</strong> μάτια.«Παλιοψεύτη! Και τι κάνουν όλες αυτές οι...» άρχισε <strong>να</strong> λέει η θείαΠε<strong>το</strong>ύνια και χαμήλωσε κιεκείνη τη φωνή της, ώστε ο Χάρι διάβασε στα χείλη της την επόμενηλέξη, «...κουκουβάγιες, αν δεσου φέρνουν τα νέα σας;»«Αχά!» ψιθύρισε θριαμβευτικά ο θείος Βέρνον. «Τι έχεις <strong>να</strong> πειςτώρα, νεαρέ μου; Λες και δενξέρουμε ότι σου φέρνουν τα νέα σας αυτά τα σιχαμέ<strong>να</strong> πουλιά!»Ο Χάρι δίστασε προς στιγμήν. Του κόστίΖε <strong>να</strong> παραδεχτεί τη<strong>να</strong>λήθεια, αν και οι θείοι <strong>το</strong>υ δενμπορούσαν <strong>να</strong> ξέρουν πόσο άσχημα ένιωθε που <strong>το</strong> παραδεχόταν.«Οι κουκουβάγιες... δε μου φέρνουν νέα», είπε ανέκφραστα.«Δεν <strong>το</strong> πιστεύω», βιάστηκε <strong>να</strong> πει η θεία Πε<strong>το</strong>ύνια.«Ούτε εγώ», δήλωσε ο θείος Βέρνον.«Ξέρουμε ότι κάτι ε<strong>το</strong>ιμάΖεις», συνέχισε η θεία Πε<strong>το</strong>ύνια.«Δεν είμαστε ηλίθιοι», συμπλήρωσε ο θείος Βέρνον.Created with novaPDF Printer (www.novaPDF.com). Please register to remove this message.
παράθυρα <strong>το</strong>υς, οπότε <strong>το</strong> φρικτό χαμόγελο <strong>το</strong>υ έγινε έ<strong>να</strong>ς μορφασμόςοργής καθώς έγνεφε <strong>σ<strong>το</strong></strong>νΧάρι <strong>να</strong> πλησιάσει. Εκείνος έκανε μερικά βήματα, αλλά φρόντισε <strong>να</strong>σταματήσει σε έ<strong>να</strong> σημείοπου δεν <strong>το</strong>ν έφτα<strong>να</strong>ν τα απειλητικά απλωμέ<strong>να</strong> χέρια <strong>το</strong>υ θείου Βέρνον.«Τι <strong>σ<strong>το</strong></strong> διάβολο πας <strong>να</strong> κάνεις;» ρώτησε ο θείος Βέρνον με στρι-γκιάφωνή που έτρεμε απόλύσσα.«Τι πάω <strong>να</strong> κάνω;» επανέλαβε ψυχρά ο Χάρι. Κοι<strong>το</strong>ύσε πάνω-κάτω <strong>σ<strong>το</strong></strong>δρόμο ελπίζοντας ακόμη<strong>να</strong> δει <strong>το</strong> πρόσωπο που προκάλεσε όλη αυτή τη φασαρία.«Ακούστηκε σαν <strong>να</strong> βροντάν κανόνια έξω ακριβώς από <strong>το</strong> σπίτι...»«Δεν προκάλεσα εγώ αυτόν <strong>το</strong> θόρυβο», δήλωσε αποφασιστικά ο Χάρι.Δίπλα <strong>σ<strong>το</strong></strong> πλατύ κόκκινο πρόσωπο <strong>το</strong>υ θείου Βέρνον εμφανίστηκε ηαδύ<strong>να</strong>τη αλογίσια μούρη τηςθείας Πε<strong>το</strong>ύνια. Ήταν κατά-χλομη. «Γιατί παραμόνευες κάτω από <strong>το</strong>παράθυρο μας;»«Σωστή ερώτηση, Πε<strong>το</strong>ύνια! Τι γύρευες κάτω από <strong>το</strong> παράθυρο μας;»«Άκουγα τις ειδήσεις», παραδέχτηκε ο Χάρι υποχωρώντας.14η θεία κι ο θείος <strong>το</strong>υ κοιτάχτηκαν οργισμένοι.«Άκουγες τις ειδήσεις! Πάλι;»«Βλέπετε, αλλάζουν κάθε μέρα», συνέχισε.«Μη μου πουλάς εμέ<strong>να</strong> εξυπνάδες! Απαιτώ <strong>να</strong> μάθω τι σκαρώνεις καιμην ξα<strong>να</strong>κούσω γιαειδήσεις και τέ<strong>το</strong>ιες σαχλαμάρες! Ξέρεις πολύ καλά ότι οι δικοίσου...»«Πρόσεχε, Βέρνον!» ψέλλισε η θεία Πε<strong>το</strong>ύνια και ο θείος Βέρ-νονχαμήλωσε τόσο πολύ τη φωνή<strong>το</strong>υ, που ο Χάρι δυσκολεύτηκε <strong>να</strong> <strong>το</strong>ν ακούσει.«...ότι οι δικοί σου δεν α<strong>να</strong>φέρονται στις δικές μας ειδήσεις!»συνέχισε ο θείος <strong>το</strong>υ.«Τόσα ξέρεις, τόσα λες!» είπε με έμφαση ο Χάρι.Οι Ντάρσλι <strong>το</strong>ν κοίταξαν με γουρλωμέ<strong>να</strong> μάτια.«Παλιοψεύτη! Και τι κάνουν όλες αυτές οι...» άρχισε <strong>να</strong> λέει η θείαΠε<strong>το</strong>ύνια και χαμήλωσε κιεκείνη τη φωνή της, ώστε ο Χάρι διάβασε στα χείλη της την επόμενηλέξη, «...κουκουβάγιες, αν δεσου φέρνουν τα νέα σας;»«Αχά!» ψιθύρισε θριαμβευτικά ο θείος Βέρνον. «Τι έχεις <strong>να</strong> πειςτώρα, νεαρέ μου; Λες και δενξέρουμε ότι σου φέρνουν τα νέα σας αυτά τα σιχαμέ<strong>να</strong> πουλιά!»Ο Χάρι δίστασε προς στιγμήν. Του κόστίΖε <strong>να</strong> παραδεχτεί τη<strong>να</strong>λήθεια, αν και οι θείοι <strong>το</strong>υ δενμπορούσαν <strong>να</strong> ξέρουν πόσο άσχημα ένιωθε που <strong>το</strong> παραδεχόταν.«Οι κουκουβάγιες... δε μου φέρνουν νέα», είπε ανέκφραστα.«Δεν <strong>το</strong> πιστεύω», βιάστηκε <strong>να</strong> πει η θεία Πε<strong>το</strong>ύνια.«Ούτε εγώ», δήλωσε ο θείος Βέρνον.«Ξέρουμε ότι κάτι ε<strong>το</strong>ιμάΖεις», συνέχισε η θεία Πε<strong>το</strong>ύνια.«Δεν είμαστε ηλίθιοι», συμπλήρωσε ο θείος Βέρνον.Created with novaPDF Printer (www.novaPDF.com). Please register to remove this message.
Change language