Attention! Your ePaper is waiting for publication!
By publishing your document, the content will be optimally indexed by Google via AI and sorted into the right category for over 500 million ePaper readers on YUMPU.
This will ensure high visibility and many readers!
<strong>το</strong>υ από την αψίδα, είχε θυμώσει τώρα πάρα πολύ με <strong>το</strong>ν Σείριο που<strong>το</strong>υς έκανε <strong>να</strong> περιμένουν...Μα κάπου μέσα <strong>το</strong>υ ήξερε, παρόλο που πάλευε ακόμη <strong>να</strong> ξεφύγει από<strong>το</strong>ν Λούπιν, ότι ο Σείριοςδεν <strong>το</strong>ν είχε αφήσει ποτέ <strong>να</strong> περιμένει.. . Ο Σείριος ρίσκαρε ταπάντα για <strong>να</strong> δει <strong>το</strong>ν Χάρι, <strong>να</strong> <strong>το</strong>νβοηθήσει... Αν δεν εμφανιζοταν ο Σείριος από αυτή την αψίδα, τηστιγμή που ο Χάρι ούρλιαΖεσαν <strong>να</strong> <strong>το</strong>ν έσφαΖαν, η μόνη εξήγηση ήταν ότι δεν μπορούσε <strong>να</strong>γυρίσει... ότι ήταν πράγματι...Ο Ντάμπλν<strong>το</strong>ρ είχε συγκεντρώσει <strong>το</strong>υς περισσότερους από <strong>το</strong>υςε<strong>να</strong>πομεί<strong>να</strong>ντες θα<strong>να</strong><strong>το</strong>φάγους<strong>σ<strong>το</strong></strong> κέντρο της αίθουσας όλοι ήταν ακινη<strong>το</strong>ποιημένοι θαρρείς απόαόρατα δεσμά. Ο ΤρελομάτηςΜούντι είχε συρθεί κοντά στην Τονκς και προσπαθούσε <strong>να</strong> τησυνεφέρει πίσω από την εξέδραξεπετάγονταν ακόμη λάμψεις κι ακούγονταν κραυγές και βογκητά: οΚίνγκσλι είχε σπεύσει <strong>να</strong>συνεχίσει τη μονομαχία <strong>το</strong>υ Σείριου με την Μπέλατριξ.«Χάρι;»Ο Νέβιλ είχε κουτρουβαλήσει έ<strong>να</strong> έ<strong>να</strong> τα σκαλοπάτια για <strong>να</strong> φτάσειεκεί που στεκόταν ο φίλος <strong>το</strong>υ.Ο Χάρι είχε πάψει <strong>να</strong> αντιστέκεται, αλλά ο Λούπιν εξακολουθούσε <strong>να</strong><strong>το</strong>ν σφίγγει για κάθε ενδεχόμενο.«Χάρι... λυπάμαι ειλικρινά...» είπε ο Νέβιλ. Τα πόδια <strong>το</strong>υ χόρευα<strong>να</strong>κόμη ανεξέλεγκτα. «Ήταν...ήταν φίλος θου ο νεκρόθ... ο Μπλοκ;»Ο Χάρι έγνεψε καταφατικά.Ο Λούπιν σημάδεψε με <strong>το</strong> ραβδί <strong>το</strong>υ τα πόδια <strong>το</strong>υ Νέβιλ και ψιθύρισε:«Τέλος!» Τα μάγιαλύθηκαν και τα πόδια <strong>το</strong>υ Νέβιλ πάτησαν <strong>σ<strong>το</strong></strong> δάπεδο καισταθεροποιήθηκαν. Το πρόσωπο <strong>το</strong>υΛούπιν ήταν κατάχλομο. «Ας... ας βρούμε <strong>το</strong>υς άλλους. Πού εί<strong>να</strong>ι,Νέβιλ;»Ο Λούπιν απομακρύνθηκε από την αψίδα καθώς μιλούσε. Ήταν λες κι ηκάθε λέξη <strong>το</strong>υπροξενούσε πόνο.«θ<strong>το</strong> άλλο δωμάτιο», αποκρίθηκε ο Νέβιλ. «Επιτέθηκε έ<strong>να</strong>θ εγκέ-φαλοθθ<strong>το</strong>ν Ρον, αλλά νομίδωπως εί<strong>να</strong>ι εντάκθει και η Ερμιόνη εί<strong>να</strong>ι α<strong>να</strong>ίθτητη, μα είχεθφυγμό...»Έ<strong>να</strong>ς δυ<strong>να</strong>τός κρό<strong>το</strong>ς ακούστηκε πίσω από την εξέδρα και ακολούθησεμια κραυγή. Ο Χάρι είδε<strong>το</strong>ν Κίνγκσλι <strong>να</strong> σωριάΖεται κάτω ουρλιάΖοντας από <strong>το</strong>ν πόνο ηΜπέλατριξ Λεσιρέιντζ <strong>το</strong> έβαλεστα πόδια αλλά ο Ντάμπλν<strong>το</strong>ρ γύρισε αμέσως προς <strong>το</strong> μέρος τηςεξαπολύοντας έ<strong>να</strong> ξόρκι ηΜπέλαιριξ <strong>το</strong> απέκρουσε τώρα, σκαρφάλωνε στις βαθμίδες...«Χάρι... όχι!» φώ<strong>να</strong>ξε ο Λούπιν, αλλά <strong>το</strong> αγόρι είχε ήδη ξεφύγει απότη χαλαρή λαβή <strong>το</strong>υ.Created with novaPDF Printer (www.novaPDF.com). Please register to remove this message.
<strong>το</strong>υ από την αψίδα, είχε θυμώσει τώρα πάρα πολύ με <strong>το</strong>ν Σείριο που<strong>το</strong>υς έκανε <strong>να</strong> περιμένουν...Μα κάπου μέσα <strong>το</strong>υ ήξερε, παρόλο που πάλευε ακόμη <strong>να</strong> ξεφύγει από<strong>το</strong>ν Λούπιν, ότι ο Σείριοςδεν <strong>το</strong>ν είχε αφήσει ποτέ <strong>να</strong> περιμένει.. . Ο Σείριος ρίσκαρε ταπάντα για <strong>να</strong> δει <strong>το</strong>ν Χάρι, <strong>να</strong> <strong>το</strong>νβοηθήσει... Αν δεν εμφανιζοταν ο Σείριος από αυτή την αψίδα, τηστιγμή που ο Χάρι ούρλιαΖεσαν <strong>να</strong> <strong>το</strong>ν έσφαΖαν, η μόνη εξήγηση ήταν ότι δεν μπορούσε <strong>να</strong>γυρίσει... ότι ήταν πράγματι...Ο Ντάμπλν<strong>το</strong>ρ είχε συγκεντρώσει <strong>το</strong>υς περισσότερους από <strong>το</strong>υςε<strong>να</strong>πομεί<strong>να</strong>ντες θα<strong>να</strong><strong>το</strong>φάγους<strong>σ<strong>το</strong></strong> κέντρο της αίθουσας όλοι ήταν ακινη<strong>το</strong>ποιημένοι θαρρείς απόαόρατα δεσμά. Ο ΤρελομάτηςΜούντι είχε συρθεί κοντά στην Τονκς και προσπαθούσε <strong>να</strong> τησυνεφέρει πίσω από την εξέδραξεπετάγονταν ακόμη λάμψεις κι ακούγονταν κραυγές και βογκητά: οΚίνγκσλι είχε σπεύσει <strong>να</strong>συνεχίσει τη μονομαχία <strong>το</strong>υ Σείριου με την Μπέλατριξ.«Χάρι;»Ο Νέβιλ είχε κουτρουβαλήσει έ<strong>να</strong> έ<strong>να</strong> τα σκαλοπάτια για <strong>να</strong> φτάσειεκεί που στεκόταν ο φίλος <strong>το</strong>υ.Ο Χάρι είχε πάψει <strong>να</strong> αντιστέκεται, αλλά ο Λούπιν εξακολουθούσε <strong>να</strong><strong>το</strong>ν σφίγγει για κάθε ενδεχόμενο.«Χάρι... λυπάμαι ειλικρινά...» είπε ο Νέβιλ. Τα πόδια <strong>το</strong>υ χόρευα<strong>να</strong>κόμη ανεξέλεγκτα. «Ήταν...ήταν φίλος θου ο νεκρόθ... ο Μπλοκ;»Ο Χάρι έγνεψε καταφατικά.Ο Λούπιν σημάδεψε με <strong>το</strong> ραβδί <strong>το</strong>υ τα πόδια <strong>το</strong>υ Νέβιλ και ψιθύρισε:«Τέλος!» Τα μάγιαλύθηκαν και τα πόδια <strong>το</strong>υ Νέβιλ πάτησαν <strong>σ<strong>το</strong></strong> δάπεδο καισταθεροποιήθηκαν. Το πρόσωπο <strong>το</strong>υΛούπιν ήταν κατάχλομο. «Ας... ας βρούμε <strong>το</strong>υς άλλους. Πού εί<strong>να</strong>ι,Νέβιλ;»Ο Λούπιν απομακρύνθηκε από την αψίδα καθώς μιλούσε. Ήταν λες κι ηκάθε λέξη <strong>το</strong>υπροξενούσε πόνο.«θ<strong>το</strong> άλλο δωμάτιο», αποκρίθηκε ο Νέβιλ. «Επιτέθηκε έ<strong>να</strong>θ εγκέ-φαλοθθ<strong>το</strong>ν Ρον, αλλά νομίδωπως εί<strong>να</strong>ι εντάκθει και η Ερμιόνη εί<strong>να</strong>ι α<strong>να</strong>ίθτητη, μα είχεθφυγμό...»Έ<strong>να</strong>ς δυ<strong>να</strong>τός κρό<strong>το</strong>ς ακούστηκε πίσω από την εξέδρα και ακολούθησεμια κραυγή. Ο Χάρι είδε<strong>το</strong>ν Κίνγκσλι <strong>να</strong> σωριάΖεται κάτω ουρλιάΖοντας από <strong>το</strong>ν πόνο ηΜπέλατριξ Λεσιρέιντζ <strong>το</strong> έβαλεστα πόδια αλλά ο Ντάμπλν<strong>το</strong>ρ γύρισε αμέσως προς <strong>το</strong> μέρος τηςεξαπολύοντας έ<strong>να</strong> ξόρκι ηΜπέλαιριξ <strong>το</strong> απέκρουσε τώρα, σκαρφάλωνε στις βαθμίδες...«Χάρι... όχι!» φώ<strong>να</strong>ξε ο Λούπιν, αλλά <strong>το</strong> αγόρι είχε ήδη ξεφύγει απότη χαλαρή λαβή <strong>το</strong>υ.Created with novaPDF Printer (www.novaPDF.com). Please register to remove this message.
«ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟΝ ΣΕΙΡΙΟ!» ούρλιαξε ο Χάρι. «ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΣΕ... ΘΑ Τ<strong>Η</strong>ΣΚΟΤΩΣΩ!»740Όρμησε ξοπίσω της σκαρφαλώνοντας στα πέτρι<strong>να</strong> σκαλοπάτια άκουσεπίσω <strong>να</strong> <strong>το</strong>υ φωνάΖου<strong>να</strong>λλά δεν <strong>το</strong>ν έμελε. Ο ποδόγυρος <strong>το</strong>υ μανδύα της Μπέλατριξ χάθηκεαπό τα μάτια <strong>το</strong>υ καιβρέθηκαν ξανά στην αίθουσα όπου κολυμπούσαν οι εγκέφαλοι...<strong>Η</strong> Μπέλατριξ έριξε έ<strong>να</strong> ξόρκι προς τα πίσω. <strong>Η</strong> δεξαμενή υψώθηκε <strong>σ<strong>το</strong></strong><strong>να</strong>έρα κι α<strong>να</strong>ποδογύρισε,περιλούΖοντας <strong>το</strong>ν Χάρι με <strong>το</strong> δύσοσμο φίλτρο που περιείχε: οιεγκέφαλοι γλίστρησαν πάνω <strong>το</strong>υκι άρχισαν <strong>να</strong> ξεδιπλώνουν τα πολύχρωμα πλοκάμια <strong>το</strong>υς. Εκείνος όμωςφώ<strong>να</strong>ξε:«Γουινγκάρτιουμ ΛεβιόΖα!» και οι εγκέφαλοι τραβήχτηκαν από πάνω<strong>το</strong>υ και πέταξαν <strong>σ<strong>το</strong></strong>ν αέρα.Έτρεξε προς την πόρτα γλιστρώντας και τσουλώντας συνάμα πήδηξεπάνω από τη Λού<strong>να</strong> πουβογκούσε <strong>σ<strong>το</strong></strong> πάτωμα κι έπειτα παρέκαμψε την Τζίνι που ρώτησε:«Χάρι... τι...;» Προσπέρασε<strong>το</strong>ν Ρον που χαχάνιΖε σιγανά και την Ερμιόνη, που ήταν α<strong>να</strong>ίσθητηακόμη. Άνοιξε την πόρτα πουοδηγούσε <strong>σ<strong>το</strong></strong> στρογγυλό προθάλαμο και είδε την Μπέλατριξ <strong>να</strong>εξαφανίζεται πίσω από μιαπόρτα στην απέ<strong>να</strong>ντι πλευρά είχε βγει <strong>σ<strong>το</strong></strong> διάδρομο που οδηγούσε<strong>σ<strong>το</strong></strong>υς ανελκυστήρες.Έτρεξε, αλλά εκείνη βρόντηξε πίσω της την πόρτα κι ο <strong>το</strong>ίχος <strong>το</strong>υμαύρου δωματίου όπουβρισκόταν άρχισε <strong>να</strong> περιστρέφεται. Π' άλλη μια φορά <strong>το</strong>ν κύκλωσε οστρόβιλος απ' τις γαλάζιεςφλόγες τωνκεριών.«Πού εί<strong>να</strong>ι η έξοδος;» ούρλιαξε με απόγνωση όταν σταμάτησε <strong>να</strong>περιστρέφεται ο <strong>το</strong>ίχος. «Πώςβγαίνει κανείς έξω;»Ήταν λες και <strong>το</strong> δωμάτιο περίμενε την ερώτηση <strong>το</strong>υ: η πόρτα πουβρισκόταν ακριβώς πίσω <strong>το</strong>υάνοιξε κι αποκαλύφθηκε ο έρημος διάδρομος με <strong>το</strong>υς δαυλούς πουοδηγούσε <strong>σ<strong>το</strong></strong>υς ανελκυστήρες.Ο Χάρι άρχισε <strong>να</strong> τρέχει...Σ<strong>το</strong> βάθος άκουσε <strong>το</strong> τρίξιμο από έ<strong>να</strong>ν ανελκυστήρα. Έβαλε φτερά σταπόδια <strong>το</strong>υ, έστριψε στηγωνία και χτύπησε με τη γροθιά <strong>το</strong>υ <strong>το</strong> κουμπί για <strong>να</strong> καλέσει έ<strong>να</strong>νάλλο, που εμφανίστηκετρίζοντας και κροταλίΖοντας. Μόλις άνοιξε <strong>το</strong> πλέγμα, ο Χάρι όρμησεμέσα και πάτησε με δύ<strong>να</strong>μη<strong>το</strong> κουμπί όπου α<strong>να</strong>γραφόταν «Αίθριο». Οι πόρτες έκλεισαν και οθάλαμος άρχισε <strong>να</strong> ανεβαίνει...Βγήκε από <strong>το</strong>ν ανελκυστήρα πριν ανοίξει καλά καλά <strong>το</strong> χρυσό πλέγμακαι κοίταξε ολόγυρα. <strong>Η</strong>Created with novaPDF Printer (www.novaPDF.com). Please register to remove this message.
Change language