Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

αέρα-«Βρε, βρε, βρε, ο Χάρι Πότερ!» έκρωξε ο Πιβς και του ξέφυγαν δύομελανοδοχεία από τα χέρια,τα οποία έπεσαν στο πάτωμα κι έσπασαν πιτσιλίζοντας τους τοίχουςμε μελάνια. Ο Χάριτραβήχτηκε προς τα πίσω με ένα επιφώνημα.«Δίνε του, Πιβς».«Νευράκια, νευράκια;» ρώτησε ο Πιβς καθώς ακολουθούσε τον Χάρι στοδιάδρομο πετώντας απόπάνω του. «Τι έπαθες πάλι, καλέ μου φίλε; Ακούς φωνές; Βλέπειςοράματα; Μιλάς...» ο Πιβςάφησε μια δυνατή πορδή «... ερπετικά;»«Παράτα με ΗΣΥΧΟ, σου λέω!» φώναξε ο Χάρι και κατέβηκε τρέχονταςαπό την πλησιέστερησκάλα, ενώ ο Πιβς τον ακολούθησε γλιστρώντας με την πλάτη του στηνκουπαστή.Κάποιοι λένε καυχησιάρη τονΧαρουλη τον καλό Άλλοι λεν πως τοπαίδι'είναι μελαγχολικό Εγώόμως σας δηλώνω: το παιδί είναι τρελό!«ΣΚΑΣΕ!»Μια πόρτα άνοιξε στα αριστερά του και βγήκε από το γραφείο ηκαθηγήτρια ΜακΓκόναγκαλ,βλοσυρή κι ενοχλημένη.«Τι φωνάΖεις έτσι, Πότερ;» ρώτησε αυστηρά ενώ ο Πιβς εξαφανιΖοτανμ' ένα μοχθηρόκακάρισμα. «Γιατί δεν είσαι στην τάξη σου;» «Μ' έστειλαν σ' εσάς»,απάντησε ξερά ο Χάρι. «Σ'έστειλαν; Τι εννοείς σ' έστειλαν;» της έδειξε το σημείωμα τηςκαθηγήτριας Άμπριτζ. Η ΜακΓκόνανκαλτο πήρε συνοφρυωμένη, το άνοιξε με ένα χτύπημα του ραβδιουτης, το ξετύλιξε κι άρχισενα διαβάΖει. Τα μάτια της πίσω από τα τετράγωνα γυαλιά κινούνταναπό τη μια πλευρά στηνάλλη καθός διάβαΖε αυτά που είχε γράψει η Άμπριτζ, και σε κάθεαράδα το προσοπό τηςαντάριαΖε περισσότερο. "Έλα μέσα, Πότερ».την ακολούθησε στο γραφείο της. Η πόρτα έκλεισε πίσω του^Ρατα.232«Λοιπόν;» είπε η καθηγήτρια ΜακΓκόναγκαλ. «Είναι αλήθεια,«Ποιο;» ρώτησε ο Χάρι πιο εριστικά απ' ότι ήθελε «...κύρια.πρόσθεσε για να φανεί πιο ευγενικός.«Είναι αλήθεια ότι αυθαδίασες στην καθηγήτρια Άμπριτζ;»«Μάλιστα», είπε ο Χάρι.«Και την είπες ψεύτρα;»«Μάλιστα».«Της είπες ότι γύρισε ο Ακατονόμαστος;»«Μάλιστα».Η καθηγήτρια ΜακΓκόναγκαλ κάθισε στο γραφείο της κοιτάζοντάςτονσυνοφρυωμένη. Τέλος,είπε: «Πάρε ένα μπισκότο, Πότερ».Created with novaPDF Printer (www.novaPDF.com). Please register to remove this message.