Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...
13.07.2015 • Views
Share Embed Flag

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

SHOW MORE
SHOW LESS
ePAPER READ
DOWNLOAD ePAPER
domeczek.pl

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

START NOW

«Πόσες φορές;» ρώτησε ο Χάρι με την ίδια προσποιητή ευγένεια.«Όσες χρειαστεί για <strong>να</strong> σου εντυπωθεί <strong>το</strong> μήνυμα», αποκρίθηκε γλυκάη καθηγήτρια Άμπριτζ.«Ξεκί<strong>να</strong>».Γύρισε <strong>σ<strong>το</strong></strong> γραφείο της, κάθισε κι έσκυψε πάνω από μια <strong>σ<strong>το</strong></strong>ίβαπεργαμηνές που προφανώςήταν εργασίες για βαθμολόγηση. Ο Χάρι έπιασε τη μυτερή πέ<strong>να</strong> καισυνειδη<strong>το</strong>ποίησε ότι κάτιέλειπε.«Δε μου δώσατε μελάνι», είπε.«Δε θα χρειαστείς», απάντησε η καθηγήτρια Άμπριτζ με έ<strong>να</strong> αδιόρα<strong>το</strong>γέλιο στη φωνή.Ο Χάρι ακούμπησε <strong>σ<strong>το</strong></strong> χαρτί τη μύτη της πέ<strong>να</strong>ς κι έγραψε: Δε θαξα<strong>να</strong>πώ ψέματα.Έ<strong>να</strong> βογκητό πόνου <strong>το</strong>υ ξέφυγε. Οι λέξεις είχαν γραφτεί στηνπεργαμηνή με γυαλιστερό κόκκινομελάνι. Ταυτόχρο<strong>να</strong> εμφανίστηκαν οι ίδιες λέξεις στη ράχη <strong>το</strong>υδεξιού χεριού <strong>το</strong>υ, χαραγμένες <strong>σ<strong>το</strong></strong>δέρμα θαρρείς με λεπίδα. Καθώς όμως κοίταΖε τα ματωμέ<strong>να</strong> σημάδια,<strong>το</strong> δέρμα γιατρεύτηκεαφήνοντας ανέπαφο, αν και κάπως ερεθισμένο, εκείνο <strong>το</strong> σημείο.Ο Χάρι κοίταξε την Άμπριτζ. Τον παρατηρούσε μ' έ<strong>να</strong> πλατύ χαμόγελο<strong>σ<strong>το</strong></strong> μεγάλο βατραχίσιοστόμα της.«Ναι;»«Τίποτα», είπε σιγανά ο Χάρι.Έσκυψε στην περγαμηνή <strong>το</strong>υ, ακούμπησε πάνω της την πέ<strong>να</strong>, ξανάγραψε:Δε θα ξα<strong>να</strong>πώψέματα, κι ένιωσε γι' άλλη μια φορά <strong>το</strong> διαπεραστικό πόνο <strong>σ<strong>το</strong></strong> χέρι<strong>το</strong>υ τα γράμματα χαράχτηκανξανά <strong>σ<strong>το</strong></strong> δέρμα <strong>το</strong>υ κι οι πληγές εξαφανίστηκαν λίγες στιγμέςαργότερα.Κι αυτό συνεχίστηκε. Ο Χάρι έγραψε ξανά και ξανά τις λέξεις στηνπεργαμηνή, όχι με μελάνι,όπως συνειδη<strong>το</strong>ποίησε σύν<strong>το</strong>μα, μα με <strong>το</strong> ίδιο <strong>το</strong>υ <strong>το</strong> αίμα. Κι οιλέξεις χαράζονταν ξανά και ξανά<strong>σ<strong>το</strong></strong> δέρμα <strong>το</strong>υ, επουλώνονταν και ξα<strong>να</strong>εμφανιζονταν την επόμενη φοράπου έγραφε με την πέ<strong>να</strong>στην περγαμηνή.Έξω σκοτείνιασε. Ο Χάρι δε ρώτησε πότε θα σταματήσει. Δεν κοίταξεκαν <strong>το</strong> ρολόι <strong>το</strong>υ. Ήξερε ότιη Άμπριτζ <strong>το</strong>ν παρατηρούσε περιμένοντας <strong>να</strong> δείξει σημάδιααδυ<strong>να</strong>μίας, αλλά δεν ήθελε <strong>να</strong> της250251κάνει <strong>το</strong> χατίρι έστω κι αν καθόταν εκεί όλη τη νύχτα χαράζοντας <strong>το</strong>χέρι <strong>το</strong>υ με την πέ<strong>να</strong>...«Έλα εδώ», <strong>το</strong>υ είπε ύστερα από ώρες, όπως <strong>το</strong>υ φάνηκε.Σηκώθηκε όρθιος. Το χέρι <strong>το</strong>υ <strong>το</strong>ν έτσουΖε αφόρητα. Το κοίταξε" οιπληγές είχαν γιατρευτεί αλλά<strong>το</strong> δέρμα ήταν κατακόκκινο.Created with novaPDF Printer (www.novaPDF.com). Please register to remove this message.

logo

products

Resources

Company

Terms of service
Privacy policy
Cookie policy
Cookie settings
Imprint
Change language
Made with love in Switzerland
© 2024 Yumpu.com all rights reserved

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!