13.07.2015 Views

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

«Τι;» έκανε απορημένος ο Ρον.«Ο μπαμπάς σου! Τον δάγκωσαν άσχημα, αιμορραγεί ακατάσχετα...»«Πάω <strong>να</strong> φέρω Βοήθεια», είπε η ίδια τρομαγμένη φωνή κι ο Χά-ριάκουσε κάποιον <strong>να</strong> Βγαίνειτρέχοντας από <strong>το</strong>ν κοιτώ<strong>να</strong>.«Χάρι, φιλαράκι», είπε διστακτικά ο Ρον, «ήταν... ήταν απλώς έ<strong>να</strong>ςεφιάλτης...»«Όχι!» θύμωσε ο Χάρι πώς <strong>να</strong> <strong>το</strong>υ δώσει <strong>να</strong> καταλάΒει! «Δεν ήτανόνειρο... δεν ήτανσυνηθισμένο όνειρο... ήμουν εκεί, <strong>το</strong> είδα... εγώ <strong>το</strong> έκα<strong>να</strong>...»Άκουγε <strong>το</strong>ν Σίμους και <strong>το</strong>ν Ντιν <strong>να</strong> μουρμουρίΖουν μα δεν <strong>το</strong>ν έμελε.Ο πόνος <strong>σ<strong>το</strong></strong> κεφάλι <strong>το</strong>υ είχεαρχίσει <strong>να</strong> υποχωρεί, αν και <strong>το</strong> κορμί <strong>το</strong>υ δεν είχε πάψει <strong>να</strong> τρέμεικαι <strong>να</strong> δρώνει σαν <strong>να</strong> καιγόταν<strong>σ<strong>το</strong></strong>ν πυρετό. Έκανε πάλι εμετό κι ο Ρον πήδηξε <strong>σ<strong>το</strong></strong> πλάί για <strong>να</strong> <strong>το</strong><strong>να</strong>ποφύγει.«Δεν είσαι καλά, Χάρι», είπε ταραγμένος. «Ο Νέβιλ πήγε <strong>να</strong> φέρειΒοήθεια».«Δεν έχω τίποτα!» έκρωξε ο Χάρι, σφουγγίΖοντας <strong>το</strong> στόμα <strong>το</strong>υ στιςπιτζάμες <strong>το</strong>υ. Έτρεμεανεξέλεγκτα. «Εγώ δεν έχω τίποτα, για <strong>το</strong>ν μπαμπά σου πρέπει <strong>να</strong>ανησυχείς. Πρέπει <strong>να</strong>μάθουμε πού εί<strong>να</strong>ι... αιμορραγεί ακατάσχετα... ήταν... ήταν έ<strong>να</strong>τεράστιο φίδι...»Προσπάθησε <strong>να</strong> σηκωθεί από <strong>το</strong> κρεβάτι αλλά ο Ρον <strong>το</strong>ν έσπρωξε πίσω οΝτιν και ο Σίμουςψιθύριζαν ακόμη κάπου εκεί δίπλα. Ο Χάρι δεν ήξερε αν πέρασε έ<strong>να</strong>λεπτό ή δέκα καθόταν εκεί κιέτρεμε σύγκορμος ενώ ο πόνος <strong>σ<strong>το</strong></strong> σημάδι <strong>το</strong>υ υποχωρούσε σιγάσιγά... κι ύστερα ακούστηκανβιαστικά βήματα στη σκάλα κι η φωνή <strong>το</strong>υ Νέβιλ.«Από δω, κυρία!»Σ<strong>το</strong>ν κοιτώ<strong>να</strong> μπήκε τρέχοντας η καθηγήτρια ΜακΓκό<strong>να</strong>γκαλ, με μιακαρό ρόμπα και τα γυαλιάστραβοφορεμέ<strong>να</strong> στην οστεώδη μύτη της. «Τι συμβαίνει, Πότερ; Πούπονάς;»Χάρηκε αφάνταστα όταν την είδε- αυτή τη στιγμή χρειαΖόταν έ<strong>να</strong>μέλος από <strong>το</strong> Τάγμα <strong>το</strong>υΦοίνικα, όχι κάποιον που <strong>να</strong> ανησυχεί για την υγεία <strong>το</strong>υ και <strong>να</strong> <strong>το</strong>υδίνει άχρηστα γιατροσόφια.427Α<strong>να</strong>κάθισε πάλι. «Ο μπαμπάς <strong>το</strong>υ Ρον», είπε. «Του επιτέθηκε έ<strong>να</strong> φίδικι εί<strong>να</strong>ι βαριάτραυματισμένος, <strong>το</strong> είδα».«Τι εννοείς <strong>το</strong> είδες;» ρώτησε η καθηγήτρια ΜακΓκό<strong>να</strong>γκαλ σμίγονταςτα μαύρα φρύδια της.«Δεν ξέρω... κοιμόμουν και μετά βρέθηκα εκεί...»«Εννοείς ότι <strong>το</strong> είδες <strong>σ<strong>το</strong></strong>ν ύπνο σου;»«Όχι!» ξέσπασε θυμωμένος ο Χάρι πότε θα καταλάβαι<strong>να</strong>ν επιτέλους;«Στην αρχή είδα έ<strong>να</strong> όνειροCreated with novaPDF Printer (www.novaPDF.com). Please register to remove this message.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!