13.07.2015 Views

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

«Φυσικά», είπε μελιστάλαχτα κρατώντας άλλη μια σημείωση. «Μπορείτε<strong>να</strong> κάνετε μια πρόβλεψηγια μέ<strong>να</strong>;» Την αιφνιδίασε και την κοίταξε ερωτηματικά, χωρίς <strong>να</strong>χάσει <strong>το</strong> χαμόγελο της.<strong>Η</strong> καθηγήτρια Τρελόνι κοκάλωσε σαν <strong>να</strong> μην πίστευε στ' αφτιά της.«Δε σας καταλαβαίνω», είπεσφίγγοντας σπασμωδικά την εσάρ-πα γύρω από <strong>το</strong>ν ισχνό λαιμό της.Τώρα δεν ήταν μόνον ο Χάρι και ο Ρον που παρακολουθούσαν καικρυφάκουγαν πίσω από ταβιβλία <strong>το</strong>υς. Οι περισσότεροι μαθητές κοίταΖαν προσηλωμένοι τηνΤρελόνι, που στύλωσεπερήφα<strong>να</strong> <strong>το</strong> κορμί με έ<strong>να</strong> κουδούνισμα των χάίμαλιών της.«Το εσωτερικό μάτι δε βλέπει κατά παραγγελία!» συνέχισεσκανδαλισμένη.«Κατάλαβα», μουρμούρισε η καθηγήτρια Άμπριτζ γράφοντας κάτι <strong>σ<strong>το</strong></strong>μπλοκάκι της.«Μα... μα... σταθείτε!» είπε ξαφνικά η Τρελόνι σε μια προσπάθεια<strong>να</strong> ξα<strong>να</strong>βρεί <strong>το</strong>ν ονειροπόλοτόνο της, που είχε χαθεί λόγω <strong>το</strong>υ ότι έτρεμε από <strong>το</strong> θυμό της.«ΝομίΖω... νομίσω ότι βλέπωκάτι... κάτι για σας... διαισθάνομαι... διαισθάνομαι κάτι κακό...έ<strong>να</strong> μεγάλο κίνδυνο...» <strong>Η</strong>καθηγήτρια Τρελόνι έδειξε με <strong>το</strong> τρεμάμενο δάχτυλο της την Άμπριτζ,που εξακολουθούσε <strong>να</strong>χαμογελά αδιάφορα, μετά φρύδια α<strong>να</strong>σηκωμέ<strong>να</strong>. «Φοβάμαι... φοβάμαιπως διατρέχετε θανάσιμοκίνδυνο!» συμπλήρωσε δραματικά.Έπεσε σιωπή. <strong>Η</strong> καθηγήτρια Άμπριτζ την παρατηρούσε με α<strong>να</strong>σηκωμέ<strong>να</strong>φρύδια.«Μάλιστα», είπε σιγανά γράφοντας κάτι <strong>σ<strong>το</strong></strong> σημειωματάριο της. «Ανδεν μπορείτε <strong>να</strong> κάνετετίποτα καλύτερο...» Και της γύρισε την πλάτη, αφήνοντας τη<strong>να</strong>ποσβολωμένη.Ο Χάρι κοίταξε <strong>το</strong>ν Ρον και κατάλαβε πως σκεφτόταν ότι ακριβώς κιεκείνος: ήξεραν κι οι δυο ότι ηκαθηγήτρια Τρελόνι ήταν σκέτη απάτη, αλλά αντιπαθούσαν τόσο πολύτην Άμπριτζ, πουέπαιρ<strong>να</strong>ν <strong>το</strong> μέρος της. Αυτό όμως μέχρι που έσκυψε πάνω από <strong>το</strong>τραπέΖι <strong>το</strong>υς, λίγες στιγμέςαργότερα.«Λοιπόν;» είπε κροταλίΖοντας τα μακριά δάχτυλα της κάτω από τημύτη <strong>το</strong>υ Χάρι. «Για <strong>να</strong> δω, τιγράψατε στα ημερολόγια των ονείρων σας;»294295"Όταν ερμήνευσε τα όνειρα <strong>το</strong>υ Χάρι με όλη τη δύ<strong>να</strong>μη της φωνής της(όλα, ακόμη κι αυτά σταοποία έτρωγε χυλό, προέβλεπαν έ<strong>να</strong> φρικιαστικό και πρόωρο θά<strong>να</strong><strong>το</strong>),η συμπάθεια <strong>το</strong>υ για κείνηείχε εξανεμιστεί. Σ<strong>το</strong> μεταξύ, η καθηγήτρια Άμπριτζ στεκόταν λίγαβήματα πιο πέρα και κρα<strong>το</strong>ύσεCreated with novaPDF Printer (www.novaPDF.com). Please register to remove this message.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!