«Κοίτα...» ο Χάγκριντ έσκυψε προς <strong>το</strong> μέρος <strong>το</strong>υ, «γνωρίΖα <strong>το</strong>νΣείριο περισσότερο καιρό απόσέ<strong>να</strong>... έπεσε στη μάχη, όπως θέλουμε <strong>να</strong> φύγουμε όλοι...»«Δεν ήθελε <strong>να</strong> φύγει!» απάντησε θυμωμένος ο Χάρι.782Ο Χάγριντέσκυψε <strong>το</strong> δασύτριχο κεφάλι <strong>το</strong>υ. «Σίγουρα δεν ήθελε»,συμφώνησε σιγανά. «Αλλά δενήταν απ' <strong>το</strong>υς ανθρώπους που κάθονται <strong>σ<strong>το</strong></strong> σπιτάκι <strong>το</strong>υς ότανπολεμούν οι υπόλοιποι, θα μισούσε<strong>το</strong>ν εαυτό <strong>το</strong>υ αν δεν ερχόταν <strong>να</strong> Βοηθήσει...»Ο Χάρι τινάχτηκε όρθιος.«Ώρα <strong>να</strong> πηγαίνω, πρέπει <strong>να</strong> επισκεφτώ <strong>το</strong>ν Ρον και την Ερμιόνη <strong>σ<strong>το</strong></strong>α<strong>να</strong>ρρωτήριο», δήλωσεμηχανικά.«Α», έκανε απογοητευμένος ο Χαγκριντ. «Καλά, λοιπόν... <strong>να</strong>προσέχεις, Χάρι... και <strong>να</strong> ξανάρθεις<strong>να</strong> με δεις...»«Εντάξει...»Ο Χάρι πήγε στην πόρτα όσο πιο γρήγορα μπορούσε και την άνοιξεαμέσως βγήκε στη λιακάδα,πριν προλάβει <strong>να</strong> <strong>το</strong>ν χαιρετήσει ο Χάγκριντ, και άρχισε <strong>να</strong>διασχίσει <strong>το</strong> πάρκο. Καθώς περνούσε,<strong>το</strong>ν χαιρε<strong>το</strong>ύσαν κι άλλα παιδιά. Έκλεισε για λίγες στιγμές τα μάτια<strong>το</strong>υ κι ευχήθηκε <strong>να</strong>εξαφανι<strong>σ<strong>το</strong></strong>ύν όλοι, <strong>να</strong> ανοίξει τα μάτια <strong>το</strong>υ και <strong>να</strong> εί<strong>να</strong>ι μόνος <strong>το</strong>υ<strong>σ<strong>το</strong></strong> πάρκο...Πριν από λίγες μέρες, λίγο πριν τελειώσουν οι εξετάσεις και δει <strong>το</strong>όραμα που φύτεψε <strong>σ<strong>το</strong></strong> μυαλό<strong>το</strong>υ ο Βόλντεμορτ, θα έδινε τα πάντα για <strong>να</strong> καταλάβουν όλοι πωςέλεγε την αλήθεια, για <strong>να</strong>πιστέψουν ότι γύρισε ο Βόλντεμορτ και <strong>να</strong> πει<strong>σ<strong>το</strong></strong>ύν ότι ο Χάρι δενήταν ούτε τρελός ούτε ψεύτης.Τώρα, όμως...Πήρε έ<strong>να</strong> μονοπάτι που έκανε <strong>το</strong> γύρο της λίμνης, κάθισε στην όχθητης κρυμμένος πίσω από μιασυστάδα θάμνων και κοίταξε τη Λαμπερή επιφάνεια <strong>το</strong>υ νερού, χαμένοςστις σκέψεις <strong>το</strong>υ...Ίσως ο λόγος που ήθελε <strong>να</strong> μείνει μόνος ήταν επειδή ένιωθεξεκομμένος απ' όλους μετά τησυΖήτησή <strong>το</strong>υ με <strong>το</strong>ν Νταμπλν<strong>το</strong>ρ. Έ<strong>να</strong> αόρα<strong>το</strong> τείχος είχε υψωθείανάμεσα σ' αυτόν και <strong>σ<strong>το</strong></strong>νυπόλοιπο κόσμο. Ήταν, από την αρχή της Ζωής <strong>το</strong>υ, έ<strong>να</strong>ς άνθρωποςσημαδεμένος. Απλώς δενείχε καταλάβει τι ακριβώς σήμαινε αυτό...Ωστόσο, τώρα που καθόταν στην ακρολιμνιά, τσακισμένος απ' <strong>το</strong><strong>να</strong>βάσταχ<strong>το</strong> πόνο, με τη<strong>να</strong>πώλεια <strong>το</strong>υ Σείριου ανοιχτή πληγή μέσα <strong>το</strong>υ, <strong>το</strong>υ ήταν αδύ<strong>να</strong><strong>το</strong>ν <strong>να</strong>νιώσει φόβο. Ο ήλιοςέλαμπε, <strong>το</strong> πάρκο ήταν γεμά<strong>το</strong> χαρούμενους ανθρώπους και παρόλο πουένιωθε τόσοCreated with novaPDF Printer (www.novaPDF.com). Please register to remove this message.
αποκομμένος από κείνους, σαν <strong>να</strong> ανήκαν σε ολότελα διαφορετικόΖωικό είδος, δυσκολευότα<strong>να</strong>φάνταστα <strong>να</strong> πιστέψει, έτσι όπως καθόταν εδώ, ότι η Ζωή <strong>το</strong>υ θα <strong>το</strong>νοδηγούσε σ' έ<strong>να</strong> φόνο ήθα τελείωνε μ' αυτόν...Κάθισε πολλή ώρα ν' αγ<strong>να</strong>ντεύει τη λίμνη. Προσπαθούσε <strong>να</strong> μη783σκέφτεται <strong>το</strong> νονό <strong>το</strong>υ, προσπαθούσε <strong>να</strong> ξεχάσει ότι, ακριβώςαπέ<strong>να</strong>ντι <strong>το</strong>υ, στην άλλη όχθη,ήταν που κατέρρευσε ο Σείριος πασχι-Ζοντας <strong>να</strong> απωθήσει καμιάεκα<strong>το</strong>στή Παράφρονες...Ο ήλιος είχε δύσει όταν συνειδη<strong>το</strong>ποίησε πως κρύωνε. Σηκώθηκε καιγύρισε <strong>σ<strong>το</strong></strong> κάστρο,σφουγγίΖοντας <strong>το</strong> πρόσωπο ΣΤΟ μανίκι <strong>το</strong>υ καθώς βάδιΖε.Ο Ρον κι η Ερμιόνη βγήκαν από <strong>το</strong> α<strong>να</strong>ρρωτήριο πλήρωςαποθεραπευμένοι τρεις μέρες πριν απότη λήξη <strong>το</strong>υ σχολικού έ<strong>το</strong>υς. <strong>Η</strong> Ερμιόνη ήθελε <strong>να</strong> μιλήσει για <strong>το</strong>νΣείριο αλλά ο Ρον της έκανε νοήματα<strong>να</strong> σωπάσει κάθε φορά που ανέφερε <strong>το</strong> όνομα <strong>το</strong>υ. Ο Χάρι δενήταν σίγουρος αν ήθελε <strong>να</strong>μιλήσει για <strong>το</strong> νονό <strong>το</strong>υ η διάθεση <strong>το</strong>υ γι' αυτό <strong>το</strong> θέμα εξαρτιότα<strong>να</strong>πό <strong>το</strong> κέφι της στιγμής. Ήξερεόμως έ<strong>να</strong> πράγμα: όσο δυστυχισμένος κι αν ένιωθε τώρα, θα <strong>το</strong>υέλειπε πολύ <strong>το</strong> «Χόγκουαρτς»σε λίγες μέρες που θα επέστρεφε στην οδό Πριβέτ. Παρόλο που τώραγνώριΖε γιατί έπρεπε <strong>να</strong>πηγαίνει εκεί τα καλοκαίρια, δεν ένιωθε καλύτερα. Απε<strong>να</strong>ντίας, ποτέδεν είχε νιώσει χειρότερα γιατην επιστροφή <strong>το</strong>υ εκεί.<strong>Η</strong> καθηγήτρια Άμπριτζ έφυγε από <strong>το</strong> «Χόγκουαρτς» μια μέρα πρινκλείσει <strong>το</strong> σχολείο. Βγήκε σανκλέφτης από <strong>το</strong> α<strong>να</strong>ρρωτήριο την ώρα <strong>το</strong>υ δείπνου, ελπίζονταςπροφανώς <strong>να</strong> α<strong>να</strong>χωρήσειαπαρατήρητη, αλλά για κακή της τύχη συ<strong>να</strong>ντήθηκε με <strong>το</strong>ν Πιβς <strong>το</strong>φάντασμα άρπαξε τηνευκαιρία <strong>να</strong> κάνει για τελευταία φορά αυτό που <strong>το</strong>υ είχαν πει οΦρεντ κι ο Τζορτζ, οπότε τηνέστρωσε <strong>σ<strong>το</strong></strong> κυνήγι μ' έ<strong>να</strong> μπα<strong>σ<strong>το</strong></strong>ύνι και μια κάλτσα γεμάτηκιμωλίες. Πολλοί μαθητές βγήκαν<strong>σ<strong>το</strong></strong> χολ και την είδαν <strong>να</strong> τρέχει <strong>σ<strong>το</strong></strong> μονοπάτι, ενώ οι υπεύθυνοι τωνκοιτώνων προσπαθούσαν —χωρίς ιδιαίτερο Ζήλο εί<strong>να</strong>ι η αλήθεια — <strong>να</strong> <strong>το</strong>υς συγκρατήσουν.Μάλιστα, η καθηγήτρια ΜακΓκό<strong>να</strong>γκαλ,ύστερα από λίγες αόριστες επιπλήξεις, έγειρε νωχελικά στηνκαρέκλα της <strong>σ<strong>το</strong></strong> τραπέΖιτων καθηγητών κάποιος είπε ότι την άκουσε πεντακάθαρα <strong>να</strong> εκφράζειτη λύπη της που δενμπορούσε <strong>να</strong> στρώσει κι αυτή <strong>σ<strong>το</strong></strong> κυνήγι την Άμπριτζ, μια και ο Πιβςείχε δανειστεί <strong>το</strong> δικό τηςμπα<strong>σ<strong>το</strong></strong>ύνι.Created with novaPDF Printer (www.novaPDF.com). Please register to remove this message.
- Page 4:
αποτραβήχτη-καν στ
- Page 8:
παράθυρα τους, οπότ
- Page 15 and 16:
«Τα λέμε, λοιπόν», ε
- Page 17 and 18:
Από τα χείλη του Ντ
- Page 19 and 20:
«ΚΛΕΙΣΕ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΣΟ
- Page 21 and 22:
Η κυρία Φιγκ, η ιδιό
- Page 23 and 24:
Ντάμπλντορ; Δεν μπο
- Page 25 and 26:
Το φως στο χολ ήταν
- Page 27 and 28:
θεσπίσματος περί Μ
- Page 29 and 30:
εκπρόσωποι του υπο
- Page 31 and 32:
νευριασμένος ο Χάρ
- Page 33 and 34:
«Δε σπάνε τόσο εύκο
- Page 35 and 36:
«Ο λόρδος Βόλντεμο
- Page 37 and 38:
βρέθηκε τόσο κοντά
- Page 40 and 41:
επέστρεφε η κουκου
- Page 42 and 43:
ξαφνικά, ένας δυνατ
- Page 44 and 45:
«χαρι, τι μορφή έχε
- Page 47 and 48:
«Είναι εξαιρετικός
- Page 49 and 50:
«Δε βαριέσαι», είπε
- Page 53 and 54:
ξεπαγιάσει. Αν συνε
- Page 55 and 56:
64Ο Λούπιν έβγαλε το
- Page 57 and 58:
και το οπτικό του π
- Page 59 and 60:
περνούσε από μπροσ
- Page 61 and 62:
Ντάμπλντορ. Αποτελ
- Page 63 and 64:
«Μου έδειξε η Τονκς
- Page 65 and 66:
«Γιατί;» ρώτησε ο Χ
- Page 67 and 68:
τραγωδίας και προσ
- Page 69 and 70:
πλάτη του στους υπό
- Page 71 and 72:
λαχανιασμένος προς
- Page 73 and 74:
«Α, καλά», έκανε ο Μ
- Page 75 and 76:
άκρη άκρη, αφήνοντα
- Page 77 and 78:
τραπεΖιού. Ο Φρεντ,
- Page 79 and 80:
«Είστε μικροί, δεν
- Page 81 and 82:
«Έχει εμένα!»«Ναι»,
- Page 83 and 84:
«Καταβάλλουμε κάθε
- Page 85 and 86:
«Η Τονκς κι ο Άρθου
- Page 87 and 88:
99Ο πανάρχαιος, τιμη
- Page 89 and 90:
«Ωστόσο, το όπλο θα
- Page 91 and 92:
πως δεν είχαν ξεχάσ
- Page 93 and 94:
αποτραβηχτεί από τ
- Page 95 and 96:
«Πώς μ' αρέσει να ακ
- Page 97 and 98:
«Ο Κρίτσερ καθαρίζ
- Page 99 and 100:
«Μα... γιατί...;»«...έφ
- Page 101 and 102:
επιτρέπεις στους γ
- Page 103 and 104:
στους Ντάρσλι», τον
- Page 105 and 106:
αφέντης δε θα διώξε
- Page 107 and 108:
Η κυρία Ουέσλι σούφ
- Page 109 and 110:
ξόρκι του καμουφ λά
- Page 111 and 112:
Ο κύριος Ουέσλι άπλ
- Page 113 and 114:
απελπισία του ο Χάρ
- Page 115 and 116:
κύριος Ουέσλι. «Παλ
- Page 117 and 118:
Ο Κίνγκσλι έχωσε στ
- Page 119 and 120:
σήμα...»«Ξέρω, για τ
- Page 121 and 122:
«Συγγνώμη», δικαιο
- Page 123 and 124:
πετσαρία. Ο Ντάμπλν
- Page 125 and 126:
έτσι δεν είναι, νεα
- Page 127 and 128:
Το αγόρι ένιωσε ένα
- Page 129 and 130:
όπως ο θείος Βέρνον
- Page 131 and 132:
«Το εν λόγω σπιτικό
- Page 133 and 134:
στα δεξιά του, ο μάγ
- Page 135 and 136:
παγερά ο Λουσιους Μ
- Page 137 and 138:
αυτό το ξελιγωμένο
- Page 139 and 140:
«Είσαι πολύ σκληρή
- Page 141 and 142:
«Γιατί αυτό σημαίν
- Page 143 and 144:
είναι μικρές πια γι
- Page 145 and 146:
«Συγχαρητήρια, Ερμ
- Page 147 and 148:
«Ναι.. μάλλον...» συμ
- Page 149 and 150:
χρώμα της ντομάτας
- Page 151 and 152:
Ουέσλι, όταν μάθαιν
- Page 153 and 154:
Η καρδιά του Χάρι κ
- Page 155 and 156:
«Τους έβλεπα νεκρο
- Page 157 and 158:
κουβαλημα, με αποτέ
- Page 159 and 160:
Ο Χάρι ρούφηξε την
- Page 161 and 162:
«Το ξέρω», χαμογέλα
- Page 163 and 164:
παλιά... όχι, κοιτάξ
- Page 165 and 166:
«Κι αυτή η αγελάδα
- Page 167 and 168:
Ο Χάρι διάβασε δυο-
- Page 169 and 170:
«Μου το δίνεις, σε π
- Page 171 and 172:
Είδε ένα φανάρι να
- Page 173 and 174:
απόσταση μόλις ενό
- Page 175 and 176:
Ρον όχι;«θα έρθεις;
- Page 177 and 178:
λίγες στιγμές αργό
- Page 179 and 180:
«Αναρωτιέμαι αν έχ
- Page 181 and 182:
«Δεν πρέπει να το Β
- Page 183 and 184:
«Σας ευχαριστώ, κύρ
- Page 185 and 186:
χωρίς προκαταλήψει
- Page 187 and 188:
«Το ξέρω εγώ, Χάρι!»
- Page 189 and 190:
«Μην ανακατεύεις τ
- Page 191 and 192:
μαΖίμου;» ρώτησε δυ
- Page 193 and 194:
την κυρία Σινίστρα,
- Page 195 and 196:
σερβίροντας στο πι
- Page 197 and 198:
ότι κάποια στιγμή φ
- Page 199 and 200:
«Από παλιά ή τώρα π
- Page 201 and 202:
Αμέσως άνοιξε η πόρ
- Page 203 and 204:
και έβαΖε στο πιάτο
- Page 205 and 206:
παρακολουθούσα με
- Page 207 and 208:
πολύ πισω από το επ
- Page 209 and 210:
νης Γκρέιντζερ, δε
- Page 211 and 212:
«Ποιος θα επιτεθεί
- Page 213 and 214:
αέρα-«Βρε, βρε, βρε,
- Page 215 and 216:
και το ψέμα; Το θέμα
- Page 217 and 218:
που μερικά κομματά
- Page 219 and 220:
239«Μα αφού είναι Ζω
- Page 221 and 222:
πρωί έλει-παν οι σκ
- Page 223 and 224:
θα νόμιΖε κανείς ότ
- Page 225 and 226:
γέλασαν ακόμη πιο δ
- Page 227 and 228:
εργασίες που είχε ν
- Page 229 and 230:
Λουλουδάτη ρόμπα π
- Page 231 and 232:
«Το χέρι σου», του ε
- Page 233 and 234:
του Γκρίφιντορ, δεν
- Page 235 and 236:
«Α, την παλιόγρια!»
- Page 237 and 238:
Τράβηξε απότομα το
- Page 239 and 240:
Ντάμπλντορ είπε ότ
- Page 241 and 242:
Μας λείπει ο ψηλότε
- Page 243 and 244:
φτερά του απλωμένα
- Page 245 and 246:
«Ευχαριστώ», είπε ο
- Page 247 and 248:
«Όχι», του είπε ο Χά
- Page 249 and 250:
έπαιΖαν, τόσο ανέβα
- Page 251 and 252:
Στην τρίτη προσπάθ
- Page 253 and 254:
«Χάλια μαύρα», συμπ
- Page 255 and 256:
Μόλις πληροφορήθηκ
- Page 257 and 258:
«Δώσ' το μου», έκανε
- Page 259 and 260:
«Για κλάσματα δευτ
- Page 261 and 262:
Ντάμπλντορ: συγκρο
- Page 263 and 264:
ΔΙΟΡΙΣΤΗΚΕ ΣΤΗ ΝΕΟ
- Page 265 and 266:
«Δεν το πιστεύω. Εί
- Page 267 and 268:
που εμφανιστήκαμε
- Page 269 and 270:
Ο Ρον γέλασε σιγανά
- Page 271 and 272:
σημειώσεις. Μόλις χ
- Page 273 and 274:
αιμορραγούσαν πάλι
- Page 275 and 276:
ώρα της επιθε...»«Πρ
- Page 277 and 278:
«Ναι, παρακαλώ», εί
- Page 279 and 280:
στον Χάρι και συνέχ
- Page 281 and 282:
τώρα φώναΖε, «πολέμ
- Page 283 and 284:
τρεις τους στη βιβλ
- Page 285 and 286:
που τον ανησυχούσε
- Page 287 and 288:
"Γουρουνοκεφαλή", ξ
- Page 289 and 290:
ολόγυρα. Ο άντρας μ
- Page 291 and 292:
«Ε... χμ... ε... ξέρετε
- Page 293 and 294:
«Ναι», αποκρίθηκε ο
- Page 295 and 296:
«Ν' αγιάσει το στόμ
- Page 297 and 298:
χέρια... εννοώ... το ε
- Page 299 and 300:
Η Ερμιόνη κοίταξε α
- Page 301 and 302:
Ο Χάρι διάΒασε ξανά
- Page 303 and 304:
«θα το πω εγώ στον Μ
- Page 305 and 306:
πήγαινε, Πέρκινς...»
- Page 307 and 308:
προφυλαγμένη γωνιά
- Page 309 and 310:
αμέσως στα παιδιά τ
- Page 311 and 312:
Απομακρύνθηκε, πήγ
- Page 313 and 314:
σας!» Και πέρασε τη
- Page 315 and 316:
ώρα που οι δίδυμοι
- Page 317 and 318:
προσπαθώντας να απ
- Page 319 and 320:
«Το υποψιάστηκα απ
- Page 321 and 322:
«Τώρα μας φώτισες»,
- Page 323 and 324:
ακολούθησαν την Αν
- Page 325 and 326:
«Κανονικά, φιλαράκ
- Page 327 and 328:
... Τι Ζεστή και βολι
- Page 329 and 330:
σεντεφένια, «η καθη
- Page 331 and 332:
Τα τρία παιδιά πέρα
- Page 333 and 334:
κοίταξαν. Η Ερμιόνη
- Page 335 and 336:
σκορπίζοντας μια β
- Page 337 and 338:
του, που του είχε κο
- Page 339 and 340:
κίβδηλη γαλέρα — ο
- Page 341 and 342:
Μαλφόι. Βέβαια, ο Ρο
- Page 343 and 344:
«Είμαι άσχετος», συ
- Page 345 and 346:
«μολις πήρα την τελ
- Page 347 and 348:
Ο Μπλέτσλι, όμως, ο
- Page 349 and 350:
Μερικά γκολ και θα
- Page 351 and 352:
Ο Χάρι δεν απάντησε
- Page 353 and 354:
«Μας προκάλεσε ο Μα
- Page 355 and 356:
.385«Να μας αποβάλετ
- Page 357 and 358:
Η Ερμιόνη σηκώθηκε,
- Page 359 and 360:
πόνου. «Τι καλά που
- Page 361 and 362:
πρησμένο μάτι του.Ο
- Page 363 and 364:
αποδεκατίστηκαν. Β
- Page 365 and 366:
χρόνο να ελέγξουν τ
- Page 367 and 368:
«Δεν αργήσαμε να δι
- Page 369 and 370:
του έτρεχαν τα σάλι
- Page 371 and 372:
Η Ερμιόνη κοντανάσ
- Page 373 and 374:
«Μην ανησυχείς, έχω
- Page 375 and 376:
δύσκολο να βρεις αβ
- Page 377 and 378:
ζαν φοβισμένα γύρω
- Page 379 and 380:
«Χεμ, χεμ».Μόλις εί
- Page 381 and 382:
Η καθηγήτρια Άμπρι
- Page 383 and 384:
Ο Χάρι, που δεν του
- Page 385 and 386:
«Δε θα κάνουμε τίπο
- Page 387 and 388:
Ο Χάρι δεν το σχολί
- Page 389 and 390:
«Αυτό τώρα τι σημαί
- Page 391 and 392:
Γδύθηκαν αθόρυβα κ
- Page 393 and 394:
«Τι;» έκανε απορημέ
- Page 395 and 396:
Αν και ήταν περασμέ
- Page 397 and 398:
μας», εξήγησε ο Ντά
- Page 399 and 400:
«Αυτή είναι δουλει
- Page 401 and 402:
«Όχι, οι μεταφορές
- Page 403 and 404:
φορούσαν ακόμη τις
- Page 405 and 406:
Έδωσε στον Τζορτζ τ
- Page 407 and 408:
εισαγωγές, ο Χάρι π
- Page 409 and 410:
τις κατευθύνσεις κ
- Page 411 and 412:
ΤΑ ΦΙΛΤΡΑ και ΤΑ ΑΝ
- Page 413 and 414:
υποδοχή: Υπεύθυνος
- Page 415 and 416:
ήθελε να πει αυτό.«
- Page 417 and 418:
του τα μάτια τους μ
- Page 419 and 420:
αλλά όχι, ούτε κι αυ
- Page 421 and 422:
υποχρέωσε!»Ο άδειο
- Page 423 and 424:
"Χόγκουαρτς" να μελ
- Page 425 and 426:
όλη τη δύναμη της φ
- Page 427 and 428:
θεωρία της Αριθμολ
- Page 429 and 430:
Μετά το χριστουγεν
- Page 431 and 432:
δίχως να πάρει χαμπ
- Page 433 and 434:
διαδρόμους;» ρώτησ
- Page 435 and 436:
Δύο κρεβάτια παρακ
- Page 437 and 438:
τους για να ντρέπετ
- Page 439 and 440:
πρώτη φορά στη Ζωή
- Page 441 and 442:
διευθυντής», απάντ
- Page 443 and 444:
τόσων μαρτύρων του
- Page 445 and 446:
«Αντίο, Χάρι, και να
- Page 447 and 448:
εφημερίδα. Το λεωφο
- Page 449 and 450:
«θα είμαστε στη βιβ
- Page 451 and 452:
ηδονή του που πρόσβ
- Page 453 and 454:
«Έτσι φαίνεται», απ
- Page 455 and 456:
«Για πρώτη προσπάθ
- Page 457 and 458:
στο Τμήμα Μυστηρίω
- Page 459 and 460:
«Ναι... καλά είμαι...
- Page 461 and 462:
γραφείο του Σνέιπ κ
- Page 463 and 464:
δραπέτευσαν οι πιο
- Page 465 and 466:
όποιον την αγγίΖει!
- Page 467 and 468:
υπερβολική ποσότητ
- Page 469 and 470:
Την ώρα του μαθήματ
- Page 471 and 472:
«Τι εννοείς;» ρώτησ
- Page 473 and 474:
Στάθηκαν στην ουρά
- Page 475 and 476:
χρυσά αγγελάκια πο
- Page 477 and 478:
«Κοίτα», μουρμούρι
- Page 479 and 480:
Ο Χάρι δεν μπόρεσε
- Page 481 and 482:
κοιτώντας με μίσος
- Page 483 and 484:
ΖυγιάΖοντάς την.«Ε
- Page 485 and 486:
«πετάγεται όρθια, λ
- Page 487 and 488:
«θα απέκρουε, αν δε
- Page 489 and 490:
περίμενε να περάσε
- Page 491 and 492:
και είδε το πρόσωπο
- Page 493 and 494:
Όποιος μαθητής συΛ
- Page 495 and 496:
λέει, ότι το κοινό β
- Page 497 and 498:
«θα σταματήσεις να
- Page 499 and 500:
εκείνη την ημέρα στ
- Page 501 and 502:
«Ίσως», είπε ο Σνέι
- Page 503 and 504:
ανάσα του έβγαινε λ
- Page 505 and 506:
Ο Χάρι άκουσε πνιχτ
- Page 507 and 508:
απειλητικό σκοτάδι
- Page 509 and 510:
Όταν έκλεισε η πόρτ
- Page 511 and 512:
άκουσε να ταλαντεύ
- Page 513 and 514:
«Μα τι σκαρώνεις, Χ
- Page 515 and 516:
που το ξωτικό φορού
- Page 517 and 518:
θεαματική βελτίωση
- Page 519 and 520:
ξεκαθαριστούν πιο
- Page 521 and 522:
τρόπο το δικαστικό
- Page 523 and 524:
«Δεν κατάλαβες την
- Page 525 and 526:
«Εσύ στρατολόγησες
- Page 527 and 528:
άστραφτε άλλη μια λ
- Page 529 and 530:
«Πήγαινε αυτούς το
- Page 531 and 532:
καλό παιδί, Πότερ...
- Page 533 and 534:
συνέχισε ο Φιλτς με
- Page 535 and 536:
Ο Χάρι ένιωσε σαν ν
- Page 537 and 538:
αρπάξει φωτιά.Ο Χάρ
- Page 539 and 540:
Στους τοίχους χόρε
- Page 541 and 542:
Σνέιπ θα διείσδυε π
- Page 543 and 544:
παράθυρο στο ταβάν
- Page 545 and 546:
Χάρι τον εντόπισε:
- Page 547 and 548:
και να παρακολουθή
- Page 549 and 550:
Το στόμα του Σνέιπ
- Page 551 and 552:
593«Μα τι στην ευχή τ
- Page 553 and 554:
Ο Ρον το κοίταξε κα
- Page 555 and 556:
αναμαλλιασμένη Τζί
- Page 557 and 558:
Είχε πέσει με τα μο
- Page 559 and 560:
«Εσύ δε λες τίποτα;
- Page 561 and 562:
ήταν συνηθισμένος
- Page 563 and 564:
Πότερ, ότι στις δικ
- Page 565 and 566:
πρακτική εφαρμογή
- Page 567 and 568:
ήταν το ρίσκο».Αλλά
- Page 569 and 570:
με τον Χάρι. Το ίδιο
- Page 571 and 572:
στόμα του στάχτες.«
- Page 573 and 574:
Και πριν προλάβει ν
- Page 575 and 576:
έπεφταν τόσο συχνά
- Page 577 and 578:
στεναχωρήσου για μ
- Page 579 and 580:
Ρον ότι χθες τη νύχ
- Page 581 and 582:
τότε που έφυγαν ο Φ
- Page 583 and 584:
«Ναι, αλλά την ημέρ
- Page 585 and 586:
«Πριν φτάσουμε εκε
- Page 587 and 588:
«Πίστευα πως, αν το
- Page 589 and 590:
δυσανάλογα μεγάλο
- Page 591 and 592:
«Γκραπούλη», φώναξ
- Page 593 and 594:
«Δε σου έχω πει, Χάγ
- Page 595 and 596:
Βγήκαν επιτέλους σ
- Page 597 and 598:
ώστε δεν μπορούσε ν
- Page 599 and 600:
κουκουβάγια να μετ
- Page 601 and 602:
βοηθημάτων για την
- Page 603 and 604:
Εγχειρίδιο βασικής
- Page 605 and 606:
Ο Χάρι αναποδογύρι
- Page 607 and 608:
Την Τετάρτη διαγων
- Page 609 and 610:
Το απόγευμα, η προφ
- Page 611 and 612:
ξάστερη, γαλήνια νύ
- Page 613 and 614:
ανθρώπους, που όλοι
- Page 615 and 616:
όπως τα τηλεσκόπια
- Page 617 and 618:
«Μπορείτε να αρχίσ
- Page 619 and 620:
Βρέθηκε ξανά στον α
- Page 621 and 622:
είχε φύγει κι αυτός
- Page 623 and 624:
«Μα γιατί;» επέμειν
- Page 625 and 626:
βοηθήσω».«Δεν μπορ
- Page 627 and 628:
αναθεματισμένο πει
- Page 629 and 630:
Έβγαλαν το μανδύα η
- Page 631 and 632:
«Ψεύτη!» Ταρακούνη
- Page 633 and 634:
«Α, κύριε Σνέιπ». Η
- Page 635 and 636:
Ο Μαλφόι την παρακο
- Page 637 and 638:
«Ν... ν... ναι», κοντα
- Page 639 and 640:
«Εκεί, φυσικά», είπ
- Page 641 and 642:
Μπέιν. Οι υπόλοιποι
- Page 643 and 644:
υπηρετήσουμε, θα δι
- Page 645 and 646:
ντια καθώς τον πλησ
- Page 647 and 648:
«Πολύ απλό, θα πάμε
- Page 649 and 650:
Γκράουπ.Ξαφνικά, το
- Page 651 and 652:
έδιναν κάποια ένδε
- Page 653 and 654:
φορέσουν τις κάρτε
- Page 655 and 656:
ειδικοί βραχίονες
- Page 657 and 658:
«Στο όνειρο μου πέρ
- Page 659 and 660:
«Χάρι, ήρθαμε εδώ ν
- Page 661 and 662:
του, κι όταν έφτασε
- Page 663 and 664:
ράς 97, αλλά βρήκε απ
- Page 665 and 666:
Άρχισαν να γελούν κ
- Page 667 and 668:
Δύο σιλουέτες υπόλ
- Page 669 and 670:
πέντε διαφορετικές
- Page 671 and 672:
«Αβάντα...»Ο Χάρι έκ
- Page 673 and 674:
πίσω τους, και έτρε
- Page 675 and 676:
Ο Νέβιλ έπιασε τον
- Page 677 and 678:
και έριξα στα μούτρ
- Page 679 and 680: εγκέφαλου καθώς ξε
- Page 681 and 682: το ραβδί της Ερμιόν
- Page 683 and 684: Ο Νέβιλ είχε ορμήσε
- Page 685 and 686: του στον Νέβιλ, αλλ
- Page 687 and 688: 737Ο Χάρι άκουσε τη δ
- Page 689 and 690: «ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟΝ ΣΕΙΡΙ
- Page 691 and 692: την αντίθετη κατεύ
- Page 693 and 694: 744ψε, τινάχτηκε από
- Page 695 and 696: βάθρο, στη μέση της
- Page 697 and 698: δρόμου. «Μα τα γένι
- Page 699 and 700: Τα πόδια του Χάρι π
- Page 701 and 702: μάθεις ότι κανένας
- Page 703 and 704: Αλλά οι Λέξεις δεν
- Page 705 and 706: γινόταν αγενής. Δεν
- Page 707 and 708: Στην προκείμενη πε
- Page 709 and 710: σιγανά ο Ντάμπλντο
- Page 711 and 712: «Ο Σνέιπ χειροτέρε
- Page 713 and 714: «Ήξερα ότι ο Βόλντε
- Page 715 and 716: αποφάσισα να μη σου
- Page 717 and 718: ακούσει όλη την προ
- Page 719 and 720: από τον Βόλντεμορτ.
- Page 721 and 722: Ο Χάρι έκλεισε τα μ
- Page 723 and 724: «Τώρα ξανάγινε το Α
- Page 725 and 726: «Απ' την κακία της»,
- Page 727 and 728: Μαλφόι, τον Κράμπε
- Page 729: από αυτά που συνέβη
- Page 733 and 734: Κοίταξε γύρω του να
- Page 735 and 736: πάντα. Λοιπόν;» πρό
- Page 737 and 738: Η Λούνα τον περιεργ
- Page 739 and 740: εκείνο το πρωί είδα
- Page 741 and 742: «Καλά», είπε ψέματα
- Page 743 and 744: καρότσι αποσκευών.
- Page 745 and 746: περιπετειών του Χά
Change language