Attention! Your ePaper is waiting for publication!
By publishing your document, the content will be optimally indexed by Google via AI and sorted into the right category for over 500 million ePaper readers on YUMPU.
This will ensure high visibility and many readers!
ξεπαγιάσει. Αν συνεχίσουμε τις παρεκκλίσεις απ' την πορεία μας, δεθα φτάσουμε ούτε τηνερχόμενη βδομάδα! Άλλωστε κοντεύουμε!»«Αρχίστε <strong>να</strong> κατεβαίνετε!» ακούστηκε η φωνή <strong>το</strong>υ Λούπιν. «Χάρι,ακολούθησε την Τονκς!»Ο Χάρι ακολούθησε τη νεαρή μάγισσα που βου<strong>το</strong>ύσε προς τα κάτω.Κατευθύνονταν προς <strong>το</strong>μεγαλύτερο σύμπλεγμα φώτων που είχε δει ποτέ ως τότε. Απλώνοντανσε μια τεράστια έκταση,σχηματίζοντας λαμπερές γραμμές και διάσπαρτα πλέγματα πουε<strong>να</strong>λλάσσονταν με σκοτεινέςνησίδες. Καθώς κατέβαι<strong>να</strong>ν όλο και χαμηλότερα, ο Χάρι άρχισε <strong>να</strong>διακρίνει μεμονωμέ<strong>να</strong> φώτααυ<strong>το</strong>κινήτων και δρόμων, καμινάδες και κεραίες τηλεοράσεων.Ανυπομονούσε <strong>να</strong> φτάσει <strong>σ<strong>το</strong></strong>έδαφος αν και ήταν σίγουρος πως, κοκαλωμένος καθώς ήταν από <strong>το</strong>κρύο, θα έπρεπε <strong>να</strong> <strong>το</strong>νκατεβάσουν οι άλλοι από <strong>το</strong> σκουπόξυλό <strong>το</strong>υ.«Φτάσαμε!» φώ<strong>να</strong>ξε η Τονκς και λίγες στιγμές αργότερα προσγειώθηκε.Ο Χάρι σταμάτησε ακριβώς πίσω της και ξεκαβαλίκεψε σ' έ<strong>να</strong> μικρόκηπάριο με απεριποίη<strong>το</strong>χορτάρι, <strong>σ<strong>το</strong></strong> κέντρο μιας μικρής πλατείας. <strong>Η</strong> Τονκς είχε αρχίσει ήδη<strong>να</strong> λύνει <strong>το</strong> μπαούλο <strong>το</strong>υ.Εκείνος κοίταξε ολόγυρα <strong>το</strong>υρ<strong>το</strong>υρίΖοντας. Οι αφρόντιστες προσόψειςτων γύρω σπιτιώνέδειχ<strong>να</strong>ν αφιλόξενες ορισμέ<strong>να</strong> είχαν σπασμέ<strong>να</strong> παράθυρα πουθαμπογυαλίΖαν στα φώτα <strong>το</strong>υδρόμου, άλλα είχαν πόρτες με ξεφλουδισμένη μπογιά κι άλλα σωρούςσκουπιδιών <strong>σ<strong>το</strong></strong> κατώφλι<strong>το</strong>υς.«Πού βρισκόμαστε;» ρώτησε ο Χάρι, μα ο Λούπιν <strong>το</strong>υ είπε σιγανά: «Σελίγο».Ο Μούντι ψαχούλευε μες <strong>σ<strong>το</strong></strong> μανδύα <strong>το</strong>υ με τα ροΖίασμέ<strong>να</strong> χέρια <strong>το</strong>υπου είχαν ξυλιάσει απ' <strong>το</strong>κρύο.«Να <strong>το</strong>», ψιθύρισε βγάΖοντας κάτι που έμοιαΖε με ασημένιο α<strong>να</strong>πτήρα.Τον σήκωσε ψηλά και<strong>το</strong>ν πάτησε.Το πλησιέστερο φανάρι <strong>το</strong>υ δρόμου έσβησε με έ<strong>να</strong>ν ξερό κρό<strong>το</strong>. Πάτησεξανά <strong>το</strong>ν α<strong>να</strong>πτήρα κιέσβησε <strong>το</strong> διπλανό φανάρι συνέχισε μέχρι που έσβησαν όλες οι λάμπεςτης πλατείας κι έμεινεμόνο <strong>το</strong> φως από τα παράθυρα των σπιτιών και <strong>το</strong> μισοφέγγαρο.«Το δανείστηκα από <strong>το</strong>ν Ντάμπλν<strong>το</strong>ρ», γρύλισε ο Μούντι βάΖΟντας στηντσέπη <strong>το</strong>υ <strong>το</strong>σβηστήρα. «Μη μας δει κανέ<strong>να</strong>ς Μαγκλ, αν τυχει και κοιτάΖει απ' <strong>το</strong>παράθυρο <strong>το</strong>υ. Ελάτεγρήγορα».έπιασε <strong>το</strong>ν Χάρι από <strong>το</strong> μπράτσο, διέσχισαν την πλατεία και πέρασαν<strong>σ<strong>το</strong></strong> απέ<strong>να</strong>ντι πεΖοδρόμιοCreated with novaPDF Printer (www.novaPDF.com). Please register to remove this message.
ξεπαγιάσει. Αν συνεχίσουμε τις παρεκκλίσεις απ' την πορεία μας, δεθα φτάσουμε ούτε τηνερχόμενη βδομάδα! Άλλωστε κοντεύουμε!»«Αρχίστε <strong>να</strong> κατεβαίνετε!» ακούστηκε η φωνή <strong>το</strong>υ Λούπιν. «Χάρι,ακολούθησε την Τονκς!»Ο Χάρι ακολούθησε τη νεαρή μάγισσα που βου<strong>το</strong>ύσε προς τα κάτω.Κατευθύνονταν προς <strong>το</strong>μεγαλύτερο σύμπλεγμα φώτων που είχε δει ποτέ ως τότε. Απλώνοντανσε μια τεράστια έκταση,σχηματίζοντας λαμπερές γραμμές και διάσπαρτα πλέγματα πουε<strong>να</strong>λλάσσονταν με σκοτεινέςνησίδες. Καθώς κατέβαι<strong>να</strong>ν όλο και χαμηλότερα, ο Χάρι άρχισε <strong>να</strong>διακρίνει μεμονωμέ<strong>να</strong> φώτααυ<strong>το</strong>κινήτων και δρόμων, καμινάδες και κεραίες τηλεοράσεων.Ανυπομονούσε <strong>να</strong> φτάσει <strong>σ<strong>το</strong></strong>έδαφος αν και ήταν σίγουρος πως, κοκαλωμένος καθώς ήταν από <strong>το</strong>κρύο, θα έπρεπε <strong>να</strong> <strong>το</strong>νκατεβάσουν οι άλλοι από <strong>το</strong> σκουπόξυλό <strong>το</strong>υ.«Φτάσαμε!» φώ<strong>να</strong>ξε η Τονκς και λίγες στιγμές αργότερα προσγειώθηκε.Ο Χάρι σταμάτησε ακριβώς πίσω της και ξεκαβαλίκεψε σ' έ<strong>να</strong> μικρόκηπάριο με απεριποίη<strong>το</strong>χορτάρι, <strong>σ<strong>το</strong></strong> κέντρο μιας μικρής πλατείας. <strong>Η</strong> Τονκς είχε αρχίσει ήδη<strong>να</strong> λύνει <strong>το</strong> μπαούλο <strong>το</strong>υ.Εκείνος κοίταξε ολόγυρα <strong>το</strong>υρ<strong>το</strong>υρίΖοντας. Οι αφρόντιστες προσόψειςτων γύρω σπιτιώνέδειχ<strong>να</strong>ν αφιλόξενες ορισμέ<strong>να</strong> είχαν σπασμέ<strong>να</strong> παράθυρα πουθαμπογυαλίΖαν στα φώτα <strong>το</strong>υδρόμου, άλλα είχαν πόρτες με ξεφλουδισμένη μπογιά κι άλλα σωρούςσκουπιδιών <strong>σ<strong>το</strong></strong> κατώφλι<strong>το</strong>υς.«Πού βρισκόμαστε;» ρώτησε ο Χάρι, μα ο Λούπιν <strong>το</strong>υ είπε σιγανά: «Σελίγο».Ο Μούντι ψαχούλευε μες <strong>σ<strong>το</strong></strong> μανδύα <strong>το</strong>υ με τα ροΖίασμέ<strong>να</strong> χέρια <strong>το</strong>υπου είχαν ξυλιάσει απ' <strong>το</strong>κρύο.«Να <strong>το</strong>», ψιθύρισε βγάΖοντας κάτι που έμοιαΖε με ασημένιο α<strong>να</strong>πτήρα.Τον σήκωσε ψηλά και<strong>το</strong>ν πάτησε.Το πλησιέστερο φανάρι <strong>το</strong>υ δρόμου έσβησε με έ<strong>να</strong>ν ξερό κρό<strong>το</strong>. Πάτησεξανά <strong>το</strong>ν α<strong>να</strong>πτήρα κιέσβησε <strong>το</strong> διπλανό φανάρι συνέχισε μέχρι που έσβησαν όλες οι λάμπεςτης πλατείας κι έμεινεμόνο <strong>το</strong> φως από τα παράθυρα των σπιτιών και <strong>το</strong> μισοφέγγαρο.«Το δανείστηκα από <strong>το</strong>ν Ντάμπλν<strong>το</strong>ρ», γρύλισε ο Μούντι βάΖΟντας στηντσέπη <strong>το</strong>υ <strong>το</strong>σβηστήρα. «Μη μας δει κανέ<strong>να</strong>ς Μαγκλ, αν τυχει και κοιτάΖει απ' <strong>το</strong>παράθυρο <strong>το</strong>υ. Ελάτεγρήγορα».έπιασε <strong>το</strong>ν Χάρι από <strong>το</strong> μπράτσο, διέσχισαν την πλατεία και πέρασαν<strong>σ<strong>το</strong></strong> απέ<strong>να</strong>ντι πεΖοδρόμιοCreated with novaPDF Printer (www.novaPDF.com). Please register to remove this message.
Change language