13.07.2015 Views

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

έν<strong>το</strong><strong>να</strong> γεράκι κι ο Χάρι την είδε <strong>να</strong> ανταλλάσσει μια εύγλωττη ματιάμε την καθηγήτρια Σπράουτ,καθώς η Άμπριτζ καθάριζε πάλι <strong>το</strong> λαιμό της «χεμ, χεμ») προ<strong>το</strong>ύσυνεχίσει την ομιλία της.«Όλοι οι διευθυντές κι οι διευθύντριες εμπλούτισαν με τις δικές<strong>το</strong>υσ νέες μεθόδους και αντιλήψεις<strong>το</strong> βαρύ χρέος της διεύθυνσης αυ<strong>το</strong>ύ <strong>το</strong>υ ι<strong>σ<strong>το</strong></strong>ρικού σχολείου κι έτσιεί<strong>να</strong>ι σωστό <strong>να</strong> γίνεται, διότι ηέλειψη προόδου οδηγεί στη φθορά και την αποτελμάτωση. Ωστόσο, ηπρόοδος για την πρόοδοπρέπει <strong>να</strong> αποθαρρύνεται διότι πολές φορές εί<strong>να</strong>ι λάθος <strong>να</strong> αλλάζουμετις δοκιμασμένες κιεπιτυχημένες μεθόδους χωρίς <strong>να</strong> υπάρχει ουσιαστική ανάγκη. Γι' αυτόαπαιτείται πάν' απ' όλα <strong>να</strong>υπάρχει ισορροπία μεταξύ της μονιμότητας και της α<strong>να</strong>τροπής της,μεταξύ παλαιού και νέου,μεταξύ παραδόσεων και νεωτερισμών...»<strong>Η</strong> προσοχή <strong>το</strong>υ Χάρι χαλάρωσε σαν <strong>να</strong> αποδιοργανώνονταν οι σκέψεις<strong>το</strong>υ. <strong>Η</strong> ησυχία πουεπικρα<strong>το</strong>ύσε πάντα στη μεγάλη τραπεζαρία όταν μιλούσε ο Ντάμπλν<strong>το</strong>ρείχε αρχίσει <strong>να</strong> διαλύεταιαπό τις ψιθυριστές κουβέντες των μαθητών και τα πνιχτά <strong>το</strong>υςχάχα<strong>να</strong>. Σ<strong>το</strong> τραπέΖι <strong>το</strong>υΡάβενκλοου, η Τσο Τσανγκ μιλούσε Ζωηρά με τις φιλενάδες της. Λίγακαθίσματα παρακάτω, ηΛού<strong>να</strong> Λόβγκουντ είχε Βγάλει <strong>το</strong> Σοφιστή. Σ<strong>το</strong> μεταξύ, <strong>σ<strong>το</strong></strong> τραπέΖι<strong>το</strong>υ Χάφλπαφλ, ο ΈρνιΜακμίλαν ήταν έ<strong>να</strong>ς από <strong>το</strong>υς ελάχι<strong>σ<strong>το</strong></strong>υς που εξακολουθούσαν <strong>να</strong>κοιτάΖουν την καθηγήτριαΆμπριτζ τα μάτια <strong>το</strong>υ όμως έδειχ<strong>να</strong>ν Υάλι<strong>να</strong> κι ο Χάρι έκοβε <strong>το</strong>κεφάλι <strong>το</strong>υ πως προσποιούντανότι ακούει Για <strong>να</strong> φανεί άξιος <strong>το</strong>υ καινούργιου σήμα<strong>το</strong>ς <strong>το</strong>υεπιμελητή που γυάλιζε <strong>σ<strong>το</strong></strong> στήθος<strong>το</strong>υ.<strong>Η</strong> καθηγήτρια Άμπριτζ δεν έδειχνε <strong>να</strong> αντιλαμβάνεται ότι <strong>το</strong>ακροατήριό της δεν την πρόσεχε. ΟΧάρι είχε την εντύπωση πως, ακομη κι αν ξεσπούσε οχλαγωγία κάτωαπό τη μύτη της, εκείνη θασυνεχίΖε ακάθεκτη την ομιλία της. Οι καθηγητές, ωστόσο,παρακολούθουσαν με μεγάληπροσοχή και η Ερμιόνη ρουφούσε τα λόγια της Άμπριτζ αν και,κρίνοντας από <strong>το</strong> ύφος της, κάθεάλλο παρά τα επιδοκίμαΖε.,διότι ορισμένες αλλαγές θα εί<strong>να</strong>ι προς <strong>το</strong> καλύτερο, ενώ άλλες θααποδειχ<strong>το</strong>ύν λανθασμένεςστην πάροδο <strong>το</strong>υ χρόνου. Σ<strong>το</strong> μεταξύ, κάποιες μέθοδοι πρέπει <strong>να</strong>διατηρηθούν ενώ άλλες, ξεπε-202ρασμένες και απαρχαιωμένες, πρέπει <strong>να</strong> εγκαταλειφθούν. Αςπροχωρήσουμε λοιπόν μπροστάCreated with novaPDF Printer (www.novaPDF.com). Please register to remove this message.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!