13.07.2015 Views

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

«ΚΛΕΙΣΕ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΣΟΥ, ΝΤΆΝΤΛΙ! Ο,ΤΙ ΚΙ ΑΝ ΓΙΝΕΙ, ΚΡΑΤΑ ΚΛΕΙΣΤΟ ΤΟΣΤΟΜΑ ΣΟΥ!»φώ<strong>να</strong>ξε. «Το ραβδί μου!» μουρμούρισε κατόπιν πανικόβλη<strong>το</strong>ς, καθώς ταχέρια <strong>το</strong>υ σάρω<strong>να</strong>ν <strong>το</strong>έδαφος σαν αράχνες. «Πού εί<strong>να</strong>ι <strong>το</strong> ραβδί μου; Φώτισε!»Πρόφερε μηχανικά τη μαγική λέξη χρειαΖόταν απεγνωσμέ<strong>να</strong> λίγο φωςγια <strong>να</strong> μπορέσει <strong>να</strong>συνεχίσει <strong>το</strong> ψάξιμο και, προς μεγάλη <strong>το</strong>υ α<strong>να</strong>κούφιση, κάτιτρεμόφεξε δίπλα <strong>σ<strong>το</strong></strong> χέρι <strong>το</strong>υ — είχεανάψει η μύτη <strong>το</strong>υ ραβδιού <strong>το</strong>υ. Ο Χάρι <strong>το</strong> άρπαξε, σηκώθηκε όρθιοςκαι στράφηκε προς ταπίσω.Του κόπηκαν τα γό<strong>να</strong>τα. Έ<strong>να</strong>ς πανύψηλος κουκουλοφόρος γλιστρούσεαθόρυβα προς <strong>το</strong> μέρος<strong>το</strong>υ χωρίς <strong>να</strong> αγγίΖει <strong>το</strong> έδαφος, δίχως <strong>να</strong> ξεπροβάλλουν πόδια κάτωαπό <strong>το</strong> μανδύα <strong>το</strong>υ, ρουφώνταςτη νύχτα έτσι όπως κινούνταν.25Ο Χάρι σήκωσε <strong>το</strong> ραβδί <strong>το</strong>υ και πισωπάτησε τρεκλίΖοντας. «Καλώ <strong>το</strong>νπροστάτη!»Έ<strong>να</strong> λεπτό νήμα ασημή καπνού ξεπετάχτηκε από τη μύτη <strong>το</strong>υ ραβδιού<strong>το</strong>υ κι ο Παράφρο<strong>να</strong>ςεπιβράδυνε <strong>το</strong> βήμα <strong>το</strong>υ, αλλά δεν είχε πιάσει καλά <strong>το</strong> ξόρκι ο Χάρισυνέχισε <strong>να</strong> οπισθοχωρείτρεκλίΖο-ντας καθώς <strong>το</strong>ν Ζύγωνε ο Παράφρο<strong>να</strong>ς... ο πανικός θόλωνε <strong>το</strong>νου <strong>το</strong>υ...Συγκεντρώσου...Έ<strong>να</strong> Ζευγάρι γκρίΖα, γλιτσιασμέ<strong>να</strong>, ψωριασμέ<strong>να</strong> χέρια ξεπρόβαλαν από<strong>το</strong> μανδύα <strong>το</strong>υΠαράφρο<strong>να</strong> κι απλώθηκαν προς <strong>το</strong> μέρος <strong>το</strong>υ Χάρι. Έ<strong>να</strong> βουητόπλημμύρισε τ' αφτιά <strong>το</strong>υ.«Καλώ <strong>το</strong>ν προστάτη!»<strong>Η</strong> φωνή <strong>το</strong>υ ήχησε άψυχη, απόμακρη. Άλλη μια ασημιά <strong>το</strong>λύπα καπνού,πιο αχνή από τηνπρώτη, ξεπετάχτηκε από <strong>το</strong> ραβδί <strong>το</strong>υ. Δεν μπορούσε <strong>να</strong> κάνει τίποτακαλύτερο, δεν μπορούσε<strong>να</strong> πετύχει <strong>το</strong> ξόρκι.Άκουσε μες <strong>σ<strong>το</strong></strong> μυαλό <strong>το</strong>υ έ<strong>να</strong> γέλιο στριγκό, διαπεραστικό... ηβρομερή, ψυχρή σαν <strong>το</strong> θά<strong>να</strong><strong>το</strong>,ανάσα <strong>το</strong>υ Παράφρο<strong>να</strong> γέμιΖετα πνευμόνια <strong>το</strong>υ, <strong>το</strong>ν έπνιγε... Σκέψου... κάνε μια ευτυχισμένησκέψη...Ωστόσο μέσα <strong>το</strong>υ δεν υπήρχε στάλα ευτυχίας... τα παγερά δάχτυλα <strong>το</strong>υΠαράφρο<strong>να</strong> τυλίχτηκαν<strong>σ<strong>το</strong></strong> λαιμό <strong>το</strong>υ... <strong>το</strong> διαπεραστικό γέλιο γινόταν όλο και πιο οξύ καιμια φωνή μιλούσε μέσα <strong>σ<strong>το</strong></strong>μυαλό <strong>το</strong>υ: «Υπόκυψε <strong>σ<strong>το</strong></strong> θά<strong>να</strong><strong>το</strong>, Χάρι... ίσως <strong>να</strong> εί<strong>να</strong>ι ανώδυνος. ..δεν ξέροο... εγώ δενπέθα<strong>να</strong> ποτέ μου...»Δε θα ξα<strong>να</strong>συ<strong>να</strong>ν<strong>το</strong>ύσε <strong>το</strong>ν Ρον, την Ερμιόνη...Created with novaPDF Printer (www.novaPDF.com). Please register to remove this message.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!