13.07.2015 Views

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

« ..όρκισε <strong>να</strong> μη μου πείτε τίποτα», συμπλήρωσε ο Χάρι. «Μου <strong>το</strong>είπε η Ερμιόνη».<strong>Η</strong> Ζεστασιά που <strong>το</strong>ν πλημμύρισε μόλις αντίκρισε <strong>το</strong>υς δυο καλύτερους<strong>το</strong>υ φίλους εξανεμίστηκεαπό<strong>το</strong>μα. Ο Χάρι ένιωσε σαν <strong>να</strong> δέχτηκε ψυχρολουσία. Εντελώςξαφνικά, κι ενώ επί έ<strong>να</strong>ν ολόκληρομή<strong>να</strong> λαχταρούσε <strong>να</strong> <strong>το</strong>υς δει, αισθάνθηκε την ανάγκη <strong>να</strong> <strong>το</strong><strong>να</strong>φήσουν μόνο <strong>το</strong>υ.Στην ηλεκτρισμένη σιωπή που ακολούθησε, ο Χάρι χάίδεψε μηχανικά τηΧέντβιχ χωρίς <strong>να</strong> ρίξειούτε μια ματιά <strong>σ<strong>το</strong></strong>υς άλλους.«Πίστευε πως ήταν καλύτερα έτσι», είπε η Ερμιόνη μεσ' από ταδόντια της. «Ο Ντάμπλν<strong>το</strong>ρ,εννοώ».«Μάλιστα», είπε ο Χάρι. Παρατήρησε ότι είχε κι αυτή στα χέρια τηςσημάδια από <strong>το</strong> ράμφος τηςΧέντβιχ, μα δεν τη λυπήθηκε καθόλου.«θεωρούσε πως ήσουν ασφαλέστερος με <strong>το</strong>υς Μαγκλ...» άρχισε ο Ρον.«Σοβαρά;» έκανε ο Χάρι α<strong>να</strong>σηκώνοντας τα φρύδια. «Εσάς σαςεπιτέθηκαν Παράφρονες φέ<strong>το</strong>ς<strong>το</strong> καλοκαίρι;»«Ε... όχι... μα γι' αυτό έβαλε ανθρώπους από <strong>το</strong> Τάγμα <strong>το</strong>υ Φοίνικα<strong>να</strong> παρακολουθούν κάθεβήμα σου...»Ο Χάρι ένιωσε έ<strong>να</strong> κενό <strong>σ<strong>το</strong></strong> <strong>σ<strong>το</strong></strong>μάχι, σαν <strong>να</strong> κατέβαινε από<strong>το</strong>μα μιασκάλα απ' όπου έλειπε έ<strong>να</strong>σκαλοπάτι. Ώστε όλοι ήξεραν ότι <strong>το</strong>ν παρακολουθούσαν όλοι εκτός από<strong>το</strong>ν ίδιο.«Άδικος κόπος όμως», σχολίασε προσπαθώντας <strong>να</strong> διατηρήσειανέκφραστη τη φωνή <strong>το</strong>υ.«Τελικά, α<strong>να</strong>γκάστηκα <strong>να</strong> προστατεύσω μόνος μου <strong>το</strong>ν εαυτό μου, έτσιδεν εί<strong>να</strong>ι;»«Έγινε θεριό ανήμερο», συνέχισε η Ερμιόνη με φωνή που πρόδιδεφόβο. «Ο Ντάμπλν<strong>το</strong>ρ,εννοώ. Τον είδαμε. Όταν έμαθε ότι έφυγε ο Μάν<strong>το</strong>υνγκους προ<strong>το</strong>ύτελειώσει η βάρδια <strong>το</strong>υ...Πάγωσε <strong>το</strong> αίμα μας».«Χαίρομαι που έφυγε», είπε ψυχρά ο Χάρι. «Αν δεν είχε φύγει, δε θαχρειαΖόταν <strong>να</strong> κάνω μάγιακι ο Ντάμπλν<strong>το</strong>ρ θα με άφηνε στην οδό Πριβέτ όλο <strong>το</strong> καλοκαίρι».«Δε... δεν ανησυχείς για <strong>το</strong> πειθαρχικό;» ρώτησε σιγανά η Ερμιόνη.«Όχι», αποκρίθηκε προκλητικά ο Χάρι, αλλά ήταν ψέματα. Έφυ-Υε απόκοντά <strong>το</strong>υς κι έριξε μιαματιά <strong>σ<strong>το</strong></strong> δωμάτιο, με τη Χέντβιχ κουρνιασμένη <strong>σ<strong>το</strong></strong>ν ώμο <strong>το</strong>υ. Δενυπήρχε τίποτα εκεί μέσα που<strong>να</strong> <strong>το</strong>υ68φτιάχνει <strong>το</strong> κέφι. Ο χώρος ήταν υγρός και σκοτεινός. Το μόνο πουδιασπούσε τη γύμνια τωνξεφλουδισμένων <strong>το</strong>ίχων ήταν έ<strong>να</strong>ς άδειος μουσαμάς πλαισιωμένος απόΒαριά κορνίζα. ΚαθώςCreated with novaPDF Printer (www.novaPDF.com). Please register to remove this message.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!