13.07.2015 Views

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

αρπάξει φωτιά.Ο Χάρι δεν ήθελε <strong>να</strong> δει άλλα κρατώντας την κοιλιά <strong>το</strong>υ απ' ταγέλια, έτρεξε σκυφτός σε μιαταπισερίλίγο πιο κάτω <strong>σ<strong>το</strong></strong> διάδρομο, πίσω από την οποία ήξερε πωςήταν κρυμμένη μια πόρτα.Μόλις μπήκε μέσα, βρήκε <strong>το</strong>ν Φρεντ και <strong>το</strong>ν Τζορτζ κρυμμένους εκεί,<strong>να</strong> αφουγκράζονται τιςφωνές της Άμπριτζ και <strong>το</strong>υ Φιλτς σκασμένοι κι αυ<strong>το</strong>ί στα γέλια.«Εντυπωσιακό», ψιθύρισε ο Χάρι. «Πολύ εντυπωσιακό... Εσείς θααφήσετε άνεργο <strong>το</strong> δόκ<strong>το</strong>ραΦίλιμπαστερ...»«Γιούπι», ψιθύρισε ο Τζορτζ σφουγγίΖοντας τα μάτια <strong>το</strong>υ, που είχανδακρύσει από τα γέλια.«ΕλπίΖω τώρα <strong>να</strong> δοκιμάσει <strong>το</strong> ξόρκι εξαφάνισης... ΔεκαπλασιάΖονταικάθε φορά που <strong>το</strong> κάνεις».Όλο εκείνο <strong>το</strong> απόγευμα τα πυροτεχνήματα συνέχισαν <strong>να</strong> α<strong>να</strong>φλέγονταικαι <strong>να</strong> εξαπλώνονται σεόλο <strong>το</strong> σχολείο. Παρόλο που προκαλούσαν φοβερή α<strong>να</strong>στάτωση, ειδικάοι κροτίδες, οι άλλοι καθηγητέςδεν έδειχ<strong>να</strong>ν <strong>να</strong> νοιάΖονται ιιδιαίτερα.«Για δες», έκανε η καθηγήτρια ΜακΓκό<strong>να</strong>γκαλ μ' έ<strong>να</strong> σαρδόνιοχαμόγελο όταν εισέβαλε έ<strong>να</strong>ςδράκος μέσα στην τάξη της, ξερνώντας φλόγες και δυ<strong>να</strong><strong>το</strong>ύς κρό<strong>το</strong>υς.«Δεσποινίς Μπράουν,μπορείς <strong>να</strong> πας, σε παρακαλώ, στην κυρία διευθύντρια και <strong>να</strong> τηςπεις ότι μπήκε έ<strong>να</strong>πυροτέχνημα στην τάξη μας;»Το αποτέλεσμα ήταν η καθηγήτρια Άμπριτζ <strong>να</strong> περάσει <strong>το</strong> πρώ<strong>το</strong> τηςαπόγευμα ως διευθύντριααπαντώντας στα καλέσματα των άλλων καθηγητών και τρέχοντας πάνωκάτωσε όλο <strong>το</strong> σχολείο,διότι οι συνάδελφοι της ισχυρίζονταν πως δεν μπορούσαν <strong>να</strong> ταδιώξουν από τις τάξεις χωρίς τηβοήθεια της. Όταν χτύπησε <strong>το</strong> τελευταίο κουδούνι και κίνησαν για<strong>το</strong>ν κοιτώ<strong>να</strong> <strong>το</strong>υ Γκρίφιν<strong>το</strong>ρ, οΧάρι είδε, με μεγάλη ευχαρίστηση, μια ξεμαλλιασμένη καιμπαρου<strong>το</strong>κα-πνισμένη Άμπριτζ <strong>να</strong>βγαίνει κάθιδρη από την αίθουσα <strong>το</strong>υ καθηγητή Φλίτγουικ.«Σας ευχαριστώ πολύ, κυρία Άμπριτζ», είπε ο καθηγητής με τη λεπτή,διαπεραστική φωνή <strong>το</strong>υ.«θα μπορούσα <strong>να</strong> τα διώξω μόνος μου, φυσικά, αλλά δεν ήξερα αν έχωτη δικαιοδοσία». Κιέκλεισε την πόρτα με έ<strong>να</strong> πλατύ χαμόγελο.Ο Φρεντ και ο Τζορτζ α<strong>να</strong>κηρύχθηκαν ήρωες εκείνο <strong>το</strong> βράδυ <strong>σ<strong>το</strong></strong>εντευκτήριο <strong>το</strong>υ Γκρίφιν<strong>το</strong>ρ.Ακόμη κι η Ερμιόνη στριμώχτηκε μέσα <strong>σ<strong>το</strong></strong> πλήθος για <strong>να</strong> <strong>το</strong>υς δώσεισυγχαρητήρια.«Ήταν καταπληκτικά πυροτεχνήματα», είπε με θαυμασμό.«Ευχαρι<strong>σ<strong>το</strong></strong>ύμε», της απάντησε έκπληκ<strong>το</strong>ς κι ευχαριστημένος ο Τζορτζ.«ΟνομάΖονταιCreated with novaPDF Printer (www.novaPDF.com). Please register to remove this message.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!