13.07.2015 Views

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

«Τα παιδιά εί<strong>να</strong>ι φίλοι σου, Νέβιλ, χρυσό μου;» είπε καταδεκτι-κά ηγιαγιά <strong>το</strong>υ Νέβιλ,καρφώνοντας πάνω <strong>το</strong>υς τα μάτια της.Ο Νέβιλ είχε έ<strong>να</strong> ύφος σαν <strong>να</strong> παρακαλούσε <strong>να</strong> ανοίξει η γη <strong>να</strong> <strong>το</strong>νκαταπιεί. Το παχουλόπρόσωπο <strong>το</strong>υ έγινε κατακόκκινο σαν παν-τζάρι κι έσκυψε <strong>το</strong> κεφάλιαποφεύγοντας <strong>να</strong> <strong>το</strong>υςκοιτάξει.«Α, μάλιστα», συνέχισε η γιαγιά <strong>το</strong>υ και έριξε <strong>σ<strong>το</strong></strong>ν Χάρι έ<strong>να</strong>εξεταστικό βλέμμα ενώ συγχρόνως<strong>το</strong>υ άπλωνε <strong>το</strong> κοκαλιάρικο ρυτιδωμένο χέρι της. «Ναι, <strong>να</strong>ι, ξέρωποιος είσαι. Ο Νέβιλ μου μιλά μετα καλύτερα λόγια για σέ<strong>να</strong>».«Ε... ευχαριστώ», είπε ο Χάρι καθώς της έσφιγγε <strong>το</strong> χέρι. Ο Νέβιλδεν <strong>το</strong>ν κοίταΖε είχε τα μάτια<strong>το</strong>υ καρφωμέ<strong>να</strong> στα πόδια <strong>το</strong>υ ενώ <strong>το</strong> πρόσωπο <strong>το</strong>υ α<strong>να</strong>ψοκοκκίνιΖεολοέ<strong>να</strong> περισσότερο.«Κι εσείς οι δυο είσαστε προφανώς της οικογένειας Ουέσλι»,πρόσθεσε η κυρία Λονγκμπό<strong>το</strong>μ,προσφέροντας ηγεμονικά <strong>το</strong> χέρι της <strong>σ<strong>το</strong></strong>ν Ρον και στην Τζίνι. «Ναι,γνωρίΖω <strong>το</strong>υς γονείς σας...όχι καλά, φυσικά... εί<strong>να</strong>ι έκτακ<strong>το</strong>ι άνθρωποι, θαυμά<strong>σ<strong>το</strong></strong>ι... κι εσύπρέπει <strong>να</strong> είσαι η ΕρμιόνηΓκρέιντζερ;»<strong>Η</strong> Ερμιόνη ξαφνιάστηκε που η κυρία Λονγκμπό<strong>το</strong>μ ήξερε <strong>το</strong> όνομα της,αλλά της έσφιξε <strong>το</strong> χέρι.«Ναι, ο Νέβιλ μου έχει μιλήσει για σας. Τον βοηθήσατε σε πολλέςδυσάρεστες καταστάσεις,σωστά; Εί<strong>να</strong>ι καλό παιδί», είπε, ρίχνοντας έ<strong>να</strong> αυστηρό βλέμμα <strong>σ<strong>το</strong></strong>νεγγονό της πάνω από τηνοστεώδη μύτη της, «μα δεν έχει <strong>το</strong> ταλέν<strong>το</strong> <strong>το</strong>υ πατέρα <strong>το</strong>υ,δυστυχώς». Κι έδειξε με έ<strong>να</strong> γνέψιμοτα δύο κρεβάτια <strong>σ<strong>το</strong></strong> βάθος <strong>το</strong>υ θαλάμου, κάνοντας <strong>το</strong> βαλσαμωμένογύπα <strong>να</strong> τραμπαλιστείεπικίνδυ<strong>να</strong>.«Τι;» έκανε έκπληκ<strong>το</strong>ς ο Ρον. (Ο Χάρι θα <strong>το</strong>υ πάταγε <strong>το</strong> πόδι αλλά,όταν φοράς τζιν αντί γιαμανδύα, κάτι τέ<strong>το</strong>ια δεν περνούν απαρατήρητα.) «Έχεις εδώ <strong>το</strong>νμπαμπά σου, Νέβιλ;»«Τι ακούω;» είπε κοφτά η κυρία Λονγκμπό<strong>το</strong>μ. «Δεν έχεις πει <strong>σ<strong>το</strong></strong>υςφίλους σου για <strong>το</strong>υς γονείςσου, Νέβιλ;»Ο Νέβιλ πήρε βαθιά ανάσα, κοίταξε <strong>το</strong> ταβάνι κι έγνεψε αρνητικά. ΟΧάρι <strong>το</strong>ν λυπήθηκε μ' όλη<strong>το</strong>υ την ψυχή, αλλά δεν έβρισκε τρόπο <strong>να</strong> <strong>το</strong>ν βοηθήσει <strong>να</strong> βγει απότη δύσκολη θέση.472«Δεν έχεις κανέ<strong>να</strong> Λόγο <strong>να</strong> ντρέπεσαι!» σχολίασε θυμωμένη η κυρίαΛονγκμπό<strong>το</strong>μ. «Πρέπει <strong>να</strong>είσαι περήφανος, Νέβιλ, περήφανος! Οι γονείς σου δε θυσίασαν τησωματική και ψυχική υγείαCreated with novaPDF Printer (www.novaPDF.com). Please register to remove this message.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!