13.07.2015 Views

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

διάφορες ασυ<strong>να</strong>ρτησίες καθώς προσπαθούσε <strong>να</strong> ξεφύγει από <strong>το</strong>νκαθηγητή Τόφτι.Εκείνος <strong>το</strong>ν κοίταΖε με μεγάλη ανησυχία, αφού πρώτα <strong>το</strong>ν έβγαλευποβαστάΖοντάς <strong>το</strong>ν από τη<strong>να</strong>ίθουσα <strong>σ<strong>το</strong></strong> χολ της εισόδου, υπό τα βλέμματα όλων των μαθητών.«Είμαι... είμαι καλά, κύριε», τραύλισε ο Χάρι, σφουγγίΖοντας <strong>το</strong>νιδροτά <strong>το</strong>υ προσώπου <strong>το</strong>υ.«Ειλικρινά... απλώς αποκοιμήθηκα... είδα έ<strong>να</strong>ν εφιάλτη...»«Το άγχος των εξετάσεων!» είπε με κατανόηση ο γερο-μάγος,χτυπώντας <strong>το</strong>ν Χάρι <strong>σ<strong>το</strong></strong>ν ώμο με<strong>το</strong> τρεμάμενο χέρι <strong>το</strong>υ. «Συμβαίνει, νεαρέ μου, συμβαίνει! Τώρα, έ<strong>να</strong>δροσερό ποτήρι νερό και θαείσαι ίσως έ<strong>το</strong>ιμος <strong>να</strong> επιστρέψεις στη μεγάλη τραπεΖαρία; Τοδιαγώνισμα κοντεύει <strong>να</strong> τελειώσειαλλά ίσως προλάβεις <strong>να</strong> "χτενίσεις" την τελευταία σου απάντηση...»«Ναι. Δηλαδή... όχι... τελείωσα έγραψα ότι ήταν <strong>να</strong> γράψω...»«Πολϋ καλά, πολύ καλά», <strong>το</strong>υ είπε καλοσυνάτα ο γερο-μάγος. «Πάωλοιπόν <strong>να</strong> πάρω τηνπεργαμηνή σου και σου συνιστώ έ<strong>να</strong>ν ωραίο υπνάκο».«Αυτό θα κάνω», έγνεψε Ζωηρά ο Χάρι. «Ευχαριστώ πολύ».Μόλις ο ηλικιωμένος άντρας μπήκε στην τραπεΖαρία, ο Χάρι όρμησεστη μαρμάρινη σκάλαδιέσχισε με τέ<strong>το</strong>ια ταχύτητα <strong>το</strong>υς διαδρόμους, ώστε τα πορτρέτα πουπροσπερνούσεμουρμούριΖαν αποδοκιμάστηκα. Ανέβηκε κι άλλες σκάλες και πέρασεσαν σίφου<strong>να</strong>ς από τηδίφυλλη πόρτα <strong>το</strong>υ α<strong>να</strong>ρρωτηρίου, κάνοντας την κυρία Πόμ-667φρι —που εκείνη τη στιγμή έδινε μια κουταλιά από έ<strong>να</strong> ΖωηρόχρωμογαλαΖιο υγρό <strong>σ<strong>το</strong></strong>νΜόνταγκ— <strong>να</strong> α<strong>να</strong>φωνήσει τρομαγμένη.«Πότερ, τι νομίσεις ότι κάνεις;»«Πρέπει <strong>να</strong> δω την καθηγήτρια ΜακΓκό<strong>να</strong>γκαλ», είπε ξεφυσώντας οΧάρι. «Τώρα... εί<strong>να</strong>ι μεγάληανάγκη!»«Δεν εί<strong>να</strong>ι εδώ, Πότερ», απάντησε λυπημένη η κυρία Πόμφρι.«Διακομίστηκε σήμερα <strong>το</strong> πρωί<strong>σ<strong>το</strong></strong>ν "Άγιο Μόνγκο". Τέσσερα απο-χαυνωτικά ξόρκια κατάστηθα, στηνηλικία της; Εί<strong>να</strong>ι θαύμαπου δεντη σκότωσαν».«Έ... έφυγε;» τραύλισε α<strong>να</strong>στατωμένο <strong>το</strong> αγόρι. Την ίδια στιγμήχτύπησε <strong>το</strong> κουδούνι κι έφτασεστ' αφτιά <strong>το</strong>υ ο συνηθισμένος θόρυβος που έκα<strong>να</strong>ν οι μαθητές καθώςξεχύνονταν <strong>σ<strong>το</strong></strong>υςδιαδρόμους κι από <strong>το</strong>υς επάνω κι από <strong>το</strong>υς κάτω ορόφους. Έμεινεακίνη<strong>το</strong>ς, με <strong>το</strong> βλέμμαστυλωμένο στην κυρία Πόμφρι.Τον έπνιγε ο τρόμος.Δεν είχε κανέ<strong>να</strong>ν <strong>να</strong> <strong>το</strong> πει. Ο Ντάμπλν<strong>το</strong>ρ είχε φύγει ο ΧάγκριντCreated with novaPDF Printer (www.novaPDF.com). Please register to remove this message.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!