13.07.2015 Views

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

«Μα τι σκαρώνεις, Χάγκριντ;» ρώτησε σοβαρά ο Χάρι. «Σ' <strong>το</strong> λέωγιατί πρέπει <strong>να</strong> προσέχεις. <strong>Η</strong>Άμπριτζ έδιωξε ήδη την Τρελόνι και, αν θες τη γνώμη μου, έχειπάρει φόρα. Αν κάνεις καμιάστραβοτιμονιά, θα...»«Υπάρχουν πράγματα πολύ πιο σοβαρά από <strong>το</strong> <strong>να</strong> προσπαθεί κανείς <strong>να</strong>μη χάσει τη δουλειά<strong>το</strong>υ», αποκρίθηκε ο Χάγκριντ. Τα χέρια <strong>το</strong>υ όμως έτρεμαν ελαφρώς, μεαποτέλεσμα <strong>να</strong> <strong>το</strong>υ πέσεικάτω και <strong>να</strong> σπάσει μια λεκάνη με κουτσουλιές κ<strong>να</strong>ρλ. «Μην ανησυχείςγια μέ<strong>να</strong>, Χάρι. Σύρε τώρασαν καλό παιδί <strong>σ<strong>το</strong></strong> κάστρο».Ο Χάρι δεν είχε άλλη επιλογή παρά <strong>να</strong> αφήσει <strong>το</strong>ν Χάγκριντ <strong>να</strong>σφουγγαρίσει τις κουτσουλιές από<strong>το</strong> πάτωμα, και πήρε <strong>το</strong> δρόμο της επιστροφής πολύ αποκαρδιωμένος.Σ<strong>το</strong> μεταξύ, όπως συνεχώς <strong>το</strong>υς φο<strong>να</strong>ζαν οι καθηγητές αλλά και ηΕρμιόνη, οι εξετάσειςπλησίαΖαν. Όλοι οι μαθητές <strong>το</strong>υ πέμπ<strong>το</strong>υ έ<strong>το</strong>υς υπέφεραν, άλλος λίγοάλλος πολύ, από άγχος. <strong>Η</strong>Χά<strong>να</strong> Άμποτ ήταν η πρώτη που πήρε <strong>το</strong> ηρεμιστικό φίλτρο από τηνκυρία Πόμ-φρι όταν ξέσπασεσε α<strong>να</strong>φιλητά <strong>σ<strong>το</strong></strong> μάθημα της βοτανολογίας κλά-φτηκε πως ήταν πολύηλίθια για <strong>να</strong> γράψει σταδιαγωνίσματα και είπε πως ήθελε <strong>να</strong> φύγει αμέσως από <strong>το</strong> σχολείο.Αν δεν είχε τα μαθήματα των Σίγμα-Νι, ο Χάρι θα ήταν απίστευταδυστυχισμένος. Μερικές φορέςένιωθε ότι Ζούσε μόνο για τις ώρες που περνούσε <strong>σ<strong>το</strong></strong> Δωμάτιο τωνΕυχών εκεί δούλευε σκληρά,αλλά <strong>το</strong> απολάμβανε με όλη <strong>το</strong>υ την καρδιά και πλημμύριΖε περηφάνιαόταν έβλεπε πόσο είχανπροχωρήσει τα άλλα παιδιά. Πράγματι, μερικές φορές α<strong>να</strong>ρωτιόταν πώςθα αντιδρούσε ηΆμπριτζ όταν όλοι οι Σίγμα-Νι έπαιρ<strong>να</strong>ν Εύγε <strong>σ<strong>το</strong></strong> διαγώνισμα τηςάμυ<strong>να</strong>ς ε<strong>να</strong>ντίον των σκοτεινώντεχνών.554555Είχαν αρχίσει επιτέλους <strong>να</strong> μελε<strong>το</strong>ύν <strong>το</strong> ξόρκι <strong>το</strong>υ προστάτη, πουανυπομονούσε όλη η ομάδα <strong>να</strong>εφαρμόσει, αν και, όπως <strong>το</strong>υς τό-νιΖε ο Χάρι, η δημιουργία ενόςπροστάτη σε μια φωταγωγημένηαίθουσα, όπου δεν υπήρχε κανενός είδους απειλή, ήταν κάτι τελείωςδιαφορετικό από τηδημιουργία <strong>το</strong>υ όταν αντιμετωπίσεις, για παράδειγμα, Παράφρονες.«Μην είσαι τόσο γκρινιάρης», είπε κεφάτα η Τσο <strong>σ<strong>το</strong></strong> τελευταίο <strong>το</strong>υςμάθημα πριν από <strong>το</strong> Πάσχα.Είχε τα μάτια καρφωμέ<strong>να</strong> <strong>σ<strong>το</strong></strong>ν προστάτη της, έ<strong>να</strong>ν ασημένιο κύκνο,που πε<strong>το</strong>ύσε ολόγυρα <strong>σ<strong>το</strong></strong>Δωμάτιο των Ευχών. «Εί<strong>να</strong>ι τόσο όμορφοι!»«Το Ζη<strong>το</strong>ύμενο εδώ δεν εί<strong>να</strong>ι η ομορφιά, αλλά η προστασία», εξήγησευπομονετικά ο Χάρι.Created with novaPDF Printer (www.novaPDF.com). Please register to remove this message.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!