Attention! Your ePaper is waiting for publication!
By publishing your document, the content will be optimally indexed by Google via AI and sorted into the right category for over 500 million ePaper readers on YUMPU.
This will ensure high visibility and many readers!
αποτραβήχτη-καν στη δροσερή σκιά των σπιτιών <strong>το</strong>υς. Ωστόσο, είχα<strong>να</strong>φήσει ορθάνοιχτα ταπαράθυρα με την ελπίδα <strong>να</strong> δελεάσουν <strong>το</strong> ανύπαρκ<strong>το</strong> αεράκι. Ο μόνοςπου βρισκόταν έξω ήτανέ<strong>να</strong>ς έφηβος, ξαπλωμένος ανάσκελα σ' έ<strong>να</strong> παρτέρι μπροστά <strong>σ<strong>το</strong></strong> σπίτιμε <strong>το</strong>ν αριθμό 4.Ήταν έ<strong>να</strong> λιγνό αγόρι με μαύρα μαλλιά, στρογγυλά γυαλιά και τηνταλαιπωρημένη, αδιόραταασθενική, όψη <strong>το</strong>υ παιδιού που ψήλωσε από<strong>το</strong>μα. Φορούσε έ<strong>να</strong>φθαρμένο, βρόμικο Τζιν, έ<strong>να</strong>μακό μπλουΖάκι χαχόλικο και ξεθωριασμένο, ενώ τα αθλητικάπαπούτσια <strong>το</strong>υ είχαν αρχίσει <strong>να</strong>ανοίγουν <strong>σ<strong>το</strong></strong> σημείο όπου ενώνεται η σόλα με <strong>το</strong> πανώδερμα. <strong>Η</strong>εμφάνιση <strong>το</strong>υ Χάρι Πότερ δεν<strong>το</strong>ν έκανε ιιδιαίτερα συμπαθή <strong>σ<strong>το</strong></strong>υς γεί<strong>το</strong>νες. Οι περισσότεροι ήτα<strong>να</strong>π' <strong>το</strong>υς ανθρώπους πουθεωρούν ότι <strong>το</strong> απεριποίη<strong>το</strong> παρουσιαστικό θα 'πρεπε <strong>να</strong> τιμωρείταιδια νόμου. Εκείνο <strong>το</strong>απόγευμα όμως, έτσι όπως είχε κρυφτεί πίσω από μια ορτανσίαφουντωτή σαν θάμνο, ήτα<strong>να</strong>θέα<strong>το</strong>ς από <strong>το</strong>υς περαστικούς. <strong>Η</strong> μο<strong>να</strong>δική περίπτωση <strong>να</strong> <strong>το</strong>ν δεικάποιος ήταν <strong>να</strong> βγει ο θείοςΒέρνον ή η θεία Πε<strong>το</strong>ύνια <strong>σ<strong>το</strong></strong> παράθυ-10ρο <strong>το</strong>υ σαλονιού και <strong>να</strong> κοιτάξει <strong>σ<strong>το</strong></strong> παρτέρι που Βρισκόταν ακριβώςαπό κάτω.Έτσι, ο Χάρι έδινε συγχαρητήρια <strong>σ<strong>το</strong></strong>ν εαυτό <strong>το</strong>υ για την ιδέα <strong>το</strong>υ <strong>να</strong>κρυφτεί εκεί. Μπορεί <strong>να</strong> μηνένιωθε και πολύ άνετα ξαπλωμένος <strong>σ<strong>το</strong></strong> σκληρό χώμα που έκαιγε από τηΖέστη αλλά, από τηνάλλη, δεν υπήρχε κανείς <strong>να</strong> <strong>το</strong>ν αγριοκοιτάΖει, <strong>να</strong> τρίΖει τόσοδυ<strong>να</strong>τά τα δόντια <strong>το</strong>υ ώστε <strong>να</strong> μηνμπορεί <strong>να</strong> ακούσει τις ειδήσεις και <strong>να</strong> <strong>το</strong>ν βομβαρδίσει μεεκνευριστικές ερωτήσεις, όπωςσυνέβαινε κάθε φορά που αποφάσιΖε <strong>να</strong> καθίσει <strong>σ<strong>το</strong></strong> σαλόνι για <strong>να</strong> δειτηλεόραση με τη θεία και<strong>το</strong> θείο <strong>το</strong>υ.Ξάφνου, θαρρείς και οι σκέψεις <strong>το</strong>υ πέταξαν <strong>σ<strong>το</strong></strong> σπίτι μέσα από <strong>το</strong>ανοιχτό παράθυρο,ακούστηκε η φωνή <strong>το</strong>υ Βέρνον Ντάρσλι, <strong>το</strong>υ θείου <strong>το</strong>υ.«Πάλι καλά που μας άδειασε τη γωνιά ο νεαρός. Αλήθεια, πού εί<strong>να</strong>ι;»«Δεν ξέρω», έκανε αδιάφορα η θεία Πε<strong>το</strong>ύνια. «Σ<strong>το</strong> σπίτι, πάντως,δεν εί<strong>να</strong>ι».Ο θείος Βέρνον γρύλισε.«Άκου <strong>να</strong> θέλει <strong>να</strong> δει ειδήσεις...» σχολίασε εκνευρισμένος. «Ήθελα<strong>να</strong> 'ξερά τι σκαρώνει πάλι.Ποιο φυσιολογικό παιδί ενδιαφέρεται για τις ειδήσεις; Ο Ντάντλιδεν ξέρει πού πάν' τα τέσσερααμφιβάλλω αν γνωρίσει καν <strong>το</strong> όνομα <strong>το</strong>υ πρωθυπουργού! Άλλωστε, οιειδήσεις μας δε λένετίποτα για <strong>το</strong>υς δικούς <strong>το</strong>υ...»Created with novaPDF Printer (www.novaPDF.com). Please register to remove this message.
αποτραβήχτη-καν στη δροσερή σκιά των σπιτιών <strong>το</strong>υς. Ωστόσο, είχα<strong>να</strong>φήσει ορθάνοιχτα ταπαράθυρα με την ελπίδα <strong>να</strong> δελεάσουν <strong>το</strong> ανύπαρκ<strong>το</strong> αεράκι. Ο μόνοςπου βρισκόταν έξω ήτανέ<strong>να</strong>ς έφηβος, ξαπλωμένος ανάσκελα σ' έ<strong>να</strong> παρτέρι μπροστά <strong>σ<strong>το</strong></strong> σπίτιμε <strong>το</strong>ν αριθμό 4.Ήταν έ<strong>να</strong> λιγνό αγόρι με μαύρα μαλλιά, στρογγυλά γυαλιά και τηνταλαιπωρημένη, αδιόραταασθενική, όψη <strong>το</strong>υ παιδιού που ψήλωσε από<strong>το</strong>μα. Φορούσε έ<strong>να</strong>φθαρμένο, βρόμικο Τζιν, έ<strong>να</strong>μακό μπλουΖάκι χαχόλικο και ξεθωριασμένο, ενώ τα αθλητικάπαπούτσια <strong>το</strong>υ είχαν αρχίσει <strong>να</strong>ανοίγουν <strong>σ<strong>το</strong></strong> σημείο όπου ενώνεται η σόλα με <strong>το</strong> πανώδερμα. <strong>Η</strong>εμφάνιση <strong>το</strong>υ Χάρι Πότερ δεν<strong>το</strong>ν έκανε ιιδιαίτερα συμπαθή <strong>σ<strong>το</strong></strong>υς γεί<strong>το</strong>νες. Οι περισσότεροι ήτα<strong>να</strong>π' <strong>το</strong>υς ανθρώπους πουθεωρούν ότι <strong>το</strong> απεριποίη<strong>το</strong> παρουσιαστικό θα 'πρεπε <strong>να</strong> τιμωρείταιδια νόμου. Εκείνο <strong>το</strong>απόγευμα όμως, έτσι όπως είχε κρυφτεί πίσω από μια ορτανσίαφουντωτή σαν θάμνο, ήτα<strong>να</strong>θέα<strong>το</strong>ς από <strong>το</strong>υς περαστικούς. <strong>Η</strong> μο<strong>να</strong>δική περίπτωση <strong>να</strong> <strong>το</strong>ν δεικάποιος ήταν <strong>να</strong> βγει ο θείοςΒέρνον ή η θεία Πε<strong>το</strong>ύνια <strong>σ<strong>το</strong></strong> παράθυ-10ρο <strong>το</strong>υ σαλονιού και <strong>να</strong> κοιτάξει <strong>σ<strong>το</strong></strong> παρτέρι που Βρισκόταν ακριβώςαπό κάτω.Έτσι, ο Χάρι έδινε συγχαρητήρια <strong>σ<strong>το</strong></strong>ν εαυτό <strong>το</strong>υ για την ιδέα <strong>το</strong>υ <strong>να</strong>κρυφτεί εκεί. Μπορεί <strong>να</strong> μηνένιωθε και πολύ άνετα ξαπλωμένος <strong>σ<strong>το</strong></strong> σκληρό χώμα που έκαιγε από τηΖέστη αλλά, από τηνάλλη, δεν υπήρχε κανείς <strong>να</strong> <strong>το</strong>ν αγριοκοιτάΖει, <strong>να</strong> τρίΖει τόσοδυ<strong>να</strong>τά τα δόντια <strong>το</strong>υ ώστε <strong>να</strong> μηνμπορεί <strong>να</strong> ακούσει τις ειδήσεις και <strong>να</strong> <strong>το</strong>ν βομβαρδίσει μεεκνευριστικές ερωτήσεις, όπωςσυνέβαινε κάθε φορά που αποφάσιΖε <strong>να</strong> καθίσει <strong>σ<strong>το</strong></strong> σαλόνι για <strong>να</strong> δειτηλεόραση με τη θεία και<strong>το</strong> θείο <strong>το</strong>υ.Ξάφνου, θαρρείς και οι σκέψεις <strong>το</strong>υ πέταξαν <strong>σ<strong>το</strong></strong> σπίτι μέσα από <strong>το</strong>ανοιχτό παράθυρο,ακούστηκε η φωνή <strong>το</strong>υ Βέρνον Ντάρσλι, <strong>το</strong>υ θείου <strong>το</strong>υ.«Πάλι καλά που μας άδειασε τη γωνιά ο νεαρός. Αλήθεια, πού εί<strong>να</strong>ι;»«Δεν ξέρω», έκανε αδιάφορα η θεία Πε<strong>το</strong>ύνια. «Σ<strong>το</strong> σπίτι, πάντως,δεν εί<strong>να</strong>ι».Ο θείος Βέρνον γρύλισε.«Άκου <strong>να</strong> θέλει <strong>να</strong> δει ειδήσεις...» σχολίασε εκνευρισμένος. «Ήθελα<strong>να</strong> 'ξερά τι σκαρώνει πάλι.Ποιο φυσιολογικό παιδί ενδιαφέρεται για τις ειδήσεις; Ο Ντάντλιδεν ξέρει πού πάν' τα τέσσερααμφιβάλλω αν γνωρίσει καν <strong>το</strong> όνομα <strong>το</strong>υ πρωθυπουργού! Άλλωστε, οιειδήσεις μας δε λένετίποτα για <strong>το</strong>υς δικούς <strong>το</strong>υ...»Created with novaPDF Printer (www.novaPDF.com). Please register to remove this message.
Change language