13.07.2015 Views

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

Ρον ότι χθες τη νύχτα παραμίλα-γες πάλι <strong>σ<strong>το</strong></strong>ν ύπνο σου».Ο Χάρι αγριοκοίταξε <strong>το</strong>ν Ρον. Ο φίλος <strong>το</strong>υ έδειξε <strong>να</strong> ντρέπεται.«Δεν παραμίλαγες πολύ», μουρμούρισε απολογητικά. «Απλώς ψιθϋρίΖες:"Λίγο πιο πέρα", τίποτεάλλο».«Ονειρευόμουν ότι σε έβλεπα <strong>να</strong> παίζεις κουίντιτς», είπε ψέματα οΧάρι, «και σε παρακινούσα <strong>να</strong>μετακινηθείς λίγο πιο πέρα για <strong>να</strong> πιάσεις την κόκκινη μπάλα».Τα αφτιά <strong>το</strong>υ Ρον κοκκίνισαν στη στιγμή. Ο Χάρι ένιωσε μιαεκδικητική ικανοποίηση φυσικά είχεδει έ<strong>να</strong> εντελώς διαφορετικό όνειρο.Την περασμένη νύχτα είχε διασχίσει και πάλι <strong>το</strong> διάδρομο <strong>το</strong>υΤμήμα<strong>το</strong>ς Μυστηρίων. Πέρασε από<strong>το</strong> στρογγυλό δωμάτιο, έπειτα από <strong>το</strong> δωμάτιο με τις φωτεινέςκηλίδες που χόρευαν <strong>σ<strong>το</strong></strong>υς<strong>το</strong>ίχους και <strong>το</strong> μεταλλικό τικ-τακ, και βρέθηκε πάλι στην αχανή σάλαμε τα ράφια, που ήτανγεμάτα σκονισμένες γυάλινες σφαίρες...Έτρεξε στη σειρά 97, έστριψε αριστερά, προχώρησε... εκεί πρέπει <strong>να</strong>μουρμούρισε: λίγο πιοπέρα... γιατί ένιωσε <strong>το</strong> συνειδητό <strong>το</strong>υ <strong>να</strong> προσπαθεί <strong>να</strong> <strong>το</strong>νξυπνήσει... και πριν προλάβει <strong>να</strong>φτάσει <strong>σ<strong>το</strong></strong> τέρμα της σειράς, βρέθηκε πάλι ξαπλωμένος <strong>να</strong> κοιτάΖει<strong>το</strong>ν ουρανό <strong>το</strong>υ κρεβατιού<strong>το</strong>υ.«Προσπαθείς <strong>να</strong> σφραγίσεις <strong>το</strong> μυαλό σου, έτσι;» ρώτησε αυστηρά ηΕρμιόνη. «Εξασκείσαι στησφραγισματική;»«Φυσικά», απάντησε ο Χάρι σαν <strong>να</strong> <strong>το</strong>ν πρόσβαλε αυτή η ερώτηση, αλλάαπέφυγε <strong>να</strong> τηνκοιτάξει στα μάτια. <strong>Η</strong> αλήθεια ήταν πως καιγόταν από περιέργεια <strong>να</strong>μάθει τι κρυβόταν σ' αυτή τη<strong>να</strong>ίθουσα με τις σκονισμένες σφαίρες κι ευχόταν <strong>να</strong> συνεχι<strong>σ<strong>το</strong></strong>ύν ταόνειρα <strong>το</strong>υ.Το πρόβλημα ήταν ότι σε λιγότερο από έ<strong>να</strong> μή<strong>να</strong> άρχιζαν οιεξετάσεις. Καθώς αφιέρωνε όλο <strong>το</strong>νελεύθερο χρόνο <strong>το</strong>υ στις επα<strong>να</strong>-624λήψεις, <strong>το</strong> μυαλό <strong>το</strong>υ είχε δεχτεί τέ<strong>το</strong>ια πληθώρα πληροφοριών από <strong>το</strong>διάβασμα ώστεδυσκολευόταν <strong>να</strong> κοιμηθεί όταν ξάπλωνε <strong>σ<strong>το</strong></strong> κρεβάτι. Ακόμη κι ότανκατάφερνε <strong>να</strong> κοιμηθεί,όμως, <strong>το</strong> υποσυνείδη<strong>το</strong> <strong>το</strong>υ γεννούσε τις περισσότερες νύχτες ηλίθιαόνειρα που αφορούσαν σταδιαγωνίσματα. Υποπτευόταν επίσης ότι έ<strong>να</strong> κομμάτι <strong>το</strong>υ μυαλού <strong>το</strong>υ —αυτό που μίλαγε με τηφωνή της Ερμιόνης — όρθωνε μπροστά <strong>το</strong>υ ενοχές όταν ξεστράτκε <strong>σ<strong>το</strong></strong>διάδρομο που κατέληγεστη μαύρη πόρτα, και προσπαθούσε <strong>να</strong> <strong>το</strong>ν ξυπνήσει πριν φτάσει <strong>σ<strong>το</strong></strong>τέρμα της διαδρομής <strong>το</strong>υ.Created with novaPDF Printer (www.novaPDF.com). Please register to remove this message.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!