Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

«Πιστεύεις ότι υπάρχουν πιθανότητες να σε αφήσει ελεύθερο τηνΠαρασκευή η Άμπριτζ;»ρώτησε σκεπτικά ο Ρον καθώς κάθονταν στο τραπέΖΙ του Γκρίφιντορ.«Ούτε μία στο εκατομμύριο», απάντησε βλοσυρά ο Χάρι, που γέμισε μεπάίδάκια το πιάτο του κιάρχισε να τρώει. «Εγώ θα προσπαθήσω, πάντως, θα της προτείνω νακάνω δύο μέρες τιμωρίαστη θέση της Παρασκευής ή κάτι τέτοιο...» Κατάπιε μια μπουκιάπατάτες και συνέχισε: «Ελπι'Ζωνα μη με κρατήσει πολύ αργά απόψε. Το ξέρετε ότι έχουμε ναγράψουμε τρεις εργασίες, ναεξασκηθούμε στο ξόρκι της εξαφάνισης για τη ΜακΓκόναγκαλ, ναμάθουμε ένα αντι-ξόρκι για τονΦλίτγουικ, να τελειώσουμε το σχέδιο του οσφυοκά-μπτη και ναγράψουμε το ηλίθιο ημερολόγιοονείρων της Τρελόνι;»Ο Ρον βόγκηξε και, για κάποιο λόγο, κοίταξε την οροφή. «Άσε πουμου φαίνεται ότι θα βρέξει».«Τι σχέση έχει η βροχή με τις εργασίες μας;» ρώτησε η Ερμιόνησμίγοντας τα φρύδια της.«Τίποτα, τίποτα», απάντησε ο Ρον, που κοκκίνισε μέχρι τ' αφτιά.Στις πέντε παρά πέντε ο Χάρι αποχαιρέτησε τους άλλους δύο καικίνησε για το γραφείο τηςΆμπριτζ, στον τρίτο όροφο. Μόλις χτύπησε την πόρτα, άκουσε τηγλυκερή της φωνή από μέσα:«Πέρασε». Ο Χάρι μπήκε επιφυλακτικά και κοίταξε ολόγυρα.Γνώρισε αυτό το γραφείο από τους τρεις προηγούμενους κατόχους του.Την εποχή του ΓκιλντρόιΛόκχαρτ ήταν γεμάτο με χαμογελαστά πορτρέτα και φωτογραφίες τουεαυτού του. 'Όταν το είχε οΛουπιν, μπορούσε κανείς να δει κλουβιά και ενυδρεία μεσυναρπαστικά επικίνδυνα πλάσματα.Και τη χρονιά που το είχε ο απαγωγέας του Μούντι, το γραφείο ήτανγεμάτο παράξενα όργανακαι μη-^νήματα ανίχνευσης κακοποιών και μεταμφιεσμένων εχθρών.Τώρα όμως έδειχνε αγνώριστο. Όλα τα έπιπλα ήταν σκεπασμένα μεδαντελωτά καλύμματα καιυφάσματα. Παντού υπήρχαν ανθοδοχια με αποξηραμένα λουλούδια,τοποθετημένα πάνω σεκεντημένα πετσετάκια, ενώ σ' έναν τοίχο την προσοχή έκλεβε μιασυλλογή πιάτα με Ζωγραφιστάγατάκια, που το καθένα φορούσε κορδέλα δια-248249φορετικού χρώματος στο Λαιμό του. Τα πιάτα ήταν τόσο κακόγουσταπου ο Χάρι απόμεινε να ταχαΖεύει μέχρι που μίλησε η Άμπριτζ.«Καλησπέρα, κύριε Πότερ».Ο Χάρι γύρισε προς το μέρος της. Δεν την είχε προσέξει στην αρχή,γιατί" φορούσε μια χτυπητήCreated with novaPDF Printer (www.novaPDF.com). Please register to remove this message.