Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

στον Χάρι και συνέχισε. «Σκεφτόμουν ότι... ίσως ήρθε η στιγμή ναπάρουμε την κατάσταση σταχέρια μας».«Στα χέρια μας;» επανέλαβε καχύποπτα ο Χάρι, που είχε βυθισμένοακόμη το χέρι του στοεκχύλισμα των πλοκαμιών.«Ναι... να μάθουμε μόνοι μας άμυνα εναντίον των σκοτεινών τεχνών»,πρόσθεσε η Ερμιόνη.«Άλλη όρεξη δεν είχαμε, να φορτωθούμε κι άλλο διάβασμα», γρύλισε οΡον. «Έχειςσυνειδητοποιήσει πόσο πίσω έχουμε μείνει στη μελέτη εγώ κι ο Χάρι;Κι είναι μόλις η δεύτερηβδομάδα της χρονιάς!»«Μα αυτό είναι πολύ πιο σημαντικό από τη μελέτη!» αντέτεινε ηΕρμιόνη.Ο Χάρι κι ο Ρον την κοίταξαν με γουρλωμένα μάτια.«Κι εγώ που νόμιΖα πως δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό από τημελέτη σ' ολόκληρο τοσύμπαν!» είπε ο Ρον.«Μη λες βλακείες, και βέβαια υπάρχει», τον αποπήρε η Ερμιόνη κι οΧάρι είδε, με ένα δυσοίωνοπροαίσθημα, ότι το πρόσωπο της303φωτίστηκε ξαφνικά με τον ιεραποστολικό Ζήλο που της προκαλούσε καιτο ΜΥΞΑ. «Κι αυτό είναιη προετοιμασία μας, όπως είπε ο Χάρι στο πρώτο μάθημα της Άμπριτζ,για ότι μας περιμένειστον έξω κόσμο. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αμυνθούμε. Γιατί ανδε μάθουμε τίποτα μιαολάκερη χρονιά...»«Και τι μπορούμε να κάνουμε μόνοι μας;» τη ρώτησε υποχωρώντας οΡον. «θέλω να πω...εντάξει, μπορούμε να ψάξουμε για ξόρκια στη βιβλιοθήκη και ναεξασκηθούμε μόνοι μας, μα...»«Όχι, συμφωνώ ότι έχουμε περάσει πια το στάδιο όπου μπορούμε ναμάθουμε πράγματα από ταβιβλία», είπε η Ερμιόνη. «ΧρειαΖόμαστε ένα δάσκαλο, έναν καλόδάσκαλο, που θα μας δείχνειπώς να εφαρμόΖουμε τα ξόρκια και θα μας διορθώνει όπου κάνουμελάθη».«Αν εννοείς τον Λούπιν...» άρχισε ο Χάρι.«Όχι, όχι, δεν εννοώ τον Λούπιν», τον έκοψε η Ερμιόνη. «Είναι ήδηπολύ απασχολημένος με τοΤάγμα, κι άλλωστε θα μπορούμε να τον βλέπουμε μόνο τασαββατοκύριακα που έχουμε έξοδοστο Χόγκσμιντ — δεν αρκεί αυτό».«Τότε ποιος...;» ρώτησε συνοφρυωμένος ο Χάρι.Η Ερμιόνη πήρε μια βαθιά ανάσα.«Δεν είναι φανερό; Εσένα εννοώ, Χάρι».Created with novaPDF Printer (www.novaPDF.com). Please register to remove this message.