Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

Ο Χάρι κατέβηκε μια μια τις βαθμίδες μέχρι που έφτασε στον πέτρινοπυθμένα της κοιλότητας. Ταβήματα του αντήχησαν δυνατά καθώς πλησίαΖε την εξέδρα. Η οξυκόρυφηαψίδα φάνταΖε πολύπιο ψηλή τώρα απ' ότι όταν την κοίταΖε από πάνω. Το πέπλο ανέμιΖεανάλαφρα σαν να πέρασεμόλις κάποιος.«Σείριε;» είπε ο Χάρι, μιλώντας πιο σιγανά τώρα που είχεπλησιάσει.Είχε την παράξενη αίσθηση ότι βρισκόταν κάποιος πίσω από το πέπλο,στην άλλη πλευρά τηςαψίδας. Σφίγγοντας το ραβδί του έκανε το γύρο της εξέδρας, μα δενυπήρχε τίποτα εκεί το μόνοπου έβλεπε ήταν η πίσω πλευρά του κουρελιασμένου μαύρου πέπλου.«Πάμε να φύγουμε», φώναξε η Ερμιόνη, που είχε κατέβει τα μισάπέτρινα σκαλοπάτια. «Κάτι δεμου αρέσει εδώ. 'Έλα, Χάρι, πάμε να φύγουμε».Ήταν φοβισμένη, πολύ πιο φοβισμένη από πριν που βρισκόταν στοδωμάτιο με τους εγκέφαλουςωστόσο, ο Χάρι έβρισκε πως είχε μια ομορφιά τούτη η αψίδα, έστωαπόκοσμη. Το πέπλο πουαναδευόταν ανάλαφρα τον τραβούσε σαν μαγνήτης ένιωθε μιανακαταμάχητη παρόρμηση νασκαρφαλώσει στην εξέδρα και να περάσει μέσα από την αψίδα.«Πάμε να φύγουμε, Χάρι, εντάξει;» είπε επιτακτικά η Ερμιόνη.«Καλά», απάντησε εκείνος μα δεσάλεψε. Μόλις είχε ακούσει κάτι. Αμυδροί ψίθυροι, σιγανάμουρμουρητά ακούγονταν πίσω απότο πέπλο. «Τι είπατε;» φώναξε δυνατά και τα λόγια του αντήχησανστις πέτρινες βαθμίδες.«Κανένας δε μίλησε, Χάρι!» του απάντησε η Ερμιόνη κατεβαίνονταςπρος το μέρος του.«Κάποιος ψιθυρίΖει πίσω από κει», είπε καθώς τραβιόταν μακριά τηςκαι κοιτούσεσυνοφρυωμένος το πέπλο. «Εσύ είσαι, Ρον;»«Εγώ είμαι εδώ, φιλαράκι». Ο Ρον εμφανίστηκε στο πλάί της αψίδας.«Μα εσείς δεν ακούτε τίποτα;» ρώτησε εκνευρισμένος ο Χάρι τώρα οιψίθυροι είχαν δυναμώσει.Χωρίς να το συνειδητοποιήσει, είδε ότι είχε πατήσει το ένα τουπόδι στην εξέδρα.«Τους ακούω κι εγώ», κοντανάσανε η Λούνα πλησιάΖοντάς τους από τοπλάί της αψίδας καικοιτάΖοντας το πέπλο που αναδευόταν. «Υπάρχουν άνθρωποι εκείμέσα!»«Τι εννοείς εκεί μέσα;» ρώτησε η Ερμιόνη, που έδειχνε ανεξήγηταθυμωμένη, καθώς πηδούσεαπό το τελευταίο σκαλοπάτι. «Δεν είναι κανείς εκεί μέσα, είναιαπλώς μια αψίδα. Δεν υπάρχειχώρος για κανέναν. 'Έλα, Χάρι, πάμε να φύγουμε...»Τον άρπαξε από το μπράτσο και τον τράβηξε, αλλά εκείνοςαντιστάθηκε.Created with novaPDF Printer (www.novaPDF.com). Please register to remove this message.