13.07.2015 Views

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

«Δεν πρέπει <strong>να</strong> <strong>το</strong> Βλέπεις έτσι», σχολίασε αποδοκιμαστέα ο Νικ«Ειρηνική συνεργασία, αυτόεί<strong>να</strong>ι <strong>το</strong> κλειδί. Εμείς, τα φαντάσματα αν και ανήκουμε σεδιαφορετικούς κοιτώνες, διατηρούμεδεσμούς φιλίας. Παρά <strong>το</strong>ν ανταγωνισμό μεταξύ Γκρίφιν<strong>το</strong>ρ καιΣλίθεριν δεν έχω διανοηθεί ποτέ<strong>να</strong> τσακωθώ με <strong>το</strong>ν Ματωμένο Βαρόνο»«Γιατί <strong>το</strong>ν τρέμεις», πετάχτηκε ο Ρον.Ο Σχεδόν-Ακέφαλος-Νικ πήρε θιγμένο ύφος.«Τον τρέμω; θέλω <strong>να</strong> πιστεύω ότι εγώ, ο σερ Νικόλας ντε ΜίμοιΠορπινιόν, δεν υπήρξα ποτέ στηΖωή μου ένοχος δειλίας. Το τιμημένο αίμα που ρέει στις φλέβεςμου...»«Ποιο αίμα;» ρώτησε ο Ρον. «Δε φαντάΖομαι <strong>να</strong> έχεις ακόμη...»«Σχήμα λόγου!» είπε ο Σχεδόν-Ακέφαλος-Νικ, τόσο εκνευρισμένος ώστε<strong>το</strong> κεφάλι <strong>το</strong>υ έτρεμεεπίφοβα <strong>σ<strong>το</strong></strong> μισοκομμένο λαιμό <strong>το</strong>υ. «ΦαντάΖομαι πως έχω <strong>το</strong> δικαίωμα<strong>να</strong> χρησιμοποιώ όποιεςλέξεις μ' αρέσουν, έστω κι αν στερούμαι την απόλαυση <strong>το</strong>υ φαγη<strong>το</strong>ύκαι <strong>το</strong>υ πιο<strong>το</strong>ύ! Αλλά έχωσυνηθίσει, <strong>να</strong> είστε σίγουροι, τη χλεύη των μαθητών για <strong>το</strong> θά<strong>να</strong><strong>το</strong>μου!»«Δεν ήθελε <strong>να</strong> σε προσβάλει, Νικ!» πετάχτηκε η Ερμιόνη, ρίχνονταςμια φαρμακερή ματιά <strong>σ<strong>το</strong></strong>νΡον.Δυστυχώς, όμως, <strong>το</strong> στόμα <strong>το</strong>υ Ρον ήταν και πάλι μπουκωμένο και <strong>το</strong>μόνο που μπόρεσε <strong>να</strong>αρθρώσει ήταν: «Μιαρώση κ<strong>να</strong>» πράγμα που ο Νικ δε θεώρησεικανοποιητική απολογία κι έτσι,σιαζωντας <strong>το</strong> φτερό <strong>το</strong>υ καπέλου <strong>το</strong>υ, πέταξε στην άλλη άκρη <strong>το</strong>υτραπε-Ζιού και κάθισε ανάμεσα<strong>σ<strong>το</strong></strong>υς αδελφούς Κρίβι, <strong>το</strong>ν Κόλιν και <strong>το</strong>ν Ντένις.«Καλά τα κατάφερες, Ρον», <strong>το</strong>ν μάλωσε θυμωμένη η Ερμιόνη.«Τι;» έκανε αγα<strong>να</strong>κτισμένος ο Ρον, που είχε καταφέρει <strong>να</strong> καταπιείεπιτέλους την μπουκιά <strong>το</strong>υ.«Δεν έχω δικαίωμα <strong>να</strong> κάνω μι^ απλή ερώτηση;»«Ξέχασε <strong>το</strong>», <strong>το</strong>υ είπε εκνευρισμένη η Ερμιόνη και, σε όλο <strong>το</strong>υπόλοιπο γεύμα, έμει<strong>να</strong>ν κι οι δυοαμίλη<strong>το</strong>ι και κατσουφιασμένοι.Ο Χάρι, που ήταν συνηθισμένος <strong>σ<strong>το</strong></strong>υς καβγάδες <strong>το</strong>υς, δεν επιχείρησε<strong>να</strong> <strong>το</strong>υς συμφιλιώσειπροτίμησε <strong>να</strong> αξιοποιήσει αλλιώς <strong>το</strong> χρόνο <strong>το</strong>υ: έφαγε την μπριΖόλακαι την πίτα <strong>το</strong>υ και στησυνέχεια έ<strong>να</strong> τεράστιο κομμάτι από την αγαπημένη <strong>το</strong>υ τάρτα μελάσας.Όταν όλοι οι μαθητές τελείωσαν <strong>το</strong> φαγητό <strong>το</strong>υς και η φασαρια στηντραπεΖαρία άρχισε <strong>να</strong>δυ<strong>να</strong>μώνει, ο Ντάμπλν<strong>το</strong>ρ σηκώθηκε ξανά. Αμέσως έπαψαν οι συΖητήσειςκαι στράφηκαν όλοι<strong>σ<strong>το</strong></strong> διεφθιντή<strong>το</strong>υς. Ο Χάρι ένιωθε τώρα μια γλυκιά νύστα. Κάπου<strong>σ<strong>το</strong></strong>υς πάνω ορόφους <strong>το</strong>νπερίμενε <strong>το</strong> κρεβάτι <strong>το</strong>υ, μαλακό και Ζεστό...Created with novaPDF Printer (www.novaPDF.com). Please register to remove this message.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!