Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

«Εσείς γελάτε», ύψωσε τη φωνή η Λούνα, που είχε την εντύπωση ότιτα δύο κορίτσια γελούσανμε αυτά που είπε, όχι με αυτά που φορούσε, «αλλά κι οι άνθρωποικάποτε δεν πίστευαν στηνύπαρξη` των φίνων μπλιμπιτήρων και των στραΒοκέρατων φυσητήρων!»«Κι είχαν δίκιο, σωστά;» πετάχτηκε η Ερμιόνη. «Δεν υπάρχουν ούτεφίνοι μπλιμπιτήρες ούτεστραΒοκέρατοι φυσητήρες».Η Λούνα της έριξε μια περιφρονητική ματιά κι απομακρύνθηκε με ταραπανάκια της ναταλαντεύονται αγέρωχα. Τώρα, η ΠαρΒάτι και η ΛάΒεντερ δεν ήταν οιμόνες που είχανξεκαρδιστεί στα γέλια.«θα μου κάνεις τη χάρη να μην προσΒάλλεις το μόνο άνθρωπο που μεπιστεύει;» ρώτησεθυμωμένος ο Χάρι καθώς συνέχιΖαν το δρόμο τους.«Σύνελθε, Βρε Χάρι, μπορείς να Βρεις και καλύτερους υποστηρικτέςαπό τη Λούνα. Μου μίλησε ηΤζίνι για την αφεντιά της για να πιστέψει σε κάτι, δεν πρέπει ναυπάρχει η παραμικρή απόδειξηγια την ύπαρξη του. Αλλά τι περιμένεις από την κόρη του εκδότη τουΣοφιστή!»Ο Χάρι συλλογίστηκε τα τρομακτικά φτερωτά άλογα που είδε τη νύχτατου ερχομού του και τηΛούνα, που είπε πως τα έβλεπε κι εκείνη. Η καρδιά του σφίχτηκε.'Έλεγε ψέματα η Λούνα; Πρινπρολάβει όμως να σκεφτεί οτιδήποτε, ήρθε προς το μέρος του ο ΈρνιΜακμίλαν.«θέλω να ξέρεις, Πότερ», είπε με δυνατή φωνή που ακούστηκε σεμεγάλη απόσταση, «ότι δε σευποστηρίζουν μόνο οι "λοξοί"'. Εγώ πιστεύω εκατό τοις εκατό ταλεγόμενα σου. Η οικογένεια μουυποστηρίΖε ανέκαθεν τον Ντάμπλντορ και το ίδιο κάνω κι εγώ».«Ε... ευχαριστώ πολύ, Έρνι», έκανε ο Χάρι ευχάριστα ξαφνιασμένος.Παρά το πομπώδες ύφοςτου συμμαθητή του, ο Χάρι δέχτηκε με Βαθιά ευγνωμοσύνη την ψήφοεμπιστοσύνης από κάποιονπου δεν είχε κρεμασμένα στ' αφτιά του ραπανάκια. Τα λόγια του ΈρνιέσΒησαν αυτόματα τοχαμόγελο από τα χείλη της ΛάΒεντερ Μπράουν. Καθώς ο Χάριπροχωρούσε συντροφιά με τονΡον και την Ερμιόνη, πήρε το μάτι του την έκφραση του Σίμους, πουπροδιδε σάστισμα καιπεριφρόνηση ταυτόχρονα.246Η καθηγήτρια Σπράουτ άρχισε το μάθημα μιλώντας τους για τη σημασίατων ΚΔΜ, γεγονός πουδεν εξέπληξε κανέναν. Ο Χάρι θα ήθελε να σταματήσουν οι καθηγητέςνα τους μιλούν γι' αυτό τοθέμα τον είχε κυριεύσει άγχος και σφιγγόταν το στομάχι του κάθεφορά που συλλογιΖόταν τιςCreated with novaPDF Printer (www.novaPDF.com). Please register to remove this message.