Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Vörðurnar eru á lyngivöxnum klettahjalla. Víða sést í<br />
grjót, bæði klappir og smærra grjót á hjallanum. Skammt<br />
neðan (suðaustan) við vörðurnar er bratt klettabelti og<br />
annað ofan (norðvestan) við þær, aðeins fjær.<br />
Stærð minjasvæðis er um 25x13 m og snýr austur-vestur.<br />
Varða A er um 1,5 m á hæð og um 1,5 í þvermál. Norðan,<br />
vestan og sunnan við hana er mikið grjót (líklegast dysin<br />
sem nefnd er í örnefnaskrá). Varðan er ágætlega hlaðin,<br />
og virðist um tíu umför. Varðan er að mestu hlaðin úr<br />
meðalstórum steinum. Frá vörðunni sést vel heim að bæ<br />
til<br />
norðausturs.<br />
ÍS-205:014 – Bræðravarða A, horft í suður.<br />
Hliðar<br />
vörðunnar<br />
snúa nokkurn veginn í höfuðáttirnar fjórar. Varða B er<br />
um 1,5x2 m að stærð en er mikið til hrunin. Hrunið er<br />
aðallega til vesturs og norðurs. Hrunið fellur svo saman við<br />
dysina sem nefnd er í örnefnaskrá. Af ummerkjum að dæma<br />
gæti dysinhafa verið um 3x2 m að stærð. Varðan er nú um<br />
0,5 m á hæð og sjást í henni fjögur til fimm umför. Hún er<br />
hlaðin úr meðalstórum steinum. Ekki eru vísbendingar um að<br />
dysjarnar sem vörðurnar eiga að standa á séu legstaðir.<br />
Hættumat: engin hætta<br />
ÍS-205:014 – Bræðravarða B, horft í vestur.<br />
Heimildir:Ö-Vatnsfjörður (ÞG) bls. 4.<br />
ÍS-205:014 áletrun óþekkt<br />
Í örnefnaskrá Þorkels Guðmundssonar segir: „Skammt frá vörðunum [013] er hella með einhverju letri á, sem<br />
menn hafa ekki getað ráðið til þessa, og þyrfti það að athugast nánar af kunnáttumönnum“. Engin hella með letri<br />
fannst þrátt fyrir nokkra leit og staðkunnugir könnuðust ekki við hana.<br />
Svæðið er gróið lyngi en steinar og klappir eru mjög víða.<br />
Þrátt fyrir nokkra leit fannst hellan eins og áður sagði ekki. Hellur geta verið misjafnar, stórar og jarðfastar, litlar<br />
og lausar og allt þar á milli. Það er því næstum ógjörningur að staðsetja umrædda hellu án betri leiðbeininga.<br />
Hættumat: engin hætta<br />
Heimildir:Ö-Vatnsfjörður (ÞG) bls. 4<br />
ÍS-205:015 garðlag óþekkt<br />
Í örnefnaskrá Þorkels Guðmundssonar segir: „Á hjallendanum, frammi við Seilina, eru grjóthleðslur nokkrar og<br />
garðabrot, allt frekar ógreinilegt og því ekki getað segja hvað verið hafi“. Umræddar fornleifar fundust ekki við<br />
leit og staðkunnugir gátu ekki gefið upplýsingar um þær. Mögulegt er að þær séu hreinlega horfnar, enda sagðar<br />
óljósar 1933-34, en erfitt er að leita af sér allann grun enda margir hjallar á svæðinu og margar graslautir sem<br />
liggja upp í gegnum þá.<br />
Heimildir:Ö-Vatnsfjörður (ÞG) bls. 4-5.<br />
ÍS-205:016 tóft stekkur 6556.843N 2229.878V<br />
Í örnefnaskrá Þorkels Guðmundssonar segir: „Undir miðjum<br />
Sjóarhjalla á sjávargrundinni, nokkurn spöl fyrir utan túnið<br />
er gamall Stekkur hlaðinn úr grjóti“. Í Fornleifaskráningu<br />
Ragnars Edvardssonar frá 2003 segir: „Í u.þ.b. 67 metra<br />
fjarlægð frá nr. 46 í norðurátt. Rústin stendur vestan<br />
þjóðvegarins í um 8 metra fjarlægð. Klettabelti vestan og<br />
fjaran austanmegin. Rústin er ferhyrnd“. Tóftin er um 800 m<br />
norður af bæjarhól 001, rétt vestan vegar, undir Sjóarhjalla.<br />
Tóftin er í halla í brekku á milli Sjóarhalla og vegar. Rétt<br />
austan vegarins er fjara. Ofan (vestan) við tóftina eru stórir<br />
steinar sem hafa hrunið úr hjallanum. Umhverfið er gróið<br />
grasi og ljónslappa nema að austan þar sem uppblástur hefur<br />
ÍS-205:016 – Stekkurinn, vegurinn fyrir<br />
Vatnsfjarðarnes efst á mynd, horft í austur.<br />
farið af stað við veginn og á stutt eftir áður en hann fer að<br />
narta í veggi rústarinnar.<br />
Tóftin, sem hlaðin er úr grjóti, samanstendur af tveimur<br />
244