VSF 2010 Report - Nabo

klappir. Svæðið er gróið grasi og eru, auk
Selvíkurlækjarins, tveir lækjarfarvegir
(næst 023A) sem eru uppþornaðir
lækjarfarvegir eða fyllast í miklum
vatnsveðrum. Frá Selvík er gott útsýni út
á Djúpið.
Tóftasvæðið er langt og mjótt, um
110x20 m og snýr vestsuðvesturaustnorðaustur.
Tóftirnar í
tóftaþyrpingunni eru þrjár (B, C og D)
auk einnar greinilegrar þústar (A) og
gróið svæði (E) þar sem mannvistarleifar
gætu leynst undir sverði. A er þúst, um
7x6 m að stærð. Þústin snýr norðaustursuðvestur.
Hún er um 2 m suðaustan við fjöru og
fast norðan og norðaustan við
lækjarfarveg. Þústin er of ógreinileg til
ÍS-204:023 – Rústir B og C í Selvík, horft til norðurs.
að hægt sé að greina innri lögun. Þessi
þúst er sú eina af tóftunum sem er innan
lands Vatnsfjarðar, allar hinar eru í landi Skálavíkur, þ.e. suðvestan Selvíkurlækjar. Tóft C er um 40 m
suðsuðvestur af þúst A. Tóftir B og C eru stærstu og greinilegustu tóftirnar í víkinni. Þær eru næstum samfastar
og ná yfir um 13x12 m svæði. Þær snúa norðnorðvestur-suðsuðaustur og eru báðar ferkantaðar. Tóft B er
greinilegri en C og er hún einföld, um 5x6 m að utanmáli en um 2,5x3,5 m að innanmáli. Veggir eru mest um
1,2 m breiðir (án hruns) og veggjahæð er mest um 1 m en yfirleitt lægri. Op er til norðurs við austurvegg, mjög
mjótt. Fyrir aftan (suðsuðaustan) tóftina eru tveir steinar, sem gætu hafa tengst tóftinni. Neðan (norðvestan) við
hana er um 4x5 m stórt svæði sem er nokkuð þýft og hefur að öllum líkindum að geyma einhverskonar mannvist
eða mannvirkaleifar. Það svæði tengir tóftir B og C saman. Norðnorðaustan við tóft B er tóft C og eru bara 2 m
á milli norðurhorns B og suðurhorns C. Tóft C er ferköntuð, um 5,5x5 m að utanmáli og snýr norðvestursuðaustur,
en hólfaskipting er óljósari en í B. Tóftin skiptist í tvö hólf. Austanmegin er hólf sem er um 1,5x1,5
m að stærð, mjög þýft og fullt af grónu hruni. Norðvestast í tóftinni er langt og mjótt hólf, sem er 3x1 m að
stærð en mjókkar þegar innar dregur, líklega vegna hruns. Op er á því vesturs. Þessi tóft er verr farin af hruni en
tóft B og líklegt að hún hafi upphaflega skipst í fleiri hólf sem nú hafa horfið í hrun. Grjóthrun er í báðum
tóftum, þó meira í B, og hafa þær líklega að mestu verið hlaðnar úr grjóti. Nokkrum metrum austan við tóftirnar
rennur Sellækurinn, ágætlega vatnsmikill. Tóftirnar eru vel grónar grasi og þýfðar að innan. Tóft B snýr austurvestur
en tóft C norðnorðvestur-suðsuðaustur. Tóft D er um 30 m vestur af tóft C. Tóftin er ferhyrnd og snýr
norðnorðvestur-suðsuðaustur. Hún er um 3x4 m að utanmáli en um 2x1 m að innanmáli. Veggir eru um 1 m á
þykkt og mesta hæð þeirra er um 1 m. Op er á tóftinni til austurs, tæplega 1 m á breidd. Grjóthleðslur sjást víða í
veggjum. Óljósar leifar, mögulega garðbrot er sunnan við tóftina. Það liggur um 2 m út frá tóftinni til suðurs en
beygir þar til vesturs og rennur saman við umhverfið. Mögulega hefur áþekkt mannvirki legið til austurs en það
er nú alveg ógreinanlegt. Vestan og norðvestan við tóftina er lítil fjara, með klettum og þar ofan á er steinn sem
stendur upp á rönd og gnæfir yfir
svæðið. Mögulegt er að steinninn
hafi verið reistur við í ákveðnum
tilgangi en ekkert er nú hægt að
segja um mögulegt hlutverk hans.
Svæði D er lítill og ræktarlegur,
grænn blettur þar sem
mannvistarleifar kunna að leynast
undir sverði. Stærð blettarins er
ógreinileg en hann er um 4-5 m í
þvermál og er örlítið hærri en
landslagið í kring, mest um 15-20
cm.
Hættumat: engin hætta
Heimildir:JÁM VII., 215.
ÍS-205:023
248