Efnisyfirlit

Þjálfun barna og unglinga í knattspyrnu.
of há. Leikmaður gæti fengið boltann fyrir aftan sig í stað þess að fá hann rétt
fyrir framan sig o.fl. Þegar þetta gerist verður leikmaður að vera fær um að
taka á móti boltanum með hvaða líkamshluta sem er (nema höndum) og
koma honum að fótum sér eins fljótt og hægt er til að geta rakið hann áfram,
sent hann eða skotið að marki 31 (sjá dæmi um mótttöku á skýringarmyndinni
hér að neðan). Mjög mikilvægt er að staðsetja sig rétt á meðan boltinn er á
leiðinni. Ákveða þarf strax hvernig maður
ætlar að taka á móti honum og standa svo við
þá ákvörðun. Maður þarf að standa fastur
fyrir og passa að vera í góðu jafnvægi og taka
við boltanum af mýkt. 32 Það er ekki nóg að
halda stífum fæti á móti boltanum sem skellur
á fætinum. Láta þarf þá hluta líkamans sem
mæta boltanum „gefa mjúklega eftir“ um leið
og boltinn er snertur. Upphafsstaða fóta er
næstum sú sama og við innanfótarspyrnu. Lyfta þarf móttökufæti aðeins frá
jörðu og færa hann á móti þegar boltinn nálgast. Færa þarf þá fótinn aftur og
niður um leið eða rétt áður en boltinn snertir fótinn. Eftir snertingu heldur
hreyfingin áfram, hægir á ferð boltans þar til hann stöðvast rétt fyrir framan
þig. Hæð fótar skal vera þannig að fastar spyrnur renni ekki undir sólann.
Einnig þarf að varast að hafa fótinn of neðarlega því þá getur boltinn hoppað
yfir fótinn.
Algengast er að taka á móti boltanum með brjóstinu, með læri, með
höfðinu og svo með innanverðum og utanverðum fæti.
5.3 Knattrak
Undirstöðuatriði góðrar knattmeðferðar er að geta rakið boltann vel og að
geta hlaupið með boltann „límdan“ við tærnar á sér (sjá skýringarmynd hér
32 Anton Bjarnason og Guðmundur Ólafsson: Leikfræði II, bls. 27
Eysteinn Pétur Lárusson og Ingvi Sveinsson
38