Efnisyfirlit

Þjálfun barna og unglinga í knattspyrnu.
tækifæri. Ef lið nær boltanum verða allir leikmenn að vera tilbúnir til að taka
þátt í sókn með það að markmiði að ljúka sóknarlotu með markskoti.
Yfirleitt er mest áhersla lögð á kraft í skotum, í stað nákvæmni. Þar af
leiðandi hæfa flest skot ekki markið. Þannig að mikilvægt er að þjálfari kenni
leikmönnum rétta tækni strax. Þær spyrnuaðferðir sem nefndar voru áður í
tenglsum við sendingar gilda
einnig í markskotum og
einnig er mikilvægt að
leikmaðurinn horfi á boltann
og staðsetji „stöðufótinn“ rétt
um leið og hann skýtur á
markið og fylgi spyrnunni vel eftir (sjá afstöðu leikmanns, þegar skotið er á
mark, á skýringarmyndinni hér að ofan). Mikilvægt er að huga að nákvæmni í
skotum, sem og að halda ró sinni og einbeitingu þegar spyrnt er að marki.
Skot geta verið margs konar og getur verið mjög erfitt fyrir markmann að
reikna út lág skot sem skoppa meðfram jörðinni. Þeim er skotið af jörðinni og
eru líklegast algengustu skotin. Einnig er mjög erfitt fyrir hann að halda mjög
föstu skoti eða snúningsskoti. Ef bolti kemur í viðráðanlegri hæð er hægt að
skjóta honum viðstöðulaust á lofti. Skot af þessu tagi koma mótherjanum oft á
óvart og geta þau orðið ógnarföst. Stundum er möguleiki á að renna sér í skot.
Bakfallsspyrna er einnig möguleiki sem gefst stundum. Þá snýr leikmaður
baki í markið og kastar sér aftur þannig að skotfóturinn sveiflast nánast
sjálfkrafa upp. Spyrnt er með ristinni og svo reynt að draga úr fallinu með
höndunum.
6. Leikfræði einstaklingsins – varnaratriði
Öll lið skiptast á að verjast og sækja. Þegar lið hefur ekki boltann spilar það
varnarleik og reynir að verjast tilraunum mótherjanna til samleiks og
Eysteinn Pétur Lárusson og Ingvi Sveinsson
42