Efnisyfirlit

Þjálfun barna og unglinga í knattspyrnu.
sem stærst svæði. Leikmenn verða svo að ákveða hvort þeir gefi dýpt (aðstoð
aftan frá) því með góðri dýpt er auðveldara að aðstoða samherja og draga þar
með úr hættu að missa boltann. Einnig er gott að veita aðstoð fyrir framan. 44
7. 3 Sendingar
Sendingar eru eitt veigamesta atriði sóknarleiksins. Sá sem er með boltann í
sókn á alltaf að eiga kost á að senda boltann á samherja. Hann ætti að leggja
áherslu á að senda boltann fram á við og helst fram hjá einum eða tveimur
andstæðingum. Sendingarnar þurfa að vera nákvæmar og koma á réttum
tíma. Þá ber að varast þversendingar þar sem mikil hætta skapast ef bolti
tapast og er mun betra að leitast eftir því að senda boltann skáhallt framávið
og vinna sig þannig framar á völlinn. Mikilvægt er að senda fram fyrir
samherjann þegar farið er í hraðaupphlaup eða hraða skyndisókn svo ekki
hægist á sókninni og leikmaðurinn þurfi að stoppa til að taka á móti
boltanum. Betra er að gefa boltann beint á samherjann þegar um lítið svæði er
að ræða og einnig þeim megin við hann sem er fjærst mótherjanum. Til að það
gangi upp þarf sá leikmaður sem er með boltann að meta stöðu samherja og
mótherja. Hraði knattarins er einnig eitthvað sem þarf að huga að. Hann má
ekki vera of mikill því þá getur tekið lengri tíma að taka á móti boltanum.
Hann má heldur ekki vera of laus því þá getur andstæðingur komist inn á
milli. 45 Leikmaður þarf svo að sjálfsögðu að muna að huga að staðsetningu
sinni og fjarlægð gagnvart skotmarkinu (samherji, mark), sem og að velja
nákvæmlega þann stað á boltanum sem hann vill að fóturinn snerti.
7.4 Ásetningur dulinn
Mikilvægt er að villa fyrir varnarleikmönnum andstæðinganna, koma þeim úr
jafnvægi eða koma þeim burtu af réttum stað. Ýmsar gabbhreyfingar hafa
þennan tilgang og er mikilvægt að leikmenn geti gert hreyfingar og fengið
44 Anton Bjarnason og Guðmundur Ólafsson: Leikfræði II, bls. 29
45 Anton Bjarnason og Guðmundur Ólafsson: Leikfræði II, bls. 32-34
Eysteinn Pétur Lárusson og Ingvi Sveinsson
49