autores selectos

DE VIRIS ILLUSTIÌIBUS URBIS R0MJ2. 217
Postquam , absterso pulvere ac sudore, Ioga indutus processif Quin-
ctius, dictatoreiu eum legati gratulantes consalutant; quantus terror in
exercilu sit, exponunt. Quinctius igitur Romain venit, et antecedentibus
lictoribus domum deductus est. Postero die profectus, cassis hostibus,
exercitum Romanum hbcravit. Urbem triumphans ingressus est. Ducti
ante currum hostium duces, militaria signa praslata: secutus est exerci­
tus prasda onustus; cpulas instructas ante omnium domos. Quinctius
sexto decimo die dictaturâ, quam in sex menses acceperat, se abdicavi!,
et ad bovis rediit triumphalis agricola.
XVIII. CAJUS MAKCIUS CORIOLANUS.
Ante J. C. 493; Anno V. C. 260.
Cajus Marcius, gentis patricia;, à captis Coriolis urbe Volscorum,
Coriolanus dictus est. Paire orbatus adhuc puer, sub matris tutela ado-
levit. Sortitus erat à natura nobiles ad laudem impetus; sed quia doctri-
na non accessit, iras impotens, obstinatasque pervicacia} fuit. Quum
prima stipendia tacere cœpisset adolescens, c multis prasliis quibus in­
terfuit nunquam rediit nisi donatus coronà above militari prasmio. In
omni vitas rationc nihil aliud sibi proponebat quàm ut matri placeret:
quumque illa audiret filium laudari, aut corona donari videret, tum
demum feheem se pulabat. Eà oblectandà et colenda satiari non pote-
rat. Illà cupiente, uxorem duxit; illius in asdibus cum uxore habitavit,
Coriolanum, post insignem victonam ejus opera maxime partam,
Postumius consul apud milites laudavit : eum militaribus donis onerare
voltìit; agri centum jugera, decern captivos, totidem ornatos equos,
centum boves et argenti pondus quantum sustinere potuisset, offerebat.
Coriolanus vero nihil ex his omnibus accepit, praster unius hospitis
captivi salutem et equum. Consul factus, gravi annona advectum è Si-
cilia frumentum magno pretio dandum populo curavit, ut plebs agros,
non seditiones, coleret. Qua de causa damnatus, ad Volscos concessit,
eosquc adversiis Romanos concitavit. Imperator à Volscis factus, ad
quarlum ab urbe lapidera castra posuit, et agrum Romanum est po­
pulates.
Missi sunt Roma ad Coriolanum oratores de pace; sed atrox respon-
suin retulerunt. Herum deinde missi, ne in castra quidem recepti sunt.
Sacerdotes quoque suis infulis velati ad eum iverunt supplices, nec
magis animum ejus flexerunt, Slupebat senatus; trepidabat populus;
viri pariter ac mulicres exitium imminens lamentabantur. Tum Veturia
Coriolani mater, et Volumnia uxor, duos parvos fdios secum Irahens
castra hostium petierunt. Ubi matrem aspexit Coriolanus; «0 patria,