autores selectos

DE VITUS ILLUSTRIBÜS URBIS ROM. 235
ejus castra venirci, filius obviàm patri progressus es); duodeclm liclores
pro more anleibant. Equo vehebatur senex, nec, appropinquante con-
sule,-descendit. Jam ex licloribus undeeim verecundià paleriiaa majes-
tatis taciti piteterierant. Quod quum consul animadvertisset, proximum
liclorem jussit inclamare Fabio patri ut ex equo, descenderet. Pater
tum desiìicns: "Non ego, fili, inquit, tuum imperium contempsi, sed
experiri vo'.ui an saires consulem agere:» Ad summam senectutem vixit
Fabius Maximus, dignus tanto cognomine. Cautior quàm promplior
habitus est, sed insita ejus ingenio prudentia bello, quod tum gereba-
tur, aptissima erat. Nemini dubium esl quin rem Ro.uanam cunctando
restiluerit.
XXXVII. PAULUS -E.VÌ1L1LS ET TEREXTIUS VARRÒ.
Ante J. C. 216; Anno ü. C. 537.
Annibal in Apul'am parvenerat. Adversùs cum Roma profecti sunt
duo consules, Paulus -E iiiltus et Tercntius Varrò. Paulo solers Fabii
cunclatio magis placebal; Varrò aulem, ferox et temerarius, acriora se-
quebatur Consilia. Ambo apud vicum, qui Camice appellabatur, casba
posuerunt. Ibi iusitam Varroni temoritatem fortuna aiiquo levium prso-
liorum successu alueral: itaque invito collega aciem instruxit, et
signum pugna; dedil. Victus coesusque est Roaianus exorcitus; nusquam
gl'avieri vulnero alllicta est respublica. Paulus /Eaiilius lelis obrulus
cecidit: quem quum media in pugna oppiatimi cruore conspaxissel qui­
dam tribunus militum: «Cape, inquit, hunc equum, et fuga, .'Emili.—
Quin tu patiùs, respondit Paulus, ahi; nuncia patribus ut urbeui inu­
mani, ac, priusquam boslis Victor adveniat, proa.idiis firment: lume
patere in line militum uuorum strage exspirare.» Alter consul cum
paucis equilibus fugit.
Annibali victori quum crateri gratularentur, suadercnlque ut quie-
lem ipsa sumcret et fessis militibus darei, unus ex ejus p.'aaiectis, Ma-
haibat, miniale cessandum ratus, Annibalem horlabatur ut statini Ro-
niam pergerel, die quinto Victor in Capitolio epulatuius. Quumque
Annibali illud consilium non probaretur, Maharbal adjecit: «Vincere
scis, Annibal, sed Victoria uti nescis.» Mora hujus dici satis creditur
saluti fu isso urbi et impano. Postero die, ubi primìmi illuxit, ad spolia
legenda Peoni insistimi, .la.ebani tot Romanorum millia ut missi fue-
rint Carthaginem Ires modii annulorum, qui ex digitisequitum et sena-
Io. um detraci fueranl. Dein Annibal in Caaipaniam dìvertit, cujus
doliciis et ipse et exercilùs ardor elanguit.
Isuuquum tantum pavoris Romas fuit quantum ubi acceplae cladÌ3