autores selectos

№. VIRIS 1LLUSTRIBUS URBIS ROlliE. 259
tieretur, humanìtatein certas victorias praetulit. Vir quidam in obsessà
civilate nobilis, nomine Rethogenes, ad Metellum transierat, reli­
ctis in oppido fìliis. Irati civesRethogenis íilios machinas ictibus objece­
runt. Nihü molus periculo iiliorum, pater hortabatur Metellum ut ne
oppugnatone desisterei; at Metellus obsidionem maluit solvere quàm
pueros in conspectu palris crudeli noce interfici. Atque hojus mansue­
tudinis fructum (ubi: namque mullas alias urbes admiratione hujus facii
se spontc ei dediderunt.
Metellus, quum urbem Contrcbiam viribus espugnare non posset,
ad fallendum hosteui convertii animimi, et viam reperit qua propositum
ad cxitum pcrdueerel. Itinera magno Ímpetu ingrediebatur, deinde alias
atque alias regiones petebat; modo líos occupabat montes, modo ad
illos transgrediebatur. Quum interim et suis et hostibus ignota csset
causa cor sic sua mutarci Consilia , à quodani amico interrogatus quid
ita incertum belli genus sequeretur: « Absiste, inquit Metellus, ista
quasrerc: namque tunicam meam exurerem, si eam consilium meum
scire existimarem. » Postquam vero et exercitum suum ignorantià et
hostes errore implicavit, quum aliò cursum direxisset, subito ad Con­
Irebiam rellexit, camque inopinatam et attonitam oppressit.
Raram Melelli Macedonici l'elicitatem multi scriptores concelebrant:
ea quidem ipsi omnia contigerunt quee bealam vitam videntur eftìcere.
Fortuna eum nasci voluit in urbe terrarum principe ; parentes nobi­
lissimos dedil; adjecit animi eximias dotes, et corporís vires quas to­
lèrandis laboribus suffleere possent ; multa decora in ejus domimi con­
gessil: nani quum ipse cónsul, censor etiam augurque fuisset, et trium­
phasset, tres lilios cónsules vidit, è quibus unum etiam et censorem et
triumphantem, quartum autem praslorem; tres quoque filias bene nup­
tas. Huno autem vitas cursum consentaneus finis excepit: nana Metel­
lum , ultimas senectutis spatio defunctum, et leni mortis genere Ínter
oscula complexusque natorum exstinctum, filii et generi humeris suis
per urbem sustulerunt, et rogo imposuerunt.
LI. QUINTOS METELLUS NUMIDICUS.
Ante J. C. 108 ; Anno 17. C. 643.
Qumtus Metellus cónsul cum Jugurthá, Numidarum rege, bellum
gessit. Is à Micipsá adoptatus, dúos ejus filios, fratres suos, interfece­
rat, ut solus Numidias imperio potiretur. Micipsa in amicitià et socie­
tate populi Romani semper permanserat. Postquam igitur Romas cogni­
lum est nefarium Jugurthas seelus, placuit illud ulcisci. Metellus cum
exercitu in Africam navigavi!, et cum boste manus conseruit. Qua in