autores selectos

DE VIRIS ILLUSTRIOUS URBIS ROM.E. 2-19
runt: qui terrain Atticam igne ferroque vastavit, urbes complures co-
pit, Athenas ipsas oppiignavit.
Quinctius, exercitu conscripto, maturiùs quàm soliti erant priores
consules profectus, in Grasciam magnis itineribus contendit. Tunc ca-
duceator à rege venit, locum ac leinpus colloquendi postulans. Flami-
nius vicforise quàm pacis avidior , tarnen ad constitutum tempos venit
in colloquium, postulavitque ut Philippus omni Grascia decederet. Ac-
census indignatione rex exclamavit: «Quid vieto imperare» gravius, Tito
Quindi?» Et quum quidam ex circumstantibus, oculis asger, adjecisset,
aut bello vinccndum, aut melioribus parendum esse: «Apparet id qui-
dem, inquit Philippus, etiam casco,» jocans in ejus valetudinem oculo-
rum. Erat quippo Philippus dicacior natura quàm regem decet, et no
inter seria quidem satis risii temperans. Dein , re infectà, se ex collo­
quio proripuit. Eum Flaminius bis praslio fudit, castrisque exuit.
Quinctius .Flaminius Grascia; veterem statura reddidit, ut legibus
suis viveret, et antiqua liberiate frueretur. Aderat ludorum Istbmioruin
tempus, ad quod spectaculum Grascia universa convenerat. Tum prasco
in mediani arenam processit, lubàque silentio facto, base verba pro-
nunciavit: «Senatus, populusque Romanus et Titus Quintius Flaminius
imperator, Philippo rege et Macedonibos devictis, omnes Grascias civi-
tates liberas esse jubet.» Audita voce prasconis, ma jus gaudium fuit
quàm quantum homines possont capere: vix salìs credebat se quisque
audivisse ; alii alios intuebantur mirabundi.. Revocatus prasco, quum
unusquisque non audire tantum, sed videre etiam libertalis suas nun-
cium averet, itcrum pronunciavit eadem. Tum lantus clamor orlus est
ut certo constet aves, quas suporvolabant, altonilas paventesquo decidisse.
Quinctio Flaminio triumphus à senatu decretus est. Postea quum
Prusias, Bilhynias rex, legates Romam misisset, casu accidit ut legati
apud Flamiuium cosnarent, atque ibi de Annibale mentione facta, ex
bis unus (beeret eum in Prusias regno esse. Id postero die Flaminius
senatui detubt. Patres, qui, vivo Annibale, nunquam metu vacui erant,
legatos in Bithyniam misserunt, in his Flaminium, qui Annibalem sibi
dodi poscerent. A primo colloquio Flaminii, ad domum Annibalis cus-
todicndam milites à rege missi sunt. Annibal septem exitus è domo fe-
cerat, ut semper aliquod iter fugas prasparatum haberet. Postquam
nunciatum est ci milites regios in veslibulo esse, conatus est postico
occulto fugere : ubi vero id quoque obseptum sensit, et omnia clausa
esse, hauslo, quod sub annuii gemma habebat, veneno, absumptos est.