Dienaren van het Volk - Landelijke Vereniging van ...

Zij kunnen op een gegeven moment dreigen om de onoorbare praktijken aan het licht te
brengen om bijvoorbeeld zelf buiten schot te blijven of om clementie te krijgen. Ook kunnen
zij op hun beurt worden gechanteerd. En mocht dit onverhoopt gebeuren, dan is het vanuit
integriteitperspectief onoorbaar om degene die chanteert vervolgens te (laten) chanteren.
Chantage is immers het misbruiken van de positie en kennis die men heeft.
Om te voorkomen dat een DV in een chantabele positie komt, dienen DV’s alert te zijn op
degenen die proberen hen in een chantabele positie te manoeuvreren. Deze personen en
instanties moeten vooral worden gezocht onder degenen die er een groot belang bij hebben
dat de DV in diskrediet komt of zelfs opstapt dan wel dat de DV iets onoorbaars doet wat
in hun belang is. Want zij zullen over de integriteit van een DV net zo denken als de acteur
Larry Hagman het stelt: “Eenmaal ontdaan van integriteit is de rest eenvoudig.” 235 Als een DV
eenmaal chantabel is, dan is de rest gemakkelijk.
Een beproefd middel is om DV’s in de val te laten lopen. Door bijvoorbeeld te trakteren op
dames en heren van lichte zeden poogt men de DV in een chantabele positie te manoeuvreren
(in jargon “hoeren en snoeren”). Of door bijvoorbeeld een duur relatiegeschenk aan te bieden
hoopt men dat de ander hapt. 236 Daarom is het van belang om, ondanks de menselijke neiging
iets voor niets te krijgen, zeer terughoudend te zijn in het aannemen van relatiegeschenken
en invitaties. Een geschenk is vaak een voorbode van iets duurders wat moet worden
gecompenseerd, want, zoals wel wordt gezegd, een gratis lunch bestaat niet. 237 Een geschenk
brengt een schuld, een verplichting met zich mee en is daarmee een middel om de ontvanger
in de macht te krijgen. Als een geschenk echt iets waard is, dan is het ook het betalen waard.
Temeer daar de eigen integriteit wel een zeer lage prijs heeft als het wordt prijsgegeven voor
een relatiegeschenk. 238
Van belang is niet alleen dat DV’s zelf niet chantabel zijn, maar evenmin de mensen om hen
heen zodat de betreffende DV niet in diskrediet kan worden gebracht. Zoals Tony Blair in
zijn autobiografie schrijft: “Ik zei altijd tegen mensen die in mijn nabijheid kwamen dat mij
kennen is als een ziekte oplopen.” 239 Familie en vrienden kunnen een object van de media
worden om belastende informatie over de DV te ontfutselen. Vooral toen de media Blair niet
konden betrappen op iets onoorbaars (terwijl veel van zijn kabinetsleden onder vuur hadden
gelegen vanwege buitenechtelijke relaties), stortten de media zich op zijn sociale omgeving.
VII. Trouw
158