Dienaren van het Volk - Landelijke Vereniging van ...

Zo naar integriteit kijken helpt in het ontdoen van een bepaalde kramp. Vaak wordt er namelijk
vrij spastisch en angstig gedaan als iemand als niet-integer wordt gekwalificeerd. Daar is
echter niks mis mee, want dat is de mens eigen. Niet-integer zijn is louter een teken dat
men mens is. Iemand als niet-integer beschouwen betekent dus niet automatisch dat deze
persoon niet deugt. Men kan nog steeds geschikt zijn voor een functie of taak ondanks dat
men niet integer is. Hetzelfde geldt voor twee mensen die als levenspartners voor elkaar
bestemd kunnen zijn, terwijl ze toch geregeld onenigheid kunnen hebben.
Dat integriteit niet bestaat, betekent dus dat DV’s niet hoeven te pretenderen integer te zijn.
Het is daarom van belang behoedzaam te zijn voor mensen die pretenderen wel integer
te zijn. Want dergelijke mensen zijn ofwel huichelachtig dan wel hebben een gebrek aan
zelfkennis. Wellicht zijn het zelfs wolven in schaapskleren. Overigens is het beter lijken dan
anderen sowieso gevaarlijk, omdat dit bij anderen afgunst en minderwaardigheidsgevoelens
kan creëren en daardoor ongewenste tegenacties kan oproepen. Daarom adviseert Robert
Greene machthebbers om nooit de schijn te wekken volmaakt te zijn. 331 De Spaanse schrijver
Baltasar Gracián adviseert machthebbers om zelfs ten minste één ondeugd te tonen.
Door het tonen van, weliswaar een onschuldige, ondeugd maakt men anderen minder jaloers
en, wat dan moreel gezien minder prijzenswaardig is, dit leidt af van de ernstigere ondeugden
die men heeft. 332
Een andere positieve kant van dat integriteit niet bestaat, is dat het tegenovergestelde ervan,
corruptie, evenmin bestaat. Althans in de zin dat iemand niet volledig corrupt en verknipt kan
zijn. In ieder mens zit ten minste iets goeds, iets wat deugt. Want zonder een bepaalde mate
van integriteit zou men überhaupt niet kunnen functioneren. 333 Men zou dan bijvoorbeeld
geen enkel normbesef hebben, geen enkele zelfcontrole en geen enkel zelfbewustzijn.
Dus iemand voor corrupt uitmaken is een miskenning van de integriteit die er wel is en
daarmee een uiting die zelf niet-integer is. Daarom is het beter dergelijke beschuldigingen
niet te uiten.
X. Tussen norm en praktijk
202