Saamwoon voor die huwelik - AH Bogaards

4.5.3 Argumente ten gunste van saamwoon
Die argumente ten gunste van saamwoon wat hier ter sprake is, is eerstens dat
die huwelik en saamwoon slegs in vorm van mekaar verskil, maar nie in norm nie
en tweedens dat saamwoon as „n proefhuwelik gesien moet word.
4.5.3.1 Die huwelik en saamwoon as vorm en norm
Spronk (1988:34) skryf dat dit om‟t ewe is watter verhoudingsvorm gekies word -
saamwoon of die huwelik, aangesien die inhoud van die verhouding nie daardeur
geraak word nie. Baie duidelik word gestel dat die vorm van „n verhouding nie
bepalend vir die inhoud daarvan is nie.
Verder is Spronk (1988:90) van mening dat die huwelik en saamwoon twee
verhoudingsvorme is wat aan mekaar gelykwaardig is. Spronk (1988:86) is ook
oortuig daarvan dat „n verskil in vorm nie gepaard hoef te gaan met „n verskil in
inhoud nie. Die huwelik en saamwoon kan langs mekaar as twee gelykwaardige
verhoudingsvorme staan (Spronk, 1988:95).
Spronk (1988:93) wil in haar boek uitkom by die vraag “Verschilt het
samenwonen van het huwelijk in norm, of gaat het om een verschil in vorm?”
Haar konklusie is dan as volg: “Onze conclusie is dat het verschil tussen
huwelijk en samenwonen vooral ligt in de vorm van de relatie, soms ook in die
norm. Dit laatste betreft die samenwoningsrelaties die geen onderhoudsplicht
ten opzichte van elkaar aanvaarden. Voor deze afwijking van de norm heeft men
echter een goede reden, zodat we kunnen concluderen dat ook deze
samenwoningsrelaties bestaansrecht hebben. Beiden relatievormen, huwelijk en
samenwonen, verschillen aldus voornamelijk in vorm, een verschil in inhoud
hoeft er niet te zijn.” As dit gaan oor die wil van God in die verband is Spronk
(1988:54) baie uitgesproke: “Mijn conclusie is dan dat een samenwoningsrelatie
voor God verantwoord kan zijn.”
95