Saamwoon voor die huwelik - AH Bogaards

Alhoewel met bogenoemde toeligting erken word dat die probleem van
saamwoon voor die huwelik meer kompleks is as net een segment van die Suid-
Afrikaanse samelewing is dit egter nie die fokus van hierdie studie nie. In hierdie
studie word die probleem van saamwoon bespreek soos dit voorkom by een
segment van die Suid-Afrikaanse samelewing en word daar nie gepoog om „n
antwoord te bied op die vrae wat oor saamwoon voor die huwelik in ander Suid-
Afrikaanse gemeenskappe gevra word nie. Uitsluitlik handel hierdie studie
dus oor die praktyk van saamwoon soos dit aangetref word by blanke
Christene van verskillende kerke. Deur die fokus te plaas op saamwoon as
verskynsel onder blanke Christene van verskillende kerke word nie ontken dat dit
ook by ander „n groot probleem is nie.
Hoekom fokus op saamwoon voor die huwelik onder blanke Christene van
verskillende kerke? Die rede daarvoor is dat dit tans „n praktyk is wat in bykans
al die blanke kerke in Suid-Afrika aangetref word. Maar hoewel dit die geval is,
het navraag van die outeur by verskillende predikante van die drie Afrikaanse
kerke aan die lig gebring dat die saamwoon van ongetroudes verskillend deur
kerke in dieselfde kerkverband beoordeel word en gevolglik word daar ook
verskillend teenoor pare wat saamwoon, opgetree. Hierdie optrede wissel van „n
de facto goedkeuring van saamwoon en selfs die doop van kinders wat uit so „n
verhouding gebore is – al is die ouers ook tydens die doop van die kind nog nie
getroud nie – tot die toepassing van kerklike tug op pare wat saamwoon of die
dwang om onmiddellik – selfs binne die bestek van drie ure – in die huwelik te
tree. Hierdie uiteenlopende beoordeling van saamwoon en gevolglike optrede
teenoor die betrokkenes in blanke Afrikaanse kerke toon dat „n studie soos
hierdie nie net baie aktueel is nie, maar ook uiters noodsaaklik.
In die lig van die voorafgaande uiteensetting kan die navorsingsvraag van hierdie
studie soos volg geformuleer word:
8