Saamwoon voor die huwelik - AH Bogaards

Al die psigiese en emosionele stremmings wat met saamwoon gepaard gaan,
moet noodwendig tot gevolg hê dat die betrokkenes nie die doel van vryheid as
sosiaal-etiese norm, naamlik om deur vrye beslissings te kom tot selfrealisering
en selfontplooiing (Heyns, 1986:123, 124), kan bereik nie.
4.8.3 Samevatting
Vryheid toegepas op „n saamwoonverhouding dui daarop dat daar nie vryheid
kan wees in so „n verhouding nie, maar dat die vryheid wat ervaar word „n valse
vryheid is. Ware vryheid is alleen te vinde in gehoorsaamheid aan die Skrif en
aan die wil van God en kan dus alleen in die huwelik as innigste verbintenis
tussen „n man en vrou gevind word en nie in „n saamwoonverhouding nie.
4.9 HOOP
4.9.1 Hoop as sosiaal-etiese norm
Al die normatiewe riglyne wat reeds behandel is vanaf gehoorsaamheid tot
vryheid bied nie ‟n geheelbeeld van die normatiewe gestalte van die Christelike
lewe as die hoop nie daarby is nie. As die hoop ontbreek, sou ‟n mens dit kan
vergelyk met ‟n “huis” sonder ‟n dak en sonder fondamente (Heyns, 1986:125;
Steensma, 1995:327).
Die hoop waarom dit hier gaan, is nie ‟n prestasie van die kreatiewe menslike
gees nie, maar ‟n gawe van God self. Bybelse hoop is nie ‟n hoop op mense nie,
maar ‟n hoop op God. Die drie-enige God is sowel die oorsprong van die hoop as
die grond van die hoop (Heyns, 1986:125). Vir die Nuwe-Testamentiese kerk is
die hoop, volgens Steensma (1995:327), gekonsentreer op die Persoon van
Christus en sy werk in verlede, hede en toekoms. Daarom kan in hierdie
117