Saamwoon voor die huwelik - AH Bogaards

geslag Skriftuurlik ontoelaatbaar is (Ridderbos, 1959:47; Douma, 1973:58,59;
De Oliveira, 2001:15).
Douma (1993:9) druk hierdie wesenselement van die huwelik as „n verbintenis
tussen „n man en „n vrou sterk uit as hy skryf: “Wanneer Genesis 1 melding
maakt van de schepping van de mens, worden ons in een adem daarmee twee
dingen onthuld: God schiep de mens naar zijn beeld en Hij schiep de mens als
man en vrouw (Gen. 1:27). Het eerste geeft aan dat God de mens heeft
geschapen om met Hem in relatie te treden”. Maar “zoals de relatie tot God
wezenlijk is voor het mens-zijn, zo is ook de relatie van die man tot de vrouw en
van de vrouw tot de man wezenlijk voor het mens-zijn. Ieder is mens als man of
vrouw, en ieder is dat in relatie tot het andere geslacht” (Douma, 1993:9).
Die belangrikheid daarvan dat die huwelik „n verbintenis tussen „n man en „n vrou
is, is omdat die beeld van God, so volledig is as wat dit by sondige mense
moontlik is, volgens Van Genderen en Velema (1992:299), ook in die mens se
geslagtelike bestaan in die breë betekenis van die woord geopenbaar word (vgl.
De Klerk, 1997:15,16). Van Genderen en Velema (1992:299) sê in die verband:
“Wij zijn van mening dat het geslachtelijk onderscheid in die zin bij het beeld
Gods behoort, dat de man in zijn man-zijn en de vrouw in haar vrouw-zijn beeld
Gods is.”
2.2.3.3 Die huwelik is lewenslank
Die huwelik is nie net „n tydelike binding tussen „n man en „n vrou nie. Dit is
oorspronklik deur God ingestel as „n lewenslange verbintenis tussen „n man en „n
vrou. Uit Genesis 2:21-24 kan dit nie so duidelik opgemerk word nie, maar in
Matteus 19:6 dui Christus die oorspronklike bedoeling van God met die huwelik
aan as Hy sê: “Wat God dan saamgevoeg het, mag geen mens skei nie.” Dit
blyk ook duidelik uit Romeine 7:2 en 3 (Ridderbos, 1959:144; Barrett, 1991:127).
18