Saamwoon voor die huwelik - AH Bogaards

Nou is reeds aangetoon dat ‟n saamwoonverhouding in verskeie gevalle op goeie
gronde ‟n leuenverhouding genoem kan word waarin die twee betrokkenes ‟n
pseudo-houding teenoor mekaar inneem (vgl. 4.6.2.2). Dit het allereers tot
gevolg dat die twee nie met normale psigiese gesag en mag teenoor mekaar kan
optree nie, omdat, soos hierbo aangedui is, so ‟n gesag ten nouste verbonde is
aan die waarheid en dit dikwels in saamwoonverhoudings ontbreek. Die gevolg
is dat hulle met die pseudo-houding wat hulle openbaar, mekaar manipuleer om
te keer dat, ondanks inherente spanning, die verhouding verbrokkel. In die lig
hiervan is dit te verstane dat Louw (1984:59) sê: “Maar dan kan saamwonery
mos niks anders as ‟n sindroom wees nie!” – ‟n sindroom: die aanduiding dat
daar ‟n ernstige siekte in die verhouding aanwesig is.
In hierdie verband moet ook in gedagte gehou word dat fisiese geweld teenoor
mekaar in saamwoonverhoudings volgens Johnson (1999:3) tweemaal meer is
as in huwelike. Vanselfsprekend is dit „n ernstige misbruik van gesag en mag.
Ook hieruit is dit duidelik dat ‟n saamwoonverhouding nie beantwoord aan die
sosiaal-etiese norm van gesag en mag nie.
4.7.3 Samevattend
As sosiaal-etiese norm is gesag en mag ook in „n saamwoonverhouding ter
sprake en wel in drie vorms:
- die gesag en mag van God;
- die gesag en mag van die owerheid en die kerk;
- persoonlike gesag en mag.
113