Saamwoon voor die huwelik - AH Bogaards

eskouing baan die weg vir óf die opsyskuif van die huwelik (wat dan daartoe lei
dat persone begin saamwoon), óf die vertraging van die huweliksproses,
aangesien die betrokkenes eers vir „n tyd lank saamwoon voor hulle trou. Die
probleem word vererger deurdat sekere Christene en teoloë die afwysing van
saamwoon op grond van die Skrif as te eng beskou.
Dreyer (2000:6) skryf soos volg hieroor: “Ek het „n vermoede dat die probleem
nie by God en die Bybel gesoek hoef te word nie, maar dalk eerder by
mensgemaakte sisteme, reëls en regulasies wat verouderd geraak het. Natuurlik
is dit alles gebaseer op die Bybel: dit is hoe mense die Bybel in „n spesifieke tyd
en omstandighede vir hulle lewenspraktyk verstaan het. Maar tye,
omstandighede en lewenspraktyke verander. Dit vra dat daar nuut gekyk en
geluister moet word na die Bybel. Is seksuele eksklusiwiteit slegs binne „n
huwelikstruktuur vir die Bybel (en vir God) so „n belangrike morele saak as wat dit
gemaak is?”
Dreyer (2000:6) verklaar verder: “Saamblyers sluit gelowiges in – kerkmense,
ouderlinge, diakens, skribas, orreliste en allerlei „amptenare‟ van kerke.
Sommige van die mense meen dat hulle saamblysituasie nie hulle verhouding
met God op enige manier kompromitteer nie. Ander ervaar „n verleentheid, maar
meer teenoor mense as voor God.”
“Miskien kan daar in ons tyd eerder gefokus word op die inhoud en etiese effek
van verhoudings as op uiterlike vorme en strukture, reëls en regulasies” (Dreyer,
2000:6).
Voorts kan ook verwys word na Van der Berg (1982:184) wat pleit “vir „n
verbreding van die uitgangspunt van die huidige moraal, naamlik van die
monogame huwelik na die eengeworde liefdesrelasie as uitgangspunt vir „n
3