6cbc9aa6358d9e0bc066ff8f1dd68d217439c29b

gibi baktım ona. Ama Kurtz'a ayıracak pek vaktim yoktu,sızıntı yapan silindirleri sökmek, eğrilmiş rotlarıdüzeltmek gibi işlerde makiniste yardımcı oluyordum.Pas, demiı tozu, vidalar, somunlar, anahtarlar, çekiç··Ier, delgilerle dolu bir cehennemde yaşıyordum - geçinemediğimiçin nefre t ettiğim şeylerdi bunlar. Neyse kiteknede küçük bir demirci ocağımız vardı, onun başındaduruyordum, allahın cezası bir hurda yığını içinde yorgunargın çalışıyordum - bazen de ayakta duramayacakkadar kötü titreme nöbetleri geçiriyordum.«Bir akşam elimde bir mumla içeri girdiğimde, hafif,titrek bir sesle, 'Burada karanlıkta uzanmış, ölümübekliyorum,' dediğini işittim. Işık gözlerinden otuz santimetrekadar uzaktaydı. Kendimi, 'Saçmalama', demeyezorladım, donup kaldım başucunda.«0 anda yüzüne gelen değişikliğe benzer hiç bir şeygörmemiştim daha önce, bir ·daha da görmeyeceğimiumarım. Hayır, dokunmadı bana gördüğüm. Büyüledibeni. Bir tül yırtılmıştı sanki. O fildişinden yüzde karanlıkbir gurur, acımasız bir güç, aşağılık bir korku,yoğun ve umutsuz bir bitkinlik gördüm. Her şeyi bildiğio yüce an boyunca ömrünü, isteklerinin, deneylerinin ·tüm ayrıntılarıyla yeniden yaşayıp öyle mi teslim oldu?Bir görüntüye, bir imgeye fısıldayarak bağırdı - ikikez bağırdı, bir soluktan farksız bir bağırışla -«'Ne dehşet ! Ne dehşet !'«Mumu söndürüp kamaradan çıktım. Hacılar yemekhanedeakşam yemeğini yiyorlardı. Karşısındaki yerimialırken, müdür gözlerini soru sorarcasına banadoğru çevirdi. Bakışım görmezlikten gelmeyi başardım.Sakin sakin arkasına yaslandı; o tuhaf gülücüğükötülüğünün ölçülmez derinliğini mühürlüyordu. Lambaya,örtüye, ellerimize, yüzlerimize durmadan küçüksinekler yağıyordu. Birden bire müdürün uşağı terbi·107