6cbc9aa6358d9e0bc066ff8f1dd68d217439c29b

gelecek de. Neydi ki? Sevinç, korku, üzüntü, bağımlılık,yüreklilik, öfke - kim bilir? - ama gerçek - üzerindenzamanın çarşafı sıyrılmış, gerçek. Bırak, salağınağzı açık kalsın ve titresin - adam olan bilir ve gözkırpmadan bakar. Ama hiç değilse kıyıdakiler kadaradam olmalıdır. O gerçeği kendi gerçeğiyle, kendi içgücüyle karşılamalıdır. İlkeler para etmez: Küçük mallaronlar, giysiler, güzel paçavralar -ilk sarsıntıda fırlayıpgiden paçavralar. Hayır, düşünülmüş bir inançdeğil gerekli olan. Bu korkunç kavgada bana bir çağrı- var mı? Peki, duyuyorum, kabul ediyorum, amabenim de bir sesim var ve iyi ya da kötü, susturulamayacakolan sestir benimki. Tabii, katıksız korkuları veyüce duygularıyla salaklar tehlikeden uzaktırlar hep.Kim o homurdanan? Bir iki çığlık atıp, benim de dansetmekiçin kıyıya inınediğime mi şaşıyorsun? Doğru- inmedim. Yüce duygular mı diyorsun? Canı cehennemeyüce duyguların ! Vaktim yoktu. Diyorum ya - sızano buhar borularını onarmak için çinkoyla, sargıyapılmak üzere kesilmiş yün battaniye parçalarıyla uğraşmakzorundaydım. Rotaya bakmam, sudan çıkan kütükleredikkat etmem, o teneke kutuyu şöyle ya da böyleyürütmem gerekiyordu. Bütün bunlarda, benden dahaakıllı bir adamı kurtarabilecek düzeyde gerçeklervardı. İki iş arasında da ateşçiliğimi yapan yabanıl zenciyleuğraşmam gerekiyordu. Gelişmiş bir türdü; dikeybir kazanı ateşleyebiliyordu. Aşağıda, tam altımda duruyorduve ne yalan söyleyim, ona bakmak, bir palyaçopantolonuyla tüylü bir şapka giydirilmiş bir köpeğebakmak kadar eğitici bir şeydi. Bir kaç aylık öğrenimyaramıştı, o birinci sınıf arkadaşa. Yiğitliğini bellietmek için buhar ibresine, su ibresine bakıyordu-dişleri de törpülüydü zavallının, kafasındaki kıvırcıksaçlar tuhaf biçimlerde kırpılmıştı, her iki yanağın-57