6cbc9aa6358d9e0bc066ff8f1dd68d217439c29b

«'Doğru', dedim. 'Verdiği örnek de. Evet, verdiği örnek.Unutmuştum onu.'«'Ama ben unutmuyorum. İ nanamıyorum da - halainanamıyorum. Onu bir daha göremeyeceğime, kimseninonu bir daha hiç, hiç, hiç görmeyeceğine inanamıyorum.'((Giden biıinin arkasından uzatıyormuş gibi, uçlarındabirbirine kenetli solgun elleriyle, karaya bürünmüşkollarını dar pencerenin yiten parıltısının önündeuzattı. Onu bir daha hiç görmemek ! Apaçık gördümonu o sırada. Bu güzel sözlü hayaleti yaşadığım sürecegöreceğim, kızı da, o hüzünlü, tanıdık gölgeyi de göreceğim:Bu hareketiyle o da hüzün dolu başka birisine,güçsüz büyülerle bezenmiş çıplak esmer kollarını o cehennemırmağının, o karanlıklar ırmağının parıltısınınüzerine uzatmış birisine benziyordu. Birden, çok alçakbir sesle, 'Yaşadığı gibi öldü', dedi.«Kör bir öfke kımıldandı içimde. 'Sonu', dedim, 'yaşamınaçok uygundu.'«'Ve ben yanında yoktum', diye mırıldandı. Sonsuzacısının karşısında yok oldu öfkem.«'Yapılabilecek her şeyi. ..• dedim.«'Evet, ama ben ona dünyada herkesten çok inanankişiydim - kendi anasından da, kendisinden de çok.Ben gerekliydim ona ! Ben! Her iç çekişine, her sözüne,her işaretine, her bakışına büyük değer verirdim.'«Buz gibi bir şey sardı sanki göğsümü. 'Yapmayın'dedim, kısık bir sesle.«'Bağışlayın. Ö yle uzun bir süre sessizlik içinde tuttumki yasımı - sessizlik içinde ... Onunlaydınız - sonunadek onunlaydınız, değil mi? Yalnızlığını düşünüyorum.Yanında onu benim anlayabileceğim gibi anlayacakkimse yok. Belki dinleyecek kimse bile yok ...'118