6cbc9aa6358d9e0bc066ff8f1dd68d217439c29b

dilerinin olduğunu söyleyip el koymaya kalkacaklardır.Evet. Güç bir durum. Ne yapayım dersin - direneyimmi? Adalet istiyorum, o kadar.' . .. Adalet istiyordu,o kadar - adalet, o kadar. Birinci kattaki maunkaplı kapının zilini çaldım, beklerken de kapının camındanbana bakıyormuş gibi geldi, tüm evreni saran, suç·layan, ondan nefret eden o geniş, büyük bakışlarıyla;fısıltılı çığlığını işitir gibi oldum: 'Ne dehşet! Ne deh·şet!'«Akşam oluyordu. Işıklı ve perdeli üç sütuna benzeyen,yerden tavana uzanan üç pencerenin aydınlat·tığı yüksek tavanlı bir oturma odasında bekledim. Eş·yaların altın renkli ayaklarıyla arkaları, belirsiz kıvrımlarçizerek parlıyordu. Mermer kaplı yüksek şömineninsoğuk, anıtsal bir aklığı vardı. Büyük bir piyano,tüm ağırlığıyla duruyordu bir köşede; düz bölümleri koyu,cilalı bir tabut gibi, karanlık karanlık parlıyordu.Büyük bir kapı açıldı - kapandı. Ayağa kalktım.«Karalara bürünmüş, solgun yüzüyle, alacakaran·lık havada yüzüyormuşçasına bana doğru ilerledi. Biryıldan çok geçmişti Kurtz'un ölümünün, ölüm haberininalınmasının üstünden ; onu sonsuza dek anacak, yasınıtutacakmış gibi görünüyordu. İki elimi ellırininarasına alıp 'Geleceğinizi duymuştum', dedi. Pek gençolmadığını - yani çocuksu olmadığını - farkettirn. Bağımlılığa,inanca, acıya, olgunluktan gelen bir açıklığıvardı. Bulutlu akşamın tüm üzgün ışıkları alnında toplanmışgibi, oda daha da karanlıklaştı sanki. Koyu gözlerisanki bu sarı saçları, bu solgun yüzü, bu pürüzsüzalnı çevreleyen külden bir halenin içinden bakıyordubana. Bakışları hilesiz, derin, kendine ve başkalarınagüvenliydi. O hüzünlü başını, üzüntüsüyle övünüyormuşgibi tutuyordu, sanki. Ben -yalnız ben onun yasını gerektiğigibi tutuyorum, diyordu. Ama el sıkışırken bir114