6cbc9aa6358d9e0bc066ff8f1dd68d217439c29b

lalı bir kalıta sahip olacak ilk insanlar olduğumuzu düşünebilirdik.Ama birdenbire, bir köşeyi güçlükle döndüktensonra, çalıdan duvarlar, sivri ottan damlararastlayıveriyorduk -patlayan çığlıklar, değirmen gibidönen kara kollar, çırpılan yığınla el - hepsi de ağır,sarkık, hareketsiz yapraklar altında. Kara, anlaşılmazbir çılgınlık nöbetinin kıyısında gemi ağır ağır, güçlükleyol alıyordu. Tarihöncesi adamı bize sövüyor, tapınıyor,ya da hoşgeldin diyordu - kim bilebilirdi? Çevremizianlama yetimiz yokolmuştu; şaşarak, bir tımarhanedekiçılgınca patlamayı izleyen aklı başında adamlargibi için için üzülerek, bir hayalet gibi, akıp gidiyorduk.Anlayamıyorduk, çünkü çok uzaktaydık veanımsayamıyorduk; çünkü ilk çağların gecesinde, çokaz izi kalan - ve hiç bir anısı kalmayan - o çağlardailerliyorduk.«Dünya başka bir dünya gibiydi. Uysallaştırılmış,zincire vurulmuş bir canavara bakmaya çalışmıştık, oysaorada, canavarca ama özgür bir şeydi gördüğümüz.Dünya dışında bir şeydi, insanlar da - hayır, insanlıkdışı değildiler. En kötüsü de buydu, anlıyor musunuz?- insanlık dışı olmadıkları kuşkusu. Ağır ağır iniyordubu duygu insanın üstüne. Çığlıklar atıyorlar, sıçrıyor,oldukları yerde dönüyor, yüzlerini korkunçlaştırıyorlardı;ama kişiyi heyecanlandıran, insanlıklarını- sizinkiler gibi olan insanlıklarını - ve bu çılgın, coşkunkalabalıkla olan uzak akrabalığımzı düşünmekti.Çirkindi. Evet, oldukça çirkindi; ama yüreğin varsa, ogürültünün korkunç sıcaklığının, içinde ufacık da olsabir tepki yarattığını kabullenirdin; senin - ilk çağlarıngecesinden böylesine uzak olan senin - kavrayabileceğinbir anlamı olduğundan uzaktan uzaktan kuşkulanabilirdin.Niçin olmasın? İnsan aklı her şeyi yapabilir- çünkü her şey içindedir insanın, geçmiş de,56