6cbc9aa6358d9e0bc066ff8f1dd68d217439c29b

dım ... Kim o öyle iç çeken orada? Saçma mı? Saçmaolsun. Hey Tanrım! İnsan hiç . .. Hadi, biraz tütün verinbana ... ))Sustuğunda büyük bir sessizlik oldu. Sonra bir kibritparladı ve sarkık kırışıkları ve gözkapakları, yoğundikkat havasıyla, Marlow'un aşınmış, çökmüş, ince yüzügöründü. Piposuna hızla asıldıkça, yüzü sanki geceylekibritin düzenle titreyen yalazı arasında gidip geliyordu.Kibrit söndü.«Saçmaymış !» diye bağırdı. «Anlatmanın en güçyam da bu işte . .. Hepiniz buradasınız, çift demirli teknelergibi, ikişer adrese bağlamışsınız palamarlarınızı,bir köşeyi dönünce kasap, öbür köşeyi dönünce polis,iştahınız yerinde, ateşiniz de hep aynı - duyuyor musunuz?- aynı, yılın başından sonuna dek. Bir de 'Saçma',diyorsunuz! Saçmanın - cam cehenneme! Saçma !Sevgili dostlar, sırf sinirinden yepyeni bir çift ayal{]{abıyısuya fırlatan bir adamdan ne bekliyorsunuz ! Şimdidüşünüyorum da, gözyaşı dökmediğime şaşıyorum.Dayanıklılığımla övünürüm genellikle. Ama yetenekliKurtz'u dinleyebilmek gibi büyük bir ayrıcalığı kaçırmakbeni can evimden vurmuştu. Yanılıyordum, tabii.Bu ayrıcalık bekliyordu beni. Evet, gereğinden fazlasınıbile dinledim. Haklıydım da. Bir sesti o. Bir sestenbaşka pek bir şey değildi. Ve dinledim - onu - o sesi- sesleri - hiçbiri sesten başka pek bir şey değildiler- ve o dönemin anısı dolaşıyor hala çevremde, el·le tutulmaz, büyük bir şamatanın ön titreşimleri gibi,aptalca, korkunç, çirkin, yabanıl, ya da yalnızca kötü,tümüyle anlamsız. Sesler, sesler -kız bile - şimdi...»Uzun bir süre konuşmadı.«Yetilerini bir yalanla yok ettim sonunda,» diyebaşladı birden. «Kız ! Ne? Kızdan mı söz ettim? Kız bunlarındışındaydı. Tümüyle dışında. Onlar - kadınlar ya-74