6cbc9aa6358d9e0bc066ff8f1dd68d217439c29b

artıveren parlaklığıyla, zaman zaman her şeyi körelticibir ışığa boğuyordu. 'İşte senin şirketin şubesi,' dediİsveçli, kayalık tepedeki barakaya benzer tahtadan yap:ı.larıparmağıyla göstererek. 'Eşyalarını gönderirim.Dört kasa demiştin, değil mi? Haydi bakalım. Elveda.'«Çimenlerin üzerine yayılmış yatan bir buhar kazanıgördüm, sonra tepeye doğru çıkan bir patika buldum.Yol kıvrılarak hem kayaların, hem de tekerleklerihavada, sııtüstü devrilmiş küçük bir demiryolu vagonununçevresinden dolanıyordu. Vagonun tekerleklerindenbiri yoktu. Ölü bir görünümü vardı, bir hayvanleşine benziyordu. Çürüyen başka makine parçaları, paslanmışbir yığın ray gördüm. Sol yanda, bir ağaç kümesiningölgesinde, karanlık bir şeyler güçsüzce kımıldanıyorgibiydi. Gözlerimi kırptım, patika çok dikti. Sağyanda bir düdük öttü, zencjlerin kaçıştıklarını gördüm.Ağır, tok bir patlama yeri sarstı, uçurumdan bir dumanyığını yükseldi, o kadar. Kayalığın yüzünde hiç birdeğişiklik yoktu. Demiryolu yapıyorlardı. Uçurum yolüstünde falan değildi, ama bu amaçsız patlamalardanbaşka yapılan iş yoktu.«Arkamda hafif bir şıngırtı işitip başımı çevirdim.Altı zenci tek sıra olmuş, patikayı tırmanıyorlardı. Yürüyüşleridik ve ağırdı, başlarının üstünde dengede duransepetlerle toprak taşıyorlar, adımlarını şıngırtıyauyduruyorlardı. Apışaralarına sardıkları kara paçavralarınküçük uçları arkalarından kuyruk gibi sallanıyordu.Tüm kaburgalarını görebiliyordum. Kollarıyla bacaklarınıneklem yerleri bir ipe atılmış düğümler gibiydiler.Her birinin boynunda demirden bir tasma vardıve aralarında sallanıp şıngırdayan bir zincirle birbirlerinebağlıydılar. Uçurumdan gelen bir patlama sesi daha,bana birden o kıtaya ateş eden savaş gemisini anımsattı.Aynı korkutucu gürültüydü, ama kişi ne kadar24