6cbc9aa6358d9e0bc066ff8f1dd68d217439c29b

şi gezerken, uyurken, yemek yerken, hem ölü su aygırıeti soluyup hem de yaşamla arasındaki incecik bağlarıkoruyamaz. Üstelik de zencilere haftada üç kez, yirmibeş santimlik bakır tel maaş verilmişti. Bu parayla, ırmakkenarındaki köylerden erzak alacaklardı sözde. Buyöntemin nasıl işlediğini anlatmaya gerek yok. Ya köyyoktu, ya halkı düşmanca davranıyordu, ya da, bizimgibi konserve, arada sırada da teke eti yiyen müdür,belirsiz bir nedenle gemiyi durdurmak istemiyordu. Telleride yutamadıkları, ya da kanca yapıp balık tutamadıklarınagöre, bu cömert maaşların ne işe yarayabileceğiniaklım almıyordu. Büyük ve onurlu bir tecimşirketine yaraşır bir düzenlilikle ödendiklerini kabul etmeliyimama. Bunun dışında ellerinde yiyecek olarak- hiç de yiyeceğe benzemiyordu ya - gördüğüm tekşey, yapraklara sardıkları, pis bir mor renkte, yarı pişmişhamura benzeyen, arada sırada bir parça yuttuklarıbir şeydi - ama o kadar az yutuyorlardı ki bundan,karın doyurmaktan çok gösteriş için yapıldığı izleniminiveriyordu. Tüm kemirgen açlık şeytanlarınınadına, niçin bize saldırıp - biz beş kişiydik, onlar otuz -iyice karınlarını doyurmadıklarına haşa şaşarım. İşinsonunun ne olacağını düşünme yetileri pek olmayan iriyan, yürekli ve her ne kadar tenleri parlaklığını, kaslarısertliğini yitirmişse de, güçlü adamlardı. Ama onlarıengelleyen bir şeyin, olanak hesaplarını alt üst edeno insan gizlerinden birinin burada da da etkisini gösterdiğinianladım. İlgim birden artarak baktım onlara.Kısa bir süre sonra beni yiyebileceklerini düşündüğümdendeğil; ama birden, onlara yeni bir ışık altında bakıyormuşumgibi, hacıların ne kadar sağlıksız göründüklerinifarkettim ve umudum, evet, umudum, bımimde onlar kadar - nasıl diyeyim - iştah kaçırıcı olma·mamdı: O dönemdeki tüm günlerimi dolduran düşsellik.64