6cbc9aa6358d9e0bc066ff8f1dd68d217439c29b

da da üçer dövme vardı. O da kıyıda olmalı, elleriniçırpıp ayaklarını yere vurmalıydı - ama bunun yerinekendini vererek çalışıyor, yeni bir büyüye kapılmış, bilgisiniartırıyordu. Eğitildiği için yararlıydı; öğrendiğide şuydu: Eğer o saydam şeydeki su yok olursa, susuzlukkazanın içindeki kötü ruhu çok öfkelendirecek, oda korkunç bir öc alacaktı. O da koluna paçavradanyapılma bir muska bağlamış, saat büyüklüğünde cilalıbir kemik alt dudağına geçirilmiş, ter döker, kazanıateşler, ibreye korkuyla bakarken, ağaçlıklı kıyılar yanımızdanyavaşça akıp gidiyor, kısa süren gürültü geridekalıyor, bitmeyen miller boyunca, sessizlik içinde,ağır ağır Kurtz'a doğru ilerliyorduk. Ama sudaki kütüklerçolüu, su sığdı ve güvenilmiyordu, kazanın içindesanki gerçekten öfkeli bir ruh vardı; bu yüzden dene ateşçi ne de ben, huzur kaçırıcı düşüncelerimizi kurcalayacakzamanı bulamıyorduk.((İç şubeye varmadan elli mil kadar önce sazlardanyapılmış bir kulübeye, üzerinden bir zamanlar bayrakolan, ama şimdi tanınması olanaksız paçavralar sarkanüzgün, yamuk bir direğe ve düzenle istif edilmiş birodun yığınına rastladık. Beklenmedik bir şeydi bu. Kıyıyayanaştığımızda odun yığının üstünde, üzerine kalemleyazılan yazılar silinmiş, düz bir tahta parçası bulduk.Güçlükle okuduk: 'Size odun. Acele edin. Dikkatleyanaşın.' Bir de imza vardı, ama okunmuyordu - Kurtzdeğil - daha uzun bir imza. 'Acele edin.' Nereye? Irmaktanyukarı mı? 'Dikkatle yanaşın'. Öyle yapmamıştık.Ama ancak yaklaşıldıktan sonra görülebileceğibir yerle ilgili olamazdı bu uyarı. Daha yukarılarda birterslik vardı. Ama neydi bu - ve ne kadar tersti? Sorunbuydu. Yazıda kullanılan telgraf üslubunun aptallığıylailgili bir kaç söz söyledik. Çevredeki çalılıklar yenibir şey öğretmiyordu bize, fazla ilerileri araştırma-58